‘Mister Michel’ is 90 jaar: ‘Zijn motto was verdeel en heers’
Michel Verschueren blaast 90 kaarsjes uit. Bruno Govers, oud-journalist van Sport/Voetbalmagazine, diept enkele anekdotes op over de voormalige general manager van RSC Anderlecht.
Michel Verschueren, die op 17 maart zijn 90e verjaardag viert, was general manager van Anderlecht van 1981 tot 2003. ‘Mister Michel’ was een zakenman van de hoogste plank. Hij werd het gezicht van de mooiste succesjaren van de Brusselse club, want samen met Constant Vanden Stock behaalde hij met Anderlecht elf landstitels en drie Europacupfinales.
Die successen behaalde hij niet zomaar. ‘Michel was een werkdier. Hij was de eerste die in het stadion aankwam en de laatste die er vertrok’, vertelt Bruno Govers, voormalig Anderlechtwatcher voor Sport/Voetbalmagazine.
In de periode van Verschueren was Anderlecht met voorsprong de grootste club in België. Toch stond hij altijd open voor de media ‘Als je hem opbelde, schoof hij alles aan de kant en stond hij je te woord. Hij wist dat de sportjournalistiek macht had en je die beter te vriend hield’, beaamt Govers.
40.000 Belgische frank
Als Mister Michel iets wilde, dan kreeg hij het ook. Daarom had hij altijd en overal wat geld achter de hand. ‘Tijdens een interview met Michel Verschueren kwam er iemand van het bestuur binnen. Hij stond recht en haalde een pak geld van ongeveer 40.000 Belgische frank (ongeveer 1000 euro, nvdr) uit zijn zak en gaf het bestuurslid enkele briefjes. Hij kwam terug zitten en zei: ‘Als mij iets aanstaat, moet ik het direct hebben. Dus ik heb altijd wat geld op zak”, lacht Govers.
Zo was hij ook in het voetbal. Elke speler of trainer die het goed deed bij de tegenstander, maakte kans om het volgende seizoen in paars en wit te spelen. ‘Zijn motto was verdeel en heers. Hij verzwakte de tegenstander en versterkte zijn eigen ploeg, maar betaalde er ook goed voor’, vertelt Govers. ‘Zo haalde hij spelers als Bruno Versavel, Marc Emmers en Philippe Albert, en ook trainer Aad de Mos bij KV Mechelen.’
James Obiorah
Dat Michel Verschueren ver durfde te gaan om te krijgen wat hij wilde, is bekend. Zo ging dat ook bij jonge voetballers. ‘Voor het Bosmanarrest mochten er maar enkele buitenlandse spelers opgesteld worden, behalve als ze voor hun zeventien jaar al ingeschreven waren in België. Verschueren schuimde dus heel wat buitenlandse toernooien af op zoek naar jonge talenten die hij kon inschrijven als Belgische voetballer. Henrik Andersen en Alin Stoica zijn daar de bekendste resultaten van’, vertelt Govers.
Verschueren stuurde ook scouts naar Afrikaanse jeugdtoernooien. Daar had Anderlecht James Obiorah op het oog. Op dat moment de beste speler in de jeugdploeg van Nigeria. ‘Michel stuurde een scout naar Nigeria. Die moest Obiorah drie dagen lang op een hotelkamer vasthouden zodat hij niet in contact zou komen met andere managers’, lacht Govers. De ‘Zilveren Vos’, zoals Michel Verschueren ook wel genoemd werd, kon soms ook een sluwe vos zijn.
Supporter
Michel Verschueren was niet alleen manager van Anderlecht hij is ook een trouwe supporter. Tijdens wedstrijden zat ook hij soms op het puntje van zijn stoel. ‘In 1986 speelden Anderlecht en Club Brugge twee testwedstrijden om de kampioen aan te duiden. In Anderlecht werd het 1-1. In Brugge kwam Anderlecht 2-0 achter. Michel trok lijkbleek weg. Uiteindelijk eindigde het op 2-2 en werd Anderlecht kampioen. Hij maakte sprongen op het veld van vreugde, liep samen met de spelers een ereronde en ging de supporters groeten’, vertelt Govers.
‘De band met de supporters was fenomenaal. De Anderlechtaanhang is altijd kritisch geweest en Michel ging vaak naar de spionkop toe om ze te kalmeren wanneer het niet goed ging. Dat lukte altijd want het respect voor die man was enorm.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier