Het was stilaan een goeie gewoonte geworden. Om het Club van Ivan Leko te ontregelen had Genktrainer Philippe Clement een ruit in gedachten om de kracht van de 3-5-1-1 van blauw-zwart lam te leggen. Dat kon door de eigen sterkte op het middenveld te benadrukken, een sector waar Genk erg veel kwaliteit heeft lopen. Alleen moest de Genkse trainer, door de blessure van Sander Berge, de blues van een vertrekkensklare Alejandro Pozuelo en het vertrek van Ibrahima Seck zondagmiddag een ander tactisch plannetje vinden. Misschien raakte hij geïnspireerd door zijn vroegere mentor bij blauw-zwart, Michel Preud’homme. Feit is dat Clement voor een 3-5-2 koos die bijna identiek was aan het systeem van Club Brugge. Een moedige poging om een tegengewicht te bieden voor de vaak succesvolle formule van de regerende kampioen.
Het probleem was dat Brugge niet langer in een 3-5-2 speelt. Om te verhinderen dat de tegenstander zoals eind vorig seizoen met een individuele dekking zijn troepen neutraliseerde, heeft Ivan Leko gaandeweg zijn tactisch plan bijgestuurd. Daarbij is in de loop van het seizoen een steeds belangrijkere rol weggelegd voor Siebe Schrijvers. De creatieve middenvelder die afgelopen zomer Genk verliet omdat hij er zich geblokkeerd voelde door Pozuelo, mocht zich ook zondag vrij bewegen in de driehoek tussen Ruud Vormer, Hans Vanaken en Wesley. De twee Brugse middenvelders weken daarbij voortdurend naar de flank uit, als om het jonge Belgische talent nog meer ruimte te geven. Daarbij lokten ze in hun schaduw hun tegenspelers Bryan Heynen en Roeslan Malinovski uit het centrum mee. Daardoor kon Mats Rits, zondag opnieuw imposant voor de verdediging, Schrijvers en Wesley makkelijk aanspelen. Clubs plan had al gewerkt tegen Standard, dat ook naar Jan Breydel was afgezakt met een 3-5-2 en een pressing op het hart van het middenveld. Net als toen sloeg het ook zondag aan.
Heel de match bevond Schrijvers zich waar het spel doorging. De vroegere Genkspeler zorgde overal voor een man-meersituatie op het veld, vlot combinerend met de andere middenvelders, en de oprukkende flankspelers, wat toeliet het veldoverwicht ook om te zetten in doelkansen. Hij gaf eerst de assist aan Clinton Mata om vervolgens zelf uit te halen met de perfecte volley, goed voor de 2-0. Kortom: de Limburger was de sleutelfiguur in de topper tegen zijn ex-club.
