CDH zal toch voortregeren met de PS in Brussel en de Franse gemeenschapsregering. De poging van Benoît Lutgen om van de socialisten af te raken, strandt op de klippen.
‘Het is afgelopen’. In De Standaard berust MR-voorzitter Olivier Chastel in de feiten: zijn partij zal deze legislatuur geen deel uitmaken van een nieuwe regering in de Waals-Brusselse Gemeenschapsregering. ‘Défi heeft helaas definitief de deur gesloten’, zegt ook CDH-voorzitter Benoît Lutgen teleurgesteld.
Daarmee komt een einde aan een politiek manoeuvre waarmee Lutgen, voorzitter van een partij die volgens de peilingen allesbehalve een zwaargewicht was, half juni de PS overboord wou keilen in de Waalse regering, de Brusselse regering en de Franse Gemeenschapsregering. De naar eigen zeggen ‘gedegouteerde’ Waalse christendemocraten hadden flink genoeg van de schandaalsfeer waarin de PS zich bevond na de affaires rond Publifin en Samusocial. ‘Een breuk is noodzakelijk en moet onmiddellijk ingaan,’ aldus Lutgen. Hij lonkte naar MR, DéFi en Ecolo om alternatieve meerderheden te vormen.
De politieke schokgolf die Lutgen teweeg bracht staat in schril contrast met het amateurisme waarmee de coup was voorbereid. Gingen analisten er aanvankelijk nog van uit dat de CDH-voorzitter een en ander op voorhand had bedisseld met andere partijvoorzitters, dan wordt vandaag pijnlijk duidelijk dat Lutgen blufpoker speelde zonder goed te weten welke kaarten de rest in de hand had.
De politieke schokgolf die Lutgen teweeg bracht staat in schril contrast met het amateurisme waarmee de coup was voorbereid.
MR ging vanzelfsprekend met veel plezier in op het aanbod. De liberalen hadden dan wel de premier mogen leveren, door hun afwezigheid in het Waalse kabinet-Magnette kon de PS jarenlang vanuit de regionale regering beuken op de MR, dat als enige Waalse partij in de federale meerderheid het verwijt kreeg met N-VA mee te heulen in een anti-Waals beleid. Chastel moest dan ook geen twee keer nadenken of hij met CDH een nieuwe regering wou installeren.
In Brussel en de Gemeenschapsregering lagen de zaken ingewikkelder, want daar raakten MR en CDH met z’n tweetjes niet aan de nodige zetels. DéFi was de sleutel tot nieuwe coalities, maar Olivier Maingain is er de man niet naar om in de pas van andermans plannetjes te lopen. In Brussel zat zijn partij al in de meerderheid, en in de Gemeenschapsregering zou DéFi met haar geringe zetelaantal al snel de onderdeur van MR en CDH dreigen te worden. Toch speelde Maingain hoog spel, en vroeg hij dat onder meer Joëlle Milquet (CDH) en Armand De Decker (MR) de deur werden gewezen alvorens zijn partij over nieuwe meerderheden zou onderhandelen.
De perceptie dat het Lutgen niet zozeer te doen was om politieke hygiëne maar vooral om electoraal gewin, valt vandaag moeilijk af te zweren.
Daarmee raakte Maingain een gevoelige snaar, want de gok van Lutgen was gebouwd op een fundament van politieke hygiëne: met ons geen schandalen. Maingain legde met één heldere eis de hypocrisie van CDH bloot. Zo kwam Brussels kopstuk Joëlle Milquet kwam in opspraak wegens de aanwerving van de ‘spookmedewerkers’ op haar kabinet – een zaak die uiteindelijk leidde tot haar ontslag als minister in de Franse Gemeenschapsregering. MR, de nieuwe beste vriend van CDH, had via Armand De Decker dan weer een en ander uit te leggen in de fictie overtreffende Kazachgate-affaire. Het toont nog maar eens dat geen van de traditionele Franstalige politieke partijen volledig onbesproken is.
De perceptie dat het Lutgen niet zozeer te doen was om politieke hygiëne maar vooral om electoraal gewin, valt vandaag moeilijk af te zweren. CDH is immers niet van plan om regeringen toe te laten zonder hen: ‘We gaan in geen geval de PS alleen aan de macht laten’, zegt Lutgen in De Standaard.
Lutgen heeft zichzelf zo in een positie gewrongen waar de geloofwaardigheid van zijn partij rake klappen kan krijgen. Terwijl CDH federaal stevig oppositie voert – een rol die fractievoorzitster Catherine Fonck goed ligt – tegen MR, mag ze in de Waalse regering samen met de liberalen een centrumrechts beleid uitstippelen. Voor de bevoegdheden die niet tot de bevoegdheden van het gewest maar tot die van de gemeenschap behoren, moet CDH dan weer centrumlinks besturen met de PS. Als klap op de vuurpijl worden de Waalse parlementsleden afgevaardigd in de Gemeenschapsregering, zodat dezelfde christendemocraten in de ene assemblee wat naar rechts moeten hellen en in de andere een stukje naar links.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
