In Aleppo wordt gevochten om de toekomst van Syrië. Ondertussen zitten daar 300.000 burgers gevangen. Het Westen kijkt machteloos toe.
E r zijn in Syrië nog altijd verschillende oorlogen tegelijk aan de gang. In grote lijnen ziet het er zo uit. Aan de ene kant worden Koerdisch-Arabische grondtroepen in hun strijd tegen de IS vanuit de lucht gesteund door een internationale coalitie van vooral westerse landen. Aan de andere kant vecht president Bashar al-Assad met de steun van Rusland en Iran tegen een aantal seculiere en soms radicaal-islamistische rebellen. Regelmatig lopen de strijdtonelen door elkaar. Zo proberen de Amerikanen islamistische rebellen te raken, die echter vaak samen vechten met door de VS gesteunde milities.
Terwijl de IS overal wordt teruggedrongen, is de uitkomst van de strijd om de macht in Damascus niet zeker. Dat is de inzet van de slag om de stad Aleppo, die voor een deel in handen is van het regime en voor een ander deel van een coalitie van verschillende rebellengroepen. Enkele weken geleden slaagden troepen van Assad erin om de posities van de rebellen af te snijden van ander rebellengebied. Maar die rebellen vochten fors terug, in de wetenschap dat hun lot met de val van de stad wellicht is bezegeld. Tegelijk zitten in Aleppo meer dan 300.000 burgers vast, met nauwelijks voedsel en medische voorzieningen. De slag om Aleppo kan een nieuwe stroom vluchtelingen naar Europa op gang brengen.
De Verenigde Naties, die bang waren om als bondgenoot van Assad te worden beschouwd, durfden een Syrisch en Russisch initiatief niet te steunen. Dat wilde een corridor openstellen voor de burgers van Aleppo die zo de stad konden verlaten. Zo’n corridor heeft ook weinig zin als er volop wordt geschoten. De rebellen vrezen bovendien dat de corridor voor Assad louter een alibi is om daarna met meer kracht te kunnen aanvallen. De burgers weten niet wat hen te wachten staat als ze van de corridor gebruik maken en hun lot in de handen leggen van het regime. Het is, zoals zo dikwijls in deze oorlog, van alle kanten een patsituatie.
Ondertussen probeert de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry nog altijd om met de Russen afspraken te maken om acties te stroomlijnen. Zolang er om Aleppo wordt gevochten maakt een akkoord weinig kans. In Syrië heeft het Westen de Russische president Vladimir Poetin nodig, terwijl Europa niet zonder diens Turkse vriend Recep Tayyip Erdogan kan om een nieuwe vluchtelingenstroom te voorkomen. Het Westen heeft, kortom, op geen enkele manier greep op wat daar gebeurt.
Hubert van Humbeeck
Door de gevechten bij Aleppo kan een nieuwe vluchtelingenstroom naar Europa op gang komen.
