RVA en geheugenverlies

Geheugenverlies is een ongemak dat op geregelde tijdstippen de Wetstraatbevolking overvalt. Maar niet alleen de Wetstraat wordt erdoor aangetast, ook de werkgevers hebben er dezer dagen last van.

Gisteren maande een selecte club van ondernemers premier Yves Leterme aan om werk te maken van een ernstige begroting. De bezorgdheid van de Belgische ondernemers voor de staatsfinancies is bijzonder groot. Dat is opmerkelijk. Want zowat de helft van de briefschrijvers staat aan het hoofd van bedrijven die – althans volgens de lijst ooit gepubliceerd door Le Soir – geen belastingen betalen. Vergeten allicht.

Nu hebben ze ook bij VOKA plots het geweer van schouder veranderd. Een splitsing van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) kan niet, volgens de Vlaamse werkgevers, een splitsing van de werkloosheidsverzekering mag wel. Dat is vreemd, want niet zo lang geleden stond de splitsing van de RVA bovenaan op de verlanglijst van de Vlaamse werkgevers.
Wat in de commotie die is ontstaan rond het N-VA-voorstel om de RVA te splitsen opvalt, is het stilzwijgen van de socialisten, vooral van de SP.A.

Maar zo opmerkelijk is dat ook weer niet. Want ruim drie jaar geleden, in 2007, kwam de SP.A zwaar onder vuur te liggen omdat Johan Vande Lanotte zelve een regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid voorstond. In de nota Alleen wie de toekomst zelf vorm geeft, moet ze niet ondergaan pleitte toenmalig SP.A-voorzitter Vande Lanotte voor een verhuizing van de werkgelegenheidsbevoegdheden ‘in hun geheel’ – dus ook de RVA – naar de gewesten.

Waarop Vande Lanotte in vakbondspublicaties prompt als het schoothondje van VOKA werd afgebeeld.

In de kranten werd toen geschreven dat ze bij de SP.A nu ook naar rechts keken. Op de eigen website had Carolinne Gennez het in die dagen over ‘de window of opportunity om het arbeidsmarktbeleid te regionaliseren of de financieringswet te herzien’.

Zelfs in 2009 nog merkte Walter Pauli, de attente commentator van De Morgen, op dat de bewering van Frank Vandenbroucke ‘Soms, als ik Bart De Wever bezig hoor, denk ik dat ik mezelf bezig hoor’ meer dan vermoed op waarheid berustte.

Soms kan geheugenverlies een beetje gênant zijn. Dit is zo’n geval.

Rik Van Cauwelaert