Het sportmoment van Jules Monier: het duel tussen Tadej Pogacar en Primoz Roglic, oftewel de strijd om de gele trui in de Tour de France.
57 seconden, dat was het verschil tussen Tadej Pogacar en Primoz Roglic op de ochtend van 19 september, de dag van de voorlaatste etappe in de Tour de France editie 2020. Op het menu staat die dag een bergtijdrit van 36 kilometer tussen Lure en La Planche des Belles Filles. Op papier een parcours naar de hand van Roglic, de oudste van de twee Slovenen die strijden om de gele trui.
En hoewel het merendeel van de mensen gewoon een status-quo verwachtten, waarin Roglic zijn voorsprong wist te consolideren, was het de jonge Pogacar (op dat moment nog maar 21 jaar) die de wielerwereld op zijn kop zet. De kopman van UAE-Team Emirates slaagde erin om alleen al op het vlakke parcours 49 seconden voorsprong te nemen op een tijdritspecialist als Wout van Aert. En wat dan gezegd van zijn klim? Pogacar, uitgerust met een bijzonder lichte fiets, bestormt de beklimming en gaat iedere kilometer 13,5 seconden sneller dan die andere Sloveen.
Uiteindelijk doet Roglic er 1’56” trager over dan de grote overwinnaar van de dag. Hoewel we beter verwachtten van de kopman van Jumbo-Visma, is het niet Roglic die die zaterdag de Tour verliest, maar is het Pogacar, ook nog eens 1’21” sneller dan Tom Dumoulin, die de Ronde wint.
Met zijn 22 jaar en eindwinnaar van de meest prestigieuze grote ronde in het wielercircuit, is Pogacar het symbool van de vernieuwing in het peloton. Een tendens die zich al inzette bij Egan Bernal (23) of Remco Evenepoel (20) en ook nog eens bevestigd door het succes van Marc Hirschi (22) in de Waalse Pijl of door Tao Geoghegan Hart (25) in de Giro. En dan hebben we het nog niet over Wout van Aert (26) en Mathieu van der Poel (25). De komende jaren kunnen nog wel eens erg mooi worden.
