Lukas Nmecha heeft een plan: minstens twintig doelpunten maken in de Jupiler Pro League, jaren bij dezelfde club spelen en ooit hoofdaanvaller worden van Manchester City.
Voor elk supertalent van Manchester City van het kaliber Phil Foden en Jadon Sancho zijn er tientallen jeugdspelers die de City Football Academy langs de achterdeur moeten verlaten en in het beste geval werk vinden in een West-Europese competitie. En dan kan het al eens voorvallen dat er op een vrijdagavond in december twee ex-ploegmaats uit de opleiding van de Citizens, in dit geval Lukas Nmecha en Cameron Humphreys, tegenover elkaar staan in godbetert Waregem. ‘Je ziet: in voetbal is alles mogelijk’, lacht Nmecha. ‘Ik ken de kwaliteiten van Cameron en ik ben ervan overtuigd dat Zulte Waregem niet zijn eindstation is. Hij zou bijvoorbeeld niet misstaan bij een club als Anderlecht.’
Ik neem graag deel aan het spel, maar in de Championship kon ik mijn skills aan de bal niet laten zien.’ Lukas Nmecha
De tijd dat Britse spelers het Kanaal niet durfden over te steken door koudwatervrees of hun neus ophaalden voor België ligt dus achter ons. ‘ Yeah. De Belgische competitie is sterker dan wat mensen ervan maken. Weet je dat ik al eerder naar Anderlecht kon komen? Vorig seizoen heb ik een paar keer met Vinnie gesproken, maar het is er toen niet van gekomen. Nu zat de timing goed. Het was voorbestemd.’
In de zomer kwam je hier aan als een twijfelgeval en nu word je beschouwd als een van de beste aanvallers van de competitie. Je speelt met zoveel vertrouwen dat je tegen Oostende zelfs met een panenka scoorde.
Lukas Nmecha: ‘Ik had het dit seizoen een keer eerder gedaan in een EK-kwalificatiewedstrijd met de U21 van Duitsland. Bij Anderlecht had ik al mijn strafschoppen op dezelfde manier getrapt – hard en laag – en tegen Oostende wilde ik vermijden dat de doelman daarop zou anticiperen. Maar ik speelde op dat moment met zoveel vertrouwen dat ik ook puur op mijn gevoel ben afgegaan.’
Op koers
Wat was je persoonlijke doelstelling toen je in de zomer voor Anderlecht tekende?
Nmecha: ‘Ik had de ambities om in de helft van de wedstrijden te scoren. Ik lig dus op koers, maar ik wil nog beter doen. Hoeveel spelers hebben meer gescoord dan ik? Vier, vijf, misschien zes spelers? Mijn concurrenten pushen mij om nog meer te scoren en uiteraard denk ik ook aan de titel van topschutter. Maar de jongens die boven mij staan, hebben er al minstens een jaar opzitten in België en dat speelt in mijn nadeel.’
Maak eens een balans op van je eerste seizoenshelft bij Anderlecht. Met tien doelpunten in zestien wedstrijden doe je het redelijk goed. Maar je hebt ook een aantal grote kansen gemist zoals die op Charleroi bij 0-0.
Nmecha ( blaast): ‘De doelman kwam supersnel uit. Achteraf gezien had ik hem moeten omspelen. Mocht ik opnieuw in dezelfde positie komen, dan zal mijn brein erop afgesteld zijn… Je mag ook niet vergeten dat ik een periode van twee jaar heb gekend waarin ik niet veel speelde en amper kansen kreeg om te scoren. Ik moet dus leren omgaan met deze nieuwe situatie.’
In dit Anderlecht ben je de enige aanvaller die in staat is om elke wedstrijd te scoren. Ben je je bewust van de druk die op jouw schouders ligt?
Nmecha: ‘Ik ervaar het als iets positiefs. Deze druk is veel aangenamer dan wat ik de voorbije jaren heb meegemaakt.’
In termen van statistieken ben je aan je beste seizoen bezig in je carrière. In de twee seizoenen daarvoor kwam je niet verder dan drie doelpunten. Begrijp je waarom het nu plots wel lukt?
Nmecha: ‘Ik heb in teams gespeeld die niet bij mijn speelstijl pasten. Tijdens mijn eerste uitleenbeurt aan Preston North End speelde ik meer dan 40 wedstrijden, soms tot drie duels per week, maar al die lange ballen waren niets voor mij. In de Championships had je teams als Brentford, -Swansea, Fulham, Aston Villa, Leeds United – en ik vergeet er misschien nog een paar – die over de grond voetbalden. De ploegen buiten de top zes spelen kick and run. Ik ben het type aanvaller dat graag deelneemt aan het spel, maar in de Championship kon ik mijn skills aan de bal niet laten zien.’
Voor je in 2019 naar Wolfsburg ging, zei je in een interview dat je ervan droomde om in de Bundesliga te spelen. Maar uiteindelijk hield je geen goede herinneringen over aan je korte passage in Duitsland bij Wolfsburg?
Nmecha: ‘Ik heb niet gezegd dat het een droom was, maar het was wel iets waar ik naar uitkeek. Tot ik effectief bij Wolfsburg belandde. ( zoekt naar zijn woorden) Het klikte niet met de trainer, ik werd er niet goed behandeld en beloftes werden niet nagekomen. Ten slotte verloor ik ook de strijd van Wout Weghorst, iemand van wie ik veel geleerd heb. Dat je het moet afleggen tegen een concurrent, kan iedereen overkomen. De andere aanvallers van Anderlecht zullen misschien ook niet blij zijn dat ze door mij op de bank zitten. Bij Wolfsburg is het niet gegaan zoals ik gehoopt had, maar uit de schaarse wedstrijden die ik er gespeeld heb, kan ik afleiden dat de Bundesliga een open competitie is waar aanvallers veel doelpunten kunnen maken. Ik sluit de deur naar de Bundesliga dus niet definitief.’
Keep pushing
Na een half jaar ben je teruggekeerd naar Engeland en werd je uitgeleend aan tweedeklasser Middlesbrough. Ook daar kwam je niet tot scoren.
Nmecha: ‘Ik had bij Wolfsburg maar een keer in de basis gestaan. Mijn vertrouwen was dus niet groot toen ik bij Middlesbrough aankwam. De manager ( Jonathan Woodgate, nvdr) geloofde in mij, maar hij liet mij vooral op de flank spelen. Na zijn ontslag kwam Neil Warnock en na twee trainingssessies had hij de knoop doorgehakt over mij. Hij zei: ‘Je bent een goede voetballer, maar je beantwoordt niet aan het gewenste profiel. Wij zullen vanaf nu met lange ballen spelen.’ Mijn concurrent ( Rudy Gestede, nvdr) was groter dan 1m90 en was meer geschikt voor het spel dat de manager in gedachten had. En ik kwam niet meer aan spelen toe.’
Begon je aan jezelf te twijfelen toen je bij Wolfsburg en Middlesbrough het seizoen eindigde zonder doelpunt. Voor een aanvaller is dat best heftig toch?
Nmecha ( lacht): ‘Aanvallers bezetten wellicht de moeilijkste positie op het veld. Je wordt enkel beoordeeld op je doelpunten en niet op je daadwerkelijke prestaties. En als je slechts een minuut hebt gespeeld, wordt dat ook meegeteld in je statistieken. Dat kruipt in het hoofd. Maar wat kon ik doen? Ik dacht bij mezelf: keep pushing. Want op training gingen de ballen wel vlotjes binnen. Al is een wedstrijdje vijf tegen vijf geen correcte afspiegeling van een echte wedstrijd waarin de ruimte achter de rug van de verdedigers vaak afgedekt wordt.’
Heb jij nog altijd de ambitie om aanvaller nummer een te worden van Manchester City? Of ben je gezien je situatie tot het besluit gekomen dat je je doelstellingen naar beneden moet bijstellen?
Nmecha: ‘Ik zal nooit beweren dat ik de Ballon d’Or wil winnen, maar de eerste aanvaller worden in de hiërarchie van City ligt binnen handbereik. Sergio Agüero staat hoger aangeschreven dan ik en dat is de reden waarom ik een paar keer verhuurd ben geweest. Als ik ooit wil slagen bij City, dan moet ik aan mijn zwakke punten werken.’
Je maakte op 19-jarige leeftijd je debuut voor City in de League Cup. Hoe moeilijk was het om als youngster je plaats te vinden in een kleedkamer vol sterren?
Nmecha: ‘Ik herinner mij de duels met Kompany op training. Als ik hem voorbij was, haalde hij mij meteen neer. Een jonge kerel die bij City opkomt, moet vooral kijken en leren. Als je hard werkt en mooie dingen laat zien tijdens de week, dan zijn die mannen echt gastvrij. Maar als je bij City hebt gezeten, ken je enkel de City Way. Iedereen weet dat het voetbal van Pep valt of staat met het balbezit. In de meeste wedstrijden heeft City zestig tot zeventig procent van de tijd de bal. Dat is niet normaal en daarom moet een jeugdspeler van City de klik maken wanneer hij uitgeleend wordt aan een andere club.’
Ik herinner mij de duels met Kompany op training bij City. Als ik hem voorbij was, haalde hij mij meteen neer.’ Lukas Nmecha
Je hebt een speciale band met Manchester City. Je werd er opgeleid, je won er in 2018 de titel en in 2012 was je zelfs ballenjongen in de legendarische kampioenwedstrijd Manchester City – QPR.
Nmecha: ‘Ik stond aan de kant van het veld waar Agüero de winning goal maakte! Ik zie het nog zo voor mij: dat doelpunt, de veldbestorming na het laatste fluitsignaal en die veiligheidsagent waar ik tegen knalde. Ik viel neer, stond weer recht en ik ben net als iedereen het veld opgelopen. Ik denk niet dat er ooit nog een ploeg op die manier de Premier League zal winnen.’
Driedubbele identiteit
Je bent geboren in Hamburg, grootgebracht in Manchester en je kreeg een Duits-Nigeriaanse opvoeding. Ben je de perfecte mix tussen Duitsland, Engeland en Nigeria?
Nmecha ( lacht): ‘Mijn ouders zouden dat een leuke beschrijving vinden van mijn identiteit. Maar om nu te zeggen dat ik mij meer Engelsman, Nigeriaan of Duitser voel? Ik doe niet mee aan die spelletjes. Je kan als persoon drie identiteiten herbergen. Op het einde van de dag mag dat geen issue zijn.’
Jouw broer Felix Nmecha, heeft vier keer geswitcht tussen Duitsland en Engeland. Jij hebt meer dan dertig wedstrijden voor Engeland gespeeld en je hebt zelfs gescoord tegen Duitsland. Hoe moeilijk was het voor jou om de ene nationale ploeg in te ruilen voor?
Nmecha: ( denkt na) ‘Toen ik bij de jeugd van City speelde, leek Engeland mij een logische keuze. Maar ik heb er niet zwaar over moeten piekeren toen ik opgeroepen werd voor Duitsland. Ik ben er geboren, ik had een goede verstandhouding met bondscoach Stefan Kuntz en er werd een mooi traject voor mij uitgestippeld. Ik weet niet of iemand mijn eerste cap heeft proberen tegen te houden, maar ik kreeg pas twee uur voor de aftrap van een oefenmatch tegen Engeland te horen dat ik speelgerechtigd was.’
Binnenkort ben je te oud voor de beloften van Duitsland. Is voor Nigeria spelen jouw plan C mocht je de A-ploeg van Duitsland niet halen?
Nmecha: ‘Ik ben er eerlijk gezegd nog niet uit. Ik kan enkel hopen dat mijn carrière zo geëvolueerd is dat ik rechtstreeks naar plan A kan gaan.’
Je hebt voor vijf verschillende clubs gespeeld de voorbije jaren. Je bent het levende bewijs dat voetballers een nomadenbestaan hebben en dat alles in een handomdraai kan veranderen.
Nmecha: ‘Na dit seizoen wil ik niet meer uitgeleend worden. Ik wil een, twee, drie of zelfs vier jaar bij dezelfde club blijven. Een verlengd verblijf bij Anderlecht sluit ik ook niet uit. Telkens verhuizen en wennen aan een nieuwe omgeving is lastig. Zelfs de beste voetballers ter wereld hebben een aanpassingsperiode nodig. Ik herinner mij het eerste seizoen van Bernardo Silva bij City – dat was niet de speler die hij nu is. Bij Anderlecht ben ik voor de vijfde keer aan mijn eerste seizoen begonnen. Het wordt tijd dat ik mij settel.’
Na dit seizoen lig je nog een jaar onder contract bij Manchester City. Dit seizoen kan dus doorslaggevend zijn voor je carrière?
Nmecha: ‘Daar ben ik ook honderd procent van overtuigd. Het gaat nu goed met mij en Anderlecht. En hoe beter ik presteer, hoe sterker mijn onderhandelingspositie zal zijn. Ik zal dan voor het eerst zelf al mijn opties kunnen afwegen.’
‘Ik kreeg haatberichten toen ik voor Duitsland begon te spelen’
Begin juni deed je mee aan de I’m a black man challenge, waarbij je een foto van jezelf en een kant-en-klaartekst moest posten en andere zwarte mannen moesten taggen. Het doel van die uitdaging was om het zelfbeeld van zwarte mannen te verbeteren. Waarom heb jij daaraan meegedaan?
Lukas Nmecha: ‘Racisme is alomtegenwoordig in de wereld en daarmee vertel ik niets nieuws. Ik wilde dus een positieve boodschap uitdragen om te tonen dat het ook anders kan.’
Je bent blijkbaar ook een grote medestander van Black Lives Matter, een actiegroep die in Europa pas op grote schaal bekend raakte na de dood van George Floyd. Wat was jouw band met BLM voor de uitbraak van de wereldwijde hype?
Nmecha: ‘Ik kan niet zeggen dat ik er nauw bij betrokken was, maar zoals elke weldenkende mens ben ik tegen elke vorm van racisme. Voor mij is Black Lives Matter meer dan een slagzin of een slogan. Het is een sociale beweging die ons bewust maakt dat racisme een dagelijkse realiteit is. Die supporters van Millwall die de spelers uitfloten omdat ze voor de aftrap knielden? Dat is niet oké. En toen ik voor Duitsland ging spelen, kreeg ik haatberichten toegestuurd. Zolang dit gebeurt, mogen we de strijd niet staken. We zijn in een stadium gekomen dat er zware straffen gekoppeld moeten worden aan het racistisch gedrag van mensen.’
De Amerikaanse muziekindustrie zette Blackout Tuesday op poten waarbij het de bedoeling was om een zwart vierkant te publiceren om te ageren tegen racisme en politiegeweld. Waarom heb jij er niet aan meegedaan?
Nmecha: ‘Die hele Blackout Tuesday-actie heeft een impact gehad op de informatiestroom. Toen je vroeger de hashtag blacklivesmatter gebruikte, kreeg je nieuws en updates over de acties van BLM. Nu verdrinkt de informatie tussen al die zwarte vierkanten. Begrijp je? En dat slaat nergens op. Ik doe het dus op mijn manier.’
Hoe draag jij dan bij aan de strijd tegen racisme?
Nmecha: ‘Door een bewustzijn te creëren en erover te praten zodat mensen het niet gaan bagatelliseren. Er zijn mensen die elke dag wakker worden en op straat komen om te protesteren tegen het onrecht dat gekleurde mensen wordt aangedaan. Wij voetballers kunnen de hele kwestie onder de aandacht brengen via sociale media.’
