De KU Leuven blijft verreweg de beste universiteit van het land. Dat blijkt uit de 16de editie van de Times Higher Education (THE) de ranglijst die de kwaliteiten toetst van 1.300 universiteiten in 92 landen, waardoor het de breedste analyse ter wereld is van de kwaliteit van het hoger onderwijs.
Minder reden tot juichen is er in het zuiden van het land. De Université Catholique de Louvain (UCL) van Louvain-La-Neuve laat wat pluimen en tuimelt van plaats 128 vorig jaar naar 152 dit jaar. De andere Belgische universiteiten halen de top 200 niet.
Kijken we naar de rangschikking op wereldvlak, dan gaat de hoogste eer naar Oxford University die voor de vierde keer op rij bovenaan op nummer 1 staat. De concullega’s van Cambridge University zakken van 2 naar 3 in de rangschikking, terwijl het Amerikaanse California Institute of Technology (Caltech) van de 5de naar de 2de plaats omhoogschiet. Cambridge University, Stanford University en het Massachusetts Institute of Technology (MIT) zakken allemaal één plaatsje naar respectievelijk nummer 3, 4 en 5, terwijl Princeton University en Harvard University haasje-over doen en eindigen op de plaatsen 6 en 7. Yale University blijft op 8 en University of Chicago klimt naar 9, terwijl Imperial College London een plaatsje zakt naar nummer 10.
Opvallend is dat in de top 10 alleen universiteiten uit het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten staan. De eerste niet-Angelsaksische universiteit staat op plaats 13, de Zwitserse Eidgenössische Technische Hochschule (ETH) Zürich. De eerste Belgische universiteit in de lijst is de KU Leuven op plaats 45.
Europa levert nog altijd de helft van de elite in de top 200 en is daarmee het best vertegenwoordigde continent, maar het mag geen reden tot zelfgenoegzaamheid zijn, want verschillende Europese onderwijsinstellingen dalen in de rangschikking en worden ingehaald door vooral Aziatische en Amerikaanse universiteiten en hogescholen. Zo telt China met de Tsinghua University op nummer 23 en Peking University op 24 de twee hoogst gerangschikte instellingen voor hoger onderwijs in Azië, een primeur. De twee Chinese elite-universiteiten eindigen, haast symbolisch, net voor de National University van Singapore die vroeger de nummer één in dat continent was.
‘Het is al een tijdje duidelijk dat de groeilanden in Azië een steeds belangrijkere rol opeisen bij de vorming van een academische elite, maar ze zullen het toch niet makkelijk krijgen om op de hoogte te komen van de traditionele sterkhouders in de Angelsaksische wereld’, zegt Phil Baty van Times Higher Education. ‘En net zoals de Europese en Amerikaanse instellingen met problemen kampen van economische instabiliteit en isolationistische opstelling en in de toekomst ook de kracht moeten vinden om de beste academici aan te trekken met genereuze investeringen en een gastvrij klimaat, zijn er ook uitdagingen voor de Chinese en Aziatische universiteiten. Zo moeten die zich wapenen tegen een mogelijke ‘braindrain’ van hun beste alumni naar meer gevestigde instellingen in Europa en Noord-Amerika. En daarnaast zullen ze ook werk moeten maken van een meer open cultuur met grote academische creativiteit en academische vrijheid.’
