Eddy Snelders, 594 wedstrijden in eerste klasse, was twee keer assistent-bondscoach. Voor Telenet en de VRT Radio volgt hij nu het voetbal en de Rode Duivels. Zijn kritische analyse van de nationale ploeg.
Doel
Eddy Snelders: “Het is wellicht nog nooit gebeurd dat we de luxe hadden over twee extreem goeie keepers van internationaal niveau te beschikken. En met zulke keepers kun je resultaten halen, een goeie ploeg bestaat nooit zonder goeie doelman. Het verschil tussen de twee? Twee centimeter in de vingertoppen. Het lijkt onnozel, maar zo weinig scheelt het. In alles liggen ze zéér dicht bij mekaar, maar Thibaut Courtois kan nog net dat tikkeltje brengen waar Simon Mignolet niet aan kan. Eén voorbeeld: de tegengoal in Roemenië. Ik ben er zeker van dat Courtois die bal heeft, Mignolet net niet. Geen fout van de doelman, die bal moet je niet hebben. Maar dat is het verschil: twee centimeter.
“Dat Mignolet zegt dat hij nummer een wil worden, vind ik zéér gezond. Het getuigt van ambitie. Hij werkt er hard voor bij Liverpool en Courtois weet zo dat hij scherp moet blijven. Voor Mignolet is het heel frustrerend, in andere generaties was hij de onbetwiste nummer een. Courtois had niet het voordeel dat hij direct bij een hoger aangeschreven ploeg kon beginnen. Zijn interventies bij Atlético waren minder in aantal, maar moesten bepalend zijn. Mignolet kreeg bij Sunderland veel werk, zijn aanwezigheid in de match was veel groter. Dan mag een bal eens wat minder, niemand zal je aankijken. Bij een topploeg krijg je soms maar drie ballen, en kan je je niet permitteren er eentje betwistbaar binnen te laten gaan. Dan komt de kritiek. Door de transfer naar Liverpool gaat Mignolet dat ook meemaken. De nul houden is niet altijd binnen het bereik van de verdediging. Soms moet de doelman wat extra’s doen. Courtois deed dat tijdens deze campagne. In Servië en Macedonië waren de eerste kansen voor de thuisploeg. Als de doelman die ballen niet pakt, zal niemand zeggen: slecht gekeept en dan verlies je met 2-1. Maar nu pakt hij ze, hou je de nul, word je sterker, je scoort zelf… Zo kantelt een wedstrijd en komt het spotlight op hen die het offensief keerden. Courtois heeft dat al een paar jaar, dat extraatje. Hij had het al in Genk, herinner je de match tegen Standard. Mignolet is dat aan het krijgen. Zie de 9 op 9 van Liverpool.”
Verdediging
“We hebben een goeie verdediging. Oké, we speelden niet altijd tegen de sterkste ploegen, maar er was een tijd waarin de nul houden voor ons een illusie was. Onhaalbaar. Met allemaal centrale verdedigers… Op links was dat oorspronkelijk niet zo, daar waren alternatieven. Op rechts zijn we gaan experimenteren. Dat Wilmots eerst koos voor Guillaume Gillet was logisch, omdat hij er bij Anderlecht meer speelde. Daarna heeft TobyAlderweireld getoond dat hij krachtiger is. Verdedigend sterker, daar hebben de Belgen nauwelijks problemen gehad, zelfs onlangs niet tegen FranckRibéry. Opgelet, want hij moet nu in Madrid wel spelen. De vier titularissen zijn gebleven, het niveau is hoger, hij zal zich in de ploeg moeten knokken. Maar nu is er weinig discussie, Gillet zal wel begrijpen dat het fysieke surplus dat Alderweireld biedt voor interlandvoetbal beter is dan wat hij kan bieden.
“De linkerkant heeft meer mogelijkheden, maar JanVertonghen heeft het daar goed gedaan. Er is concurrentie van SébastienPocognoli, terwijl JelleVan Damme er een tijdlang ook aanspraak op kon maken. Nicolas Lombaerts gaat liever centraal de concurrentie aan. Vertonghen rukt goed op en heeft een goeie cross; hij is dus redelijk compleet. Wellicht wil hij liever centraal voetballen, maar je kan niet altijd iedereen tevredenstellen.
“Centraal hebben we het probleem dat onze twee ‘vaste’ mannen, Thomas Vermaelen en Vincent Kompany, redelijk wat geblesseerd zijn. Thomas start, blesseert zich, komt terug, hervalt, dat doet zijn conditie geen goed. En als je in topploegen een moeilijk jaar hebt, sta je ter discussie. Ik denk dat Vermaelen vooral goed met zichzelf bezig moet zijn, terug in orde raken. De troost: van vandaag op morgen kan je niet wegvallen als je altijd een vaste waarde was. Een afgetrainde Thomas, zoals in het begin bij Arsenal, kan je gebruiken in de lucht en in duels, hoewel hij bij het uitvoetballen zijn beperkingen kent. Maar als hij iets minder scherp is, komt zijn tackle net te laat, is de detente net niet en komt zijn startsnelheid te kort. Ze gaan hem in Arsenal niet uit liefdadigheid weer in de ploeg zetten, op dat niveau kan je een probleem krijgen. Maar als Thomas dit najaar fit is, heeft hij nog van december tot april de tijd om helemaal in orde te zijn. En dan kan je in Brazilië op hem rekenen.
“Kompany is het uithangbord van de nationale ploeg. Dat heeft voor- en nadelen. Voordeel: profileert zich goed, een verstandige jongen, haalt heel veel naar zich toe, al wordt dat niet altijd door iedereen geapprecieerd. Ook in de groep vang je dat links en rechts wel eens op. Zijn campagne was goed, zonder veel uitgesproken topmatchen. Wat me wel opvalt, is dat hij, gezien zijn uitgebouwde fysionomie, blessuregevoeliger aan het worden is. Tel eens op hoe vaak hij de laatste jaren geblesseerd was. En kijk dan eens goed naar zijn lichaamsevolutie: de Kompany van drie à vier jaar geleden is niet meer die van nu. Net als Vermaelen was ook hij vroeger een rietje. Nu is hij een vierkante beer. Dat kan nadelen hebben, je moet zien dat alles kan volgen. Mijn indruk is dat Vincent bij al dat stoppen, draaien en weer vertrekken, blessuregevoeliger werd. Lies, pezen,… De campagne bij Manchester City is zeer lang en vermoeiend: veel matchen, veel reizen, met de ploeg, de familie, een weekendje Côte d’Azur…. Ze vliegen met het team naar Azië of de VS ongetwijfeld super de luxe, maar het blijft reizen, hotel in, hotel uit. Voetbal op dat niveau wordt een tennisleven en tennissers doen hun sport niet tot hun 45e…
“Daniel Van Buyten is zeer goed als stand-in. Een verstandige jongen, die zijn positie bij Bayern goed kent. Springt nog altijd even hoog van de bank als ze scoren, hangt nog altijd rond de nek van de trainer en mag regelmatig spelen. Als je zes à zeven jaar bij Bayern speelde, mag je tegen je kinderen zeggen dat je kan sjotten. Van Buyten is belangrijk voor Wilmots, omdat hij het allemaal begrijpt. Zijn enige probleem is dat hij in de nationale ploeg iets meeneemt uit het verleden: dat zwarte randje, die kleine foutjes,… De Walen vergeven hem dat wat gemakkelijker, bij de Vlamingen blijft dat langer hangen. Dat achtervolgt hem nog wat.”
Middenveld
“Tot nu toe waren de vaste mannen in de driehoek centraal AxelWitsel, Marouane Fellaini en MoussaDembélé of NacerChadli. In Glasgow speelde Steven Defour. Normaal speel je altijd met één verdedigende middenvelder, één half half en één die wat creativiteit naar voren kan brengen. Als je het meer controlerend wilt en niet mikt op constant infiltreren vanuit het middenveld, kan je met Dembélé spelen. In balbezit is hij heel sterk, maar hij denkt niet altijd richting doel van de tegenstander, zoekt niet altijd de openingen. Ik ben pro Dembélé, een schitterende voetballer, maar ik vraag me dikwijls af waarom hij die sprints naar voren niet doet. Van de 90 minuten is hij soms 20 minuten in balbezit, maar wat doet hij ermee? Hoeveel keer heeft hij naar doel gesjot, heeft hij de laatste pass gegeven en is hij diep gegaan? Dan kom ik in de nationale ploeg aan een zeer beperkt aantal. Bij Tottenham zie ik het anders. Dembélé denkt eerst aan de bal en dan breed. Twee fases waarin het soms vooraan al dicht is. Maar als de tegenstander sterker is of je moet een wedstrijd controleren, dan is hij perfect.
“Chadli, die geleidelijk in de plaats van Dembélé kwam, heeft iets meer diepgang. Fellaini brengt dat niet. Die moet naast Witsel vertrekken en infiltreren als de aanval vanaf de flanken wordt opgezet en hij niet of slechts beperkt in de aandacht van de tegenstander zit. Dan zit hij in de zestien als de bal er komt en kan je geen betere hebben. Niet de fijne voetballer, de man aan wie je mooie passes moet vragen, maar hij zal wel aan beide kanten aanwezig zijn. Een man voor een ploeg met power. Toen hij naar Engeland vertrok, zag ik hem eindigen bij Chelsea. Chadli moet wel aanwezig zijn in de match. Tegen Frankrijk was hij dat niet. De kritiek was toen voor de rust voor Lukaku, maar waar zat de aanvoer?
“Witsel kan ook de rol van Fellaini aan, op acht. Defour kan ook, maar die heeft niet de power van Witsel. Ook in de lucht is het minder. Witsel wordt op zes wat afgeremd, maar Fellaini in die rol is geen optie. Hij is minder gedisciplineerd en heeft altijd de neiging, als de bal weg is, om mee te gaan, zonder te kijken naar de ander. Hij zal blijven als je hem dat vraagt, maar slechts in het begin van de match. Daarna is hij weg.
“Ik denk dat de frustratie van Witsel is dat hij niet mee kan gaan. Hij uit dat niet, maar ik kan me dat inbeelden. Vandaar dat Wilmots Witsel regelmatig bewierookt. Luidop zeggen: ik ben heel tevreden over jou. Want de supporter, die heeft het allemaal niet zo voor tactische richtlijnen. Dat Witsel blijft staan, is een kwaliteit. Hij zal niet zeggen: fuck, dit beperkt mij, ik ga óók mee.”
Aanval
“Kevin Mirallas heeft niet ontgoocheld. Behendig, lichtvoetig. Bij voorkeur op rechts… Als targetman is hij te tenger, in dit concept toch. Net als Jelle Vossen. Maar als lopende spits kan je hem wel gebruiken, want hij komt makkelijk in de box en scoort relatief makkelijk. Eden Hazard maakt zijn acties bij voorkeur op links, omdat hij de neiging heeft naar de goal te gaan, met de rechtervoet. Doet hij dat vanaf rechts, dan komt hij op zijn linkervoet en volgt er nog een bocht. Mirallas én Hazard zijn echt mannen van momentopnames. Met Mirallas weet je als trainer snel waar je aan toe bent. Als die een paar goeie acties heeft, kan je hem laten staan. Zijn de eerste acties niet goed, dan weet je dat het nog moeilijk wordt en kan je hem vervangen. Hazard kan ook helemaal uit de wedstrijd verdwijnen, maar als je het niet meer verwacht nog een piekmoment krijgen dat de match beslist. In tegenstelling tot zijn broer Thorgan, die veel regelmatiger aanwezig is. Eden heeft tot nu in de nationale ploeg minder gebracht dan bij zijn ploegen. JoséMourinho wil hem belangrijker maken, lees ik. Ik denk dat hij het spel van Hazard niet altijd zo goed kan appreciëren, met name dat uit de wedstrijd verdwijnen. Ik weet echter niet of Hazard ooit een voetballer gaat worden die altijd in de wedstrijd aanwezig is. Het is voor Eden opletten dat hij zich bij Mourinho niet vastrijdt.
“Kevin De Bruyne is op dat vlak veel constanter. De strafste in de omschakeling, ik heb tot nu toe daar geen betere, geen preciezere gekend. Passing, loopvermogen, afwerking,… hij is dé ontdekking van de campagne. Zijn dieptezicht is fenomenaal: voor de bal komt, weet hij al wat hij wil doen. Goed kopspel, eentijdsvoetbal, goed schot,… Misschien komt Chelsea iets te vroeg, maar ze hebben hem niet uitgeleend, ik veronderstel dus dat ze hem willen gebruiken. En zelfs al gebeurt dat straks wat minder, is dat nog niet erg. In januari moet hij zien en eventueel een uitleenbeurt vragen. Als je egoïstisch denkt, alleen voor de nationale ploeg, moeten de spelers er staan vanaf april. Want het belangrijkste is dan Brazilië. Speel je daar, dan heb je weer nieuwe troeven.
“Dries Mertens heeft met zijn transfer naar Napoli een zeer groot risico genomen. Zijn voordeel: hij kan ongelooflijk in de match komen. Hij heeft de nationale ploeg meer bijgebracht als invaller dan als starter, omdat ook hij niet constant in de wedstrijd zit. De ideale supersub, alleen: bij PSV speelde hij wel altijd. Ook voor hem geldt: hij moet in Napels spelen. Hij zal daar ook goed kunnen invallen, maar daar gaat hij niet voor, dat weten we allemaal. En na een tijd zal zijn ongetwijfeld zeer goede contract niet opwegen tegen de mindere sportieve weerbaarheid. Alderweireld, Mertens, nu mochten ze nog een risico nemen. Want tussen nu en de opbouw naar Brazilië zit er nog een mercato in januari. Vanaf dan moeten ze er wel staan. Idem voor Fellaini, al zou het al lelijk moeten tegenslaan, mocht hij met deze trainer, die hem zeer goed kent, geen kans krijgen.
“En dan: de targetman. Op dit moment staat Christian Benteke net iets verder dan Romelu Lukaku. In Engeland is het blijkbaar minder het geval, maar zijn scorend vermogen kan toch nog worden aangescherpt. In de Premier League vliegen ze erin als zot, hier (nog) niet. Waarom kreeg hij hier vroeger het volk in de nek: omdat hij makkelijke kansen de nek omwrong. Zijn voordeel: hij is niet iemand als Kompany, zijn postuur was altijd dat van een beer. Zeer weinig geblesseerd, voor een spits uitzonderlijk want die mannen incasseren zeer veel. Schuwt nooit de verantwoordelijkheid, mentaal heel sterk en voetbaltechnisch iets beter dan Romelu.
“Lukaku krijgt soms ten onrechte kritiek. ‘Afwezig tegen Frankrijk’, titelde een krant. Neen. Afwezig was hij niet. De eerste helft was niet goed, maar bij wie wel, offensief? Lukaku deed zijn best en zocht de ruimte, maar die was er niet. Na de rust was hij goed bezig, maar net op dat moment haalde Wilmots hem eraf. Voor Lukaku weinig beschermend, hij knokte zich net terug in de wedstrijd, en dan wordt er veel van die eerste helft onthouden. De twee samen? Zou ik niet doen, ze gaan dan veel tegen elkaar lopen. Ze denken hetzelfde, gaan allebei naar dezelfde kant willen lopen, naar elkaar kijken en dan te laat zijn. De uitleenbeurt aan Everton lijkt mij een goeie zaak, tenzij Lukaku daar zou wegzakken. Maar ik denk dat je daar vorig jaar banger voor moest zijn dan nu.” ?
DOOR PETER T’KINT – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“Het verschil tussen Courtois en Mignolet? Twee centimeter in de vingertoppen.”
“Van de 90 minuten is Dembélé soms 20 minuten in balbezit, maar wat doet hij ermee?”
“Lukaku krijgt soms ten onrechte kritiek.”
