Psycholoog Kris Martens van Effectief Altruïsme Vlaanderen staat stil bij de andere benadering van de Warmste Week dit jaar. ‘Wanneer we nadenken over onze studiekeuze of loopbaan kunnen we onze impact vergroten als we verder kijken dan het buikgevoel.’
De Warmste Week verschuift dit jaar de focus van donaties naar vrijwilligerswerk. ‘Dit jaar is het niet je geld, maar net jij die telt!’, zo klonk het bij de aankondiging. Het is een goede zaak dat deze campagne mensen doet beseffen dat om bij te dragen aan een betere wereld je meer kan doen dan enkel je portefeuille open trekken, en dus ook je tijd kan inzetten. Maar hoe verhouden deze twee manieren (geld en tijd) van goed doen zich eigenlijk tot elkaar qua impact?
Je vrije tijd opofferen klinkt alvast heldhaftiger en voelt daarom ook beter, want, zo het klinkt het weleens: ‘geld geven is makkelijk’. Bovendien is het in coronatijden breder in te vullen dan sommige ‘klassieke’ inzamelactie. Zonder te twijfelen aan de inzet of de goeie bedoelingen, bekeken door de bril van het effectief altruïsme is een te sterke focus op een buikgevoel helaas een valkuil. Je dreigt zo namelijk te vergeten dat de grootte van problemen en de effectiviteit van de interventies (de dingen die je dan precies ondersteunt met je donaties, of doet tijdens je vrijwilligerswerk) sterk verschillen. Zodra je deze vragen begint te onderzoeken en je keuzes daarop afstemt, is de kans zeer groot dat je tot de conclusie komt dat donaties veel meer verschil maken dan vrijwilligerswerk.
3484 warme weken: wie de eigen loopbaan ook in rekening brengt, kan zoveel meer verschil maken.
Maar er is natuurlijk nog veel meer tijd dan enkel vrije tijd. We besteden in ons hele leven zowat 80.000 uren (in 3484 weken) aan werken. ‘Wat ga jij doen voor de Warmste Week?’ is dus zeker een goed begin, en kan mogelijk óók een aanzet zijn om je impact nog te vergroten. Zeker wanneer we nadenken over onze studiekeuze of loopbaan kunnen we onze impact vergroten als we verder kijken dan het buikgevoel.
Een aantal vragen die je daarbij kan overwegen: om welke problemen geef ik? Hoe groot zijn ze? Hoe gaan deze problemen evolueren in de komende jaren? Wat kan ik – gezien mijn specifieke kennis en competenties – bijdragen aan het oplossen van dit probleem? Hoe kan ik een loopbaan opbouwen waarbij ik op langere termijn een grotere impact heb?
De antwoorden hierop kunnen sterk variëren en vragen wat denkwerk. De ene persoon kan starten met ondernemen (denk aan de hoeveelheid dierenleed en CO2-uitstoot dat het Belgische plantaardige bedrijf Alpro heeft helpen voorkomen), de ander kan kiezen voor een beleidsmatige job, en een derde kan gaan voor een loopbaan waarin er zoveel mogelijk geld verdiend wordt om te doneren aan de meest effectieve goede doelen (het zogenaamde “‘earn to give‘). Heel wat mensen associëren ‘goed doen’ nog sterk met ‘non-profit’, maar door enkel dit in overweging te nemen verminder je ook weer je impact. Misschien is je loopbaan beginnen bij een bedrijf waar je bepaalde vaardigheden kan opdoen een betere start, als je weet waar je een verschil wilt maken verderop in je leven?
De personen in de voorbeelden hierboven kunnen naast hun impactvolle werk en donaties er allen óók voor kiezen om het hele jaar rond iets te doen in hun vrije tijd, bijvoorbeeld voor hun medeburgers in de buurt. Goed doen voor anderen geeft een goed gevoel, en dat helpt ook om het hele pakket van wat je doet vol te houden.
Het gaat dus niet steeds om kiezen tussen, of alles willen maximaliseren. Niemand is gebaat bij wereldverbeteraars wiens impact beperkt wordt door stressklachten. Zelfzorg is niet te onderschatten. Maar wie al zijn mogelijkheden om goed te doen overweegt, en dus de eigen loopbaan ook in rekening brengt, kan zoveel meer verschil maken.
Kris Martens is klinisch psycholoog en loopbaanbegeleider.
–
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier