Een portret van de nieuwe nummer zes van Club Brugge.
Hij speelde op zijn zestiende al voor de U20 van Zimbabwe en koos vervolgens voor een carrière in Europa. Hij, dat is Marvelous Nakamba (23), zoon van een gewezen doelman in de Zimbabwaanse voetbalcompetitie – een collega van Bruce Grobbelaar, zo u wil. Marvelous ging hem achterna, op zoek naar bekendheid in Europa en enig geldgewin. Een moeizame zoektocht, die hem al eens langs Brugge leidde. Marvelous testte bij Cercle, vervolgens in Nancy.
Uiteindelijk brak hij het voorbije seizoen door bij Vitesse, uit Arnhem. De laatste maanden was hij daar niet weg te denken uit de ploeg, die hij mee naar bekerwinst en Europees voetbal leidde. Als zes bracht hij duelkracht en passing. En een voorbeeldige mentaliteit. Niet zeuren, maar voetballen. Het brengt hem vanaf deze week opnieuw naar Brugge, bij Club dit keer. Het doel: Timmy Simons, die in de zomer van 2013 naar Brugge kwam, doen vergeten.
Of dat zal lukken, moet vanaf eind juli blijken. Velen voelden zich immers al geroepen, weinigen bleken uitverkoren. Bij elke concurrent die Simons – met 40 ouder dan zijn trainer Ivan Leko (39) – voor de voeten kreeg geworpen, stak die gewoon een tandje bij. Fernando Menegazzo, Francisco Silva, Mikel Agu, Tomas Pina… Allemaal kwamen ze met hoge verwachtingen en de bedoeling om die oude uit de ploeg te spelen, maar iedereen moest terug naar af. Alleen Claudemir leek daar eind vorig seizoen toe in staat. Maar toch kreeg ook hij intern een halve onvoldoende, ook al is zijn mentaliteit voorbeeldig.
Benieuwd of Marvelous Nakamba er dit keer wel in slaagt. Zijn trainer Henk Fraser was na de gewonnen bekerfinale alleszins lovend over zijn nummer zes. Een modelprof in alles wat hij doet, zo klonk het na de 2-0 tegen AZ. Ze hadden bij Vitesse niks te klagen over professionalisme, maar Nakamba ging telkens nog een stap verder dan zijn ploegmaats. Niet zeuren maar poetsen, zo omschreef Fraser het in De Gelderlander.
Zo was het ook op en na de Africa Cup. Eentje die normaal verliep naar Zimbabwaanse normen. Normaal is: chaotisch, met veel valse beloften van bondsleiders, die niet werden nagekomen. Spelers dreigden even met staking, maar Nakamba schoffelde rustig verder. Tackelen, bewegen en weer aanspeelbaar zijn. En zich van al de rest vooral weinig aantrekken. Na de uitschakeling zo snel mogelijk terug naar Nederland, want daar wachtte in de beker een kwartfinale tegen de latere kampioen Feyenoord. Hij wilde daar absoluut bij zijn, Fraser stelde daarom zelfs zijn laatste training een paar uur uit. Van het vliegtuig ging het haast rechtstreeks naar het trainingsveld, het plastic nog rond de valies. Hij zat er niet mee. Zuid-Amerikanen, zo stelde hij het in de Telegraaf, zitten na interlands soms ook vijftien uur in het vliegtuig en staan ook onmiddellijk weer op het veld.
De bulldozer van Bulawayo, zo noemen ze hem in Nederland, vanwege de fysieke kracht die hij brengt. Zijn 1m77 is nochtans niet indrukwekkend, maar de stevigheid in de duels wel. Bulawayo is de tweede grootste stad van Zimbabwe, dicht bij de Victoria watervallen en wat indrukwekkende nationale parken. Attent is hij ook, in die buurt liet hij voor de familie een villa met 14 kamers optrekken, omgeven door een muur van twee meter hoog. Zijn familie deed alles voor hem, het was tijd om wat terug te doen.
Op het fort dat Club Brugge straks moet worden, is hij de eerste sleutel. En daarna wacht misschien Engeland. Chelsea, dat al meer dan 20 spelers uitleende aan Vitesse en een samenwerkingsakkoord heeft met de Nederlanders, houdt hem ongetwijfeld verder in de gaten.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier