Waarom de aanvalsmachine van Club Brugge sputtert

De transfer van Roman Jaremtsjoek lijkt steeds meer op een fiasco uit te draaien. © Belga
Guillaume Gautier

Ronny Deila (Standard), Joseph Paintsil (Racing Genk) en Club Brugge zonder afwerker: de tactische lessen van het weekend in de Jupiler Pro League.

Onderaan in het klassement is KV Oostende de grote verliezer van een boeiend weekend. Het staat nu al vast dat de Kustboys aan het einde van de reguliere competitie tot het groepje dalers zullen behoren. Na hun zware nederlaag tegen OH Leuven is hun lot bezegeld, zij degraderen naar 1B. De Leuvenaars van hun kant haken hun wagonnetje aan bij de drie ploegen die nog strijden om een plaats in de top acht en een ticket voor de Europese Play-offs, met name Cercle, Charleroi en Anderlecht.

Wie de derde daler wordt staat nog niet vast. Eupen werd immers door een herboren Zulte Waregem van de grasmat geveegd. Voor de vierde plek in de top vier en de Champions Play-offs komen nog drie ploegen in aanmerking: Gent, Club Brugge en Standard. Nog negentig minuten scheiden ons van het finale verdict.

Onze focus van het weekend richten we op de Rouches, op een herrezen Racing Genk en op blauw-zwart dat moeilijk tot scoren komt.

De dubbele wissel van Deila

De coach van een ploeg die op voorsprong staat, is vaak niet geneigd om te veranderen wat goed loopt. Maar Ronny Deila voelde ongetwijfeld dat het scorebord bedrieglijk was en dat Charleroi gedurende het eerste uur op Sclessin behoorlijk dreigend was. Noah Ohio had dan wel geprofiteerd van een verkeerde defensieve positionering van Joris Kayembe en het gebrek aan snelheid van Damien Marcq om in de diepte te lopen en het net bol te zetten, maar Standard leek zich voor de rest niet aan het plan te houden dat de coach had uitgestippeld.

Om de wankele verdediging van de Zebra’s onder druk te kunnen zetten en de gang van de wedstrijd te keren, paste de Noorse coach het favoriete recept van Felice Mazzu toe: een tweede aanvaller inbrengen om de tegenstander achteruit te duwen. Zo kwamen Stipe Perica en Renaud Emond samen op het terrein. Zij beschikken niet over de demarrage van Ohio, maar zorgden wel voor veel gevaar: in het laatste halfuur schoot Standard vier keer op doel, telkens binnen het kader, in het uur ervoor slechts twee keer.

Telkens zorgde verticaal spel in de richting van de aanvallers voor het nodige gevaar. Hervé Koffi moest ingrijpen voor Perica, meteen daarna kraakte Emond zijn schot en diezelfde Emond lag bij een corner aan de basis van de 2-0. Phénix schoot daarna nog eens op Koffi vooraleer hij in de extra tijd de 3-1 maakte.

Aan de overzijde kon Charleroi daar alleen een geweldige goal van Ken Nkuba tegenover stellen, ook al kwam Stulic in de ploeg om de aanval te versterken. De Serviër liep zich vast op de verdediging van Standard, die zich veel solider toonde dan die van de Carolo’s.

Paintsil en de zwakke zone van paars-wit

Bart Verbruggen, die al zes wedstrijden lang geen doelpunt meer had geïncasseerd, moest zich in de Cegeka Arena vijf keer omdraaien. Vaak gebeurde dat na een actie waar Joseph Paintsil een voet in had. De Ghanees bevestigde daarmee dat hij een belangrijk wapen is in de plannen van Wouter Vrancken. Op de teller van de flankaanvaller staan momenteel, dankzij de twee doelpunten en de assist tegen het flets verdedigende Anderlecht, al veertien goals en dertien assists dit seizoen.

Gewoonlijk raakt Joseph Paintsil de bal gemiddeld 4,9 keer per wedstrijd in de grote rechthoek van de tegenstander. Tegen paars-wit was dat twaalf keer. Het resultaat van enerzijds een voetbal dat gedurende het seizoen goed gerodeerd is geraakt, en anderzijds de keuze van spelers die bij Anderlecht de linkerflank bevolkten.

Jan Vertonghen blinkt dan sinds zijn terugkeer naar België wel uit met zijn ervaring, iedereen weet ondertussen ook wel dat zijn mobiliteit wat beperkt is. Dat euvel komt zeker aan het licht wanneer hij in de breedte de ruimte moet afdekken die de jonge Moussa N’Diaye op links laat vallen. Die is immers sterk in het oprukken met de bal aan de voet, maar wordt bij balverlies soms makkelijk uitgeschakeld. In zijn rug lag dus ruimte en Paintsil maakte daar gretig gebruik van.

Zodra de Genkse middenvelders druk zetten op de Brusselaars, ging hij diep om daar de bal te vragen. Anderlecht had het heel lastig op de linkerflank en liet, uit schrik om veel ruimte te laten tussen N’Diaye en Vertonghen, uiteindelijk zelfs Preciado de lijn afdweilen om Bilal El Khannouss een doelpunt voor te schotelen. Een zwakke plek die paars-wit kostbare punten kostte in de strijd om de top acht.

Club Brugge, de vonk en het vuur

Met Rik De Mil als interim op de trainersbank heeft Club Brugge weer wat evenwicht gevonden. Met een gemiddelde van 2,38 expected goals per match, tegenover slechts 0,87 expected goals die werden weggegeven, zouden ze de meeste wedstrijden comfortabel moeten kunnen winnen.

Dat had zo ook moeten zijn in het Kuipje van Westerlo, waar ze 3,39 expected goals bij elkaar voetbalden, echter zonder één keer te kunnen scoren.

Net nu Club Brugge defensief weer stabiliteit heeft gevonden, is er aan de overkant van het veld zand in de aanvalsmachine geraakt. Het luciferdoosje van Rik De Mil is nochtans goedgevuld. De onvermoeibare Noa Lang stond een keer of tien per speelhelft klaar om het vuur aan de lont te steken – hij is de laatste weken een van de beste spelers in de competitie – maar noch zijn inspanningen noch de explosieve linkervoet van Skov Olsen deden het scorebord oplichten.

Dit Club Brugge had een Bas Dost goed kunnen gebruiken, ook al irriteerde de Nederlander zijn medespelers vaak door afwezig te blijven in het combinatievoetbal en aan zijn defensieve taken te verzaken. Eender welke speler die een kans had kunnen puren uit een van de vele ballen die het strafschopgebied bereikten had soelaas kunnen bieden. Roman Jaremtsjoek zou die speler moeten zijn, maar zijn verblijf in Brugge lijkt meer en meer uit te draaien op een fiasco.

Ferran Jutgla is dan weer een geweldige voetballer, waardevol in het samenspel en de korte combinaties, maar geen echte afwerker. Met als gevolg dat Club de nul kan houden en in vijf wedstrijden al 11,92 expected goals creëerde, maar slechts zeven keer scoorde. Dat is hoogstwaarschijnlijk te weinig om het seizoen nog een beetje te redden met een plaats in de top vier.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content