Van Calster staat met Puurs voor belangrijke weken.
In de Belgische beker is Puurs na de heenwedstrijd tegen Averbode van afgelopen zaterdag zo goed als zeker uitgeschakeld, maar in de competitie staat de ploeg van coach Jo Verstuyft na vijf speeldagen op een fraaie vierde plaats. “De kalender zat mee,” geeft de meest ervaren speler van de ploeg, libero Denis Van Calster, toe, “maar dat neemt niet weg dat het heel goed draait bij Puurs.”
Wat liep er dan mis tegen Averbode?
Denis Van Calster: “We kenden een collectieve offday. Bovendien sukkelde Sven Sophie met een geblokkeerde rug, waardoor hij noodgedwongen aan de kant bleef. Zonder afbreuk te willen doen aan de kwaliteiten van zijn vervanger, Gilles Rousseaux, scheelt het toch als je niet met je vaste spelverdeler op het veld staat. Normaliter is Sven over enkele dagen weer speelkaar, een positief gegeven, want nu volgen competitiewedstrijden tegen Lennik, Averbode en Antwerpen. In de komende weken zullen we zien waar we daadwerkelijk staan.”
Jullie zitten alvast op schema om de vooropgestelde doelstelling – de play-off halen – te verwezenlijken. Dromen jullie stiekem al van meer, een Europees ticket bijvoorbeeld?
“Als je de play-off bereikt, dan wil je het daarin uiteraard zo goed mogelijk doen en ja, waarom zouden we niet mikken op Europees volleybal? Als België door de kwestie met Averbode terugvalt van vijf op vier tickets, dan wordt het erg moeilijk, maar ook dan is niets onmogelijk. Het valt wel af te wachten of Puurs nu al financieel sterk genoeg staat om een Europese campagne te spelen. Het belangrijkste is immers dat de club gezond blijft.”
De spelers laten zich lovend uit over Jo Verstuyft, die voor het eerst als trainer aan het seizoen begint. Wat appreciëren jullie zo aan hem?
“Hij brengt heel veel positieve energie in de ploeg en daardoor panikeren we nooit. Dat is de sleutel van onze mooie resultaten tot dusver: we vechten voor elkaar en we bewaren de kalmte ook als we achter staan. Doordat hij zijn spelerscarrière nog maar pas achter de rug heeft, staat Jo ook dicht bij de groep – ik maakte hetzelfde mee bij Menen onder Kris Tanghe.”
Jij bent ondertussen 34 en draait al heel wat jaartjes mee. Hoe lang denk je nog op dit niveau mee te kunnen?
“( lachje) Die vraag wordt me steeds vaker gesteld. Ik kan alleen maar zeggen dat ik nog altijd met veel plezier volleybal. Ik werk als boekhouder voor een van de sponsors en die geeft me de ruimte en de tijd om de trainingen bij te wonen: de ideale combinatie dus. Bovendien vindt de trainer dat ik met mijn ervaring nog altijd een meerwaarde beteken voor onze jonge ploeg. Hoe lang ik nog doorga, weet ik niet, maar in principe is dit seizoen niet mijn laatste in de ereklasse.”
door Roel Van den broeck
