‘België ter discussie stellen is een daad van democratisch verzet’

Willy De Waele van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV) verzet zich tegen de kritiek die B Plus heeft op de opeenvolgende staatshervormingen.

In een recent opniestuk met als titel ‘Het einde van éénrichtingsstaatshervorming‘ pleit B Plus voor efficiëntiewinst en schaalvoordelen. De drukkingsgroep gaat ervan uit dat de splitsingslogica op haar limieten botst.

Heeft B plus dan nooit gehoord van de vliegwet, een exclusieve federale bevoegdheid, die al jaren wacht op een aanpassing, maar geblokkeerd wordt omdat de inzichten en oplossingen tussen noord en zuid diametraal tegengesteld zijn?

België ter discussie stellen is een daad van democratisch verzet.

Heeft B Plus dan nooit gehoord van de overeenkomst van 1997 tussen Vlamingen en Franstaligen om de instroom, om budgettaire redenen, van studenten geneeskunde te beperken? De Franstaligen hebben deze overeenkomst nooit nageleefd met een over aantal afgestudeerde artsen en tandartsen tot gevolg. De Vlamingen daarentegen hebben scrupuleus de overeenkomst nageleefd met het gevolg dat 50.000 Vlamingen de studies geneeskunde ontzegd werden.

Volgens ons verliest B Plus uit het oog dat precies omdat de federale staat niet naar behoren meer kon functionderen bevoegdheden naar de gewesten en de gemeenschappen overgedragen werden.

Zelfs de structuur van de grondwet, rechten en plichten van de burgers en de ordening van het staatsverband, werden onderuitgehaald om politieke, administratieve, financiële en juridische voorrechten voor de Franstalige minderheid te vergrendelen, die zonder hun instemming niet meer kunnen worden gewijzigd.

Al decennia wordt in België de democratie ondergraven, en is het een gewoonte geworden de meerderheidsregel te negeren. Franstalige Kamerleden gaan op de rem staat wanneer de Vlaamse meerderheid in het BHV dossier de kieswet wil aanpassen. Diezelfde Franstalige Kamerleden deinzen er niet voor terug om de faciliteitengemeenten de bevoegdheid toe te kennen om te beslissen over de aanhechting bij het Brussels gewest, hetgeen volledig in strijd is met het vierde artikel van de grondwet.

Even ter herinnering; democratie is een staatsvorm waarbij de bevolking soeverein is en niet toelaat dat aan de meerderheid van de bevolking door een minderheid ongewenste maatregelen of wetten kunnen worden opgelegd. Vrij en gelijk in rechten en plichten betekent dat niemand aanspraak kan maken op voorrechten en iedereen vrij en met gelijke voorwaarden kan deelnemen aan en bijdragen tot de besluitvorming.

Een democratische besluitvorming door de meerderheid laat ruimte aan minderheden, zonder dat deze de inzichten en overtuigingen van de meerderheid kunnen tegenhouden. Een minderheid mag nooit haar wil opdringen aan de meerderheid en zo het democratisch besluitvormingsproces verhinderen en/of onmogelijk maken.

Heeft B Plus zich trouwens ooit afgevraagd hoe de Franstaligen zouden reageren indien:

  • Vlaamse magistraten bevoegd zouden worden in het arrondissement Nijvel.
  • Het Waalse Gewest ieder jaar 7 miljard € zou moeten overdragen aan Vlaanderen zonder enige resultaatverbintenis.
  • In het arrondissement Nijvel taalfaciliteiten zouden toegekend worden aan de Nederlandstaligen.
  • Vlaanderen aanspraak zou maken op Waals territorium.
  • De grendelgrondwet, de belangenconflictprocedures en de alarmbellen zouden afgeschaft worden.
  • De taalwetgeving in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zou toegepast en afgedwongen worden zoals wettelijk voorzien.
  • De procureur van het gerechtelijk arrondissement Brussel verplicht tot de Nederlandse taalrol dient te behoren.
  • Dat de 19 Brusselse gemeenten zouden gefusioneerd worden.

Je moet geen helderziende zijn om te beseffen dat geen enkel Franstalig parlementslid dergelijke wetsvoorstellen in overweging zou willen nemen, laat staan goedkeuren.

Het gebrek aan een gemeenschappelijk taal, de tegengestelde economische en sociale inzichten en oplossingen kunnen maar tot één besluit leiden: geef Vlaanderen en Wallonië de vrijheid zodat het zich politiek, administatief, economisch en sociaal kan organiseren in overeenstemming met hun ideologie en de eigen inzichten.

De zogenoemde solidariteit met het Waals gewest en de Franse gemeenschap, die Vlaanderen onherroepelijk verarmt en door de CERPE op 7,8 miljard euro geraamd wordt, wordt enkel ingezet om het links cliëntelisme te financieren en niet om in Wallonië de noodzakelijke structurele hervormingen te financieren.

Louis Verbeke, voorzitter van de Vlerick Business School merkte ooit in De Tijd op: ‘Wanneer vertellen we eens heel duidelijk op basis van feiten aan het hele land dat het onverantwoord is voor Vlaanderen om 8 à 10 procent van zijn B.B.P. over te dragen om het prompt verloren te zien uitdelen, zonder hoop op beterschap?’

Het is hallucinant te moeten vaststellen dat “Vlaamse” politieke formaties nog durven opkomen voor het overdragen van gewest- en gemeenschapsbevoegdheden naar de federale staat zonder acht te slaan op de bestaande blokkeringsmechanismen, en nalaten de Franstaligen erop te wijzen dat hiermee al hun voorkeurregelingen eveneens op de helling komen te staan.

Inderdaad, indien herunitariseren de oplossing is, of erger nog, het herstel van de Belgische eenheidsstaat van voor 1970, dan gebiedt de intellectuele eerlijkheid dat ook alle voorrechten, die aan de Franstalige minderheid toegekend werden, af te schaffen. Dit betekent het herstel van de democratische besluitvorming door het afschaffen van alle grendels, het respecteren van de territoriale integriteit van Vlaanderen door het afschaffen van alle voorkeurrechten van de Franstalige minderheid in Vlaanderen en het afschaffen van de paritaire samenstelling van de federale regering.

Dit zal als gevolg hebben dat in de federale Kamer een stem van een Vlaming evenveel waard wordt als een stem van een Franstalige en dat er komaf wordt gemaakt met belangenconflicten en alarmbellen in te roepen die ieder beleid compromitteren en onmogelijk maken. Of zoals Alain Mouton begin dit jaar schreeft in Trends:

Bovendien wordt in het debat over een terugkeer naar het unitaire België of een herfederalisering één zaak uit het oog verloren: morrelen aan de institutionele fundamenten betekent dat de bestaande evenwichten niet meer van tel zijn.

Concreet: bij een herfederalisering hebben de Vlamingen eigenlijk het volste recht allerlei grendels ter discussie te stellen, zoals de dubbele meerderheden, de belangenconflicten die deelstaten kunnen inroepen, de alarmbelprocedure, de pariteit in de ministerraad,… Kortom, bij een herfederalisering of in een unitair België speelt de Vlaamse meerderheid weer volop. De vraag is welke Franstalige politicus daarin wil meestappen.

Met hun voorstellen tot herunitariseren ontpopt B Plus zich ontegensprekelijk als de waterdrager van de Franstalige minderheid.

De vraag is en blijft dan ook of een staatstructuur houdbaar blijft, die de demografische meerderheid van zijn bevolking aan kant geschoven heeft.

In deze omstandigheden is België ter discussie stellen een daad van democratische verzet.

Willy De Waele is voorzitter van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV).

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content