Geboren op 25 januari 1969

Vriendin : Christine

De haarband die jij meestal draagt, dient die alleen om je haar uit je ogen te houden of hoop je stiekem dat die je ook iets sexyer maakt ?

” (lacht) Nee. Ik zweet enorm in de goal en dan vallen je haren voor je ogen. Als je daar moet staan wrijven met je handschoenen, gaat dat niet zo makkelijk. Het heeft dus vooral een praktische bedoeling.”

Welk compliment krijg jij wel eens van een vrouw ?

“Over mijn stijl van keepen zal dat zeker en vast niet gaan. Die is nogal onorthodox door mijn kapotte knieën. Meestal wordt gezegd dat ik heel spontaan ben.”

Onlangs riepen de vakbonden bij De Lijn de mensen op om op de bus wat meer sociale controle te doen, om niet weg te kijken als iemand de chauffeur aanvalt. Stel dat er een dergelijk incident plaatsvindt als jij op de bus zit, hoe zou je reageren ?

“Ik zou niet stil kunnen blijven zitten, denk ik. Ik zou rechtstaan en proberen om met een dialoog die agressor aan te pakken, vragen naar zijn bedoelingen, wel met in het achterhoofd dat het ook mogelijk is dat de buschauffeur eerst iets gezegd heeft of moeilijk gedaan heeft. Maar zomaar iemand in elkaar laten kloppen, nee, dat zou ik niet kunnen. Door mijn brandweerverleden ben ik altijd gewoon geweest om mensen te helpen.

“Al zestien jaar ben ik bij de brandweer in het korps van Grobbendonk, waar ik ook woon. Eerst was ik gewoon brandweerman, nu volg ik een officierscursus. Daar ben ik eigenlijk 24 uur op 24 mee bezig. Het is mij met de paplepel ingegeven. Mijn vader was keeper en brandweerman, mijn grootvader ook.

“Ik ben altijd beschikbaar, heb mijn beeper steeds op zak. Voor de interventies is een schema opgesteld dat rekening houdt met ieders bezigheden, zoals mijn trainingen. Als ik van Brussel zou moeten komen, zou het trouwens toch te laat zijn. Maar nu kan ik ook in Brussel gebeld worden, om raad te geven via de telefoon.

“Mijn brandweerpassie is misschien nog groter dan die voor het keepen. Dat laatste doe je dagelijks. Bij de brandweer heb je maar sporadisch eens een interventie. En als die er zijn, voel je toch nog net iets meer adrenaline.”

Je mag één dag in iemand anders zijn schoenen staan. Met wie ruil je ?

“Niet met een welbepaalde persoon. Maar ik zou wel eens graag hierboven staan, in de hemel, om te kijken wat daar is en hoe het er in de wereld allemaal aan toegaat. Ik denk dat we op dat vlak vrij kortzichtig zijn. We zien wel wat er rondom ons gebeurt, maar op wat er in de rest van de wereld gaande is, hebben we weinig of geen zicht. Dat wordt ons allemaal ingeprent door de media. Ik zou de situatie zelf wel eens willen bekijken.”

Van welke slechte gewoonte probeer je af te raken ?

“Ik ben soms te veel met mezelf bezig. Op voetbalgebied probeer ik er alles aan te doen om optimaal te presteren : daarvoor leven, op mijn voeding letten, genoeg rust nemen. Daarnaast zet ik mij honderd ten honderd in voor de brandweer. Af en toe laat ik mijn gezin in de steek, ben ik te weinig thuis. Als er dan een uitbrander komt van mijn vriendin, laat ik dat altijd even bezinken en bedenk ik : ik ga daar proberen aan te werken. Maar elke keer val ik weer in herhaling.”

Hoe ziet jouw perfecte dag eruit ?

“Met moeder de vrouw ’s morgens een lekker ontbijtje nemen, met wat champagne erbij. Een beetje gaan wandelen en shoppen. ’s Middags weer lekker eten. ’s Namiddags een sauna en een duik in het zwembad. ’s Avonds een heel lang, uitgebreid maal, met aangepaste wijnen. En op het einde goede seks ( lacht).”

Als je in de wagen zit en er komt een verlaagde VW Golf met verdonkerde ruiten en een playboykonijntje op de voorruit, irritant dicht tegen je achterbumper plakken, overvalt je dan wel eens de neiging om die chauffeur te doen schrikken door plots op je rem te gaan staan ?

“Ik ben niet echt een agressief iemand in het verkeer. Maar als die mij zo een beetje zou beginnen te irriteren, zou ik dat wel durven. Maar natuurlijk niet met de bedoeling om een ongeluk te veroorzaken, eerder om die persoon erop te wijzen dat hij verkeerd bezig is.”

KRISTOF DE RYCK