Sopraan Lore Binon is deze maand te horen in de opera Impressions de Pelléas (Brussel) en in de muzikale voorstelling Bilitis (Gent).
Wordt Impressions de Pelléas een grootse enscenering?
Lore Binon: Integendeel. Impressions de Pelléas is een bewerking van Claude Debussy’s opera Pélleas et Mélisande (1902). De Frans-Roemeense componist Marius Constant heeft dat werk in 1992 gehalveerd, waardoor het verhaal over de driehoeksverhouding tussen Mélisande, haar man Golaud en haar minnaar Pelléas, nog indringender wordt. Constant richt alle aandacht op de psychologische oorlog tussen de drie. Inge Spinette en Jan Michiels, samen het pianoduo Yin-Yang, vonden dit Debussyjaar (Debussy stierf op 25 maart 1918, nvdr) het geschikte moment om Constants versie op te voeren. Wij brengen het met licht- en tekstprojecties én met twee belle-époquepiano’s waardoor het timbre warmer en intiemer wordt.
Als jonge moeder beleef ik de emoties nu dieper
Het libretto is gebaseerd op een stuk van Maurice Maeterlinck.
Binon: Die ging er indertijd van uit dat de rol van Mélisande gezongen zou worden door zijn minnares, de Franse sopraan Georgette Leblanc. Maar Debussy gaf de voorkeur aan de Schotse sopraan Mary Garden. Maeterlinck was woest en spande zelfs een rechtszaak aan tegen Debussy. Van elke rol die ik zing, onderzoek ik de opvoeringsgeschiedenis en wil ik weten waarom de componist die rol schreef. Zulke informatie helpt tijdens het instuderen. Debussy vond het, bijvoorbeeld, belangrijk dat er genoeg stiltes waren. Hij isoleerde Mélisande zowel in het verhaal als muzikaal. Haar enige aria zingt ze a capella. Een van haar sleutelzinnen is: ‘ Je suis heureuse, mais je suis triste.‘ Die dubbelheid is eigen aan haar.
Staan vrouwen ook centraal in Bilitis?
Binon: Ja. Bilitis is de eerste creatie die Revue Blanche maakt voor het Muziekcentrum De Bijloke, waar we een vierjarig parcours uitstippelen. In Bilitis voeren we de vrouw in al haar gedaantes op. We vertrekken vanuit Pierre Louys’ dichtbundel Les Chansons Secrètes de Bilitis (1894). Aan componist Wim Henderickx vroegen we om enkele gedichten op muziek te zetten én de drie liederen te bewerken die Debussy schreef op basis van Louys’ liefdesgedichten. Wij brengen zijn muziek voor fluit, harp, altviool en sopraan en combineren dat met dans en videokunst van Frauke Mariën.
Intussen reizen we nog rond met BerBerio, een stuk rond muziek van Luciano Berio dat we samen met Zonzo Compagnie maakten. Het is muziektheater voor iedereen vanaf zes jaar. Zo proberen we bij te dragen aan de muziekeducatie. De muzieklessen in ons onderwijs focussen nog te veel op historische kennis, terwijl ze vooral ieders liefde voor muziek moeten aanwakkeren. Want klassieke muziek is niet te moeilijk voor kinderen. Een kind voelt de emoties vaak beter aan dan volwassenen.
U bent een jonge moeder. Kleurt het moederschap uw zingen?
Lore Binon: Mijn dochters zijn 2,5 jaar en 7 maanden oud. Thuis zing ik nu wiegeliedjes. Maar ook het zingen zélf verandert. Ik beleef de emoties tijdens het zingen dieper. Ik ben echt een zachtgekookt eitje. (lacht) Al vermijd ik meligheid. Dat Mélisande op het einde van Impression de Pelléas sterft terwijl haar dochtertje toekijkt, betekent niet dat ik me tijdens het zingen laat overmannen door emoties. Je moet een juist evenwicht vinden. Dan wordt het moederschap een verrijking voor je zang.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
