De Genkvoorzitter moet de Pro League door woelige tijden leiden. Wat voor iemand is hij?
In juli 2017 gaven Peter Croonen en zijn vader Louis een dubbelinterview aan dit blad. Louis Croonen, zelf oud-voorzitter van KRC Genk, gaf een advies mee aan zijn zoon, die net voorzitter geworden was: ‘Zorg dat de mensen met wie je moet werken blij zijn als ze je zien: con amore, dat helpt.’
In dat gesprek omschreef Louis Croonen zijn zoon als een man ‘die recht door zee gaat, die precies weet waar hij naartoe wil en die daarheen gaat met een overtuiging die de zijne is. Een grote kwaliteit is dat zijn omgeving ook aanvoelt waar hij het wil hebben. Daarnaast is hij supereerlijk. Zijn derde kwaliteit is dat hij zeer menselijk kan zijn. Hij kan luisteren, maar ook vrij snel een diagnose stellen en overgaan tot de uitvoering.’
Het zijn kwaliteiten waar de buitenwereld niet altijd zicht op heeft. Sinds hij voorzitter werd bij KRC Genk zocht Peter Croonen de schijnwerpers nooit op. Toen hij naar aanleiding van het voortijdig stopzetten van de Belgische profcompetitie de kans kreeg om dat toe te lichten in de buitenlandse pers, liet hij na enig nadenken weten dat dat niet hoefde voor hem. Om geen extra olie op het vuur te gieten en de discussie met de UEFA sereen te laten verlopen.
Met de vuist op tafel slaan
Niet dat hij geen mening heeft. Maar die wil hij niet altijd doordrukken, gaf hij in het begin van de coronacrisis in het Belgische voetbal nog mee. ‘Ik vind het belangrijk dat in een meeting iedereen zijn stem kan laten horen’, klonk het, toen opgeworpen werd dat in crisistijden een leider van de Pro League misschien al eens harder met de vuist op tafel mag slaan.
Het is een vaker gehoorde opmerking, dat hij op vergaderingen vooral luistert en zelden zelf het woord neemt. Mocht iemand tot de conclusie komen dat hij te licht uitvalt voor zijn huidige functie of in crisismomenten verstart, dan moet die eens met Patrick Janssens bellen.
Toenmalig Genk-CEO Janssens werd na nog geen half jaar voorzitterschap van Peter Croonen uit het project gebonjourd, toen bleek dat het steeds vaker botste tussen de CEO en een aantal beleidsankers, onder wie de nieuwe voorzitter.
In tegenstelling tot Croonens voorganger Herbert Houben, die het dagelijks beleid overliet aan Janssens, wilde Croonen graag zelf mee aan de knoppen zitten. En twee kapiteins op één schip, dat werkte niet. Een meeloper of een ceremoniële voorzitter wilde Croonen niet zijn.
Nog geen normale tijden
In principe heeft Croonen, die een jaar geleden ook gevraagd werd om voorzitter te worden van de Pro League, het ideale profiel om het Belgisch voetbal door woelige wateren te leiden. Hij is van opleiding jurist, behaalde na zijn rechtenstudies nog een economisch diploma aan een Franstalige universiteit, waardoor hij net als zijn vader perfect tweetalig is.
Bovendien is hij jong (hij wordt 51 in augustus), sportief (de Genkse fietschallenges over grote afstanden tijdens de play-offs van vorig seizoen waren zijn idee), en heeft hij een voet in het bedrijfsleven (hij zit naast zijn twee voetbalfuncties in de raad van beheer van een aantal bedrijven, waaronder sportmerk Bioracer). Wat is er meer nodig om te slagen?
Misschien moet de vraag anders luiden: wat zit hem in de weg?
Naast zijn diplomatische aanpak is er het feit dat hij nog altijd in de eerste plaats gezien wordt als voorzitter van KRC Genk, intussen geen kleine speler meer in het Belgisch topvoetbal.
Croonen is een voorzitter met een bepaalde mening en bepaalde wensen (hij is een groot voorstander van de BeNe League). Onvermijdelijk is hij dus een man met twee petten – net als Ivan De Witte destijds en net als Mehdi Bayat bij de KBVB. En dat speelt hem nu parten.
Normale tijden heeft Croonen als voorzitter van de Pro League ook nog niet gekend. Hij nam de functie op zich toen de roep om hervormingen na Operatie Propere Handen (nog altijd niet afgehandeld) volop bezig was, en was daar in alle stilte ook mee aan de slag.
De uitdaging om de hervorming door te voeren schrok hem niet af. ‘Never waste a good crisis‘ is een uitdrukking die hij graag bezigt. Maar twee crisissen op hetzelfde moment is wellicht van het goede te veel.
Als Croonen er niet in slaagt om anderen te overtuigen dat van zijn weg ook het Belgisch voetbal in zijn geheel beter wordt, dan moet hij straks misschien kiezen tussen het algemeen belang en het eigenbelang. Want onder zijn voorzitterschap mist KRC Genk alleen nog continuïteit qua sportieve leiding (hij is in bijna drie jaar ook al aan zijn vierde hoofdtrainer toe), maar is het qua algemene structuur en financiële sterkte een absoluut voorbeeld voor de andere Belgische clubs geworden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier