Ondanks een derde plaats met 11 op 15 is Zulte Waregem (nog) niet het zwierige Essevee van vorig seizoen. Hoe komt dat?
Flashback naar 19 mei, titelmatch play-off 1. Na een copybookaanval scoort Jens Naessens de 0-1 op Anderlecht. Een enorme stunt is in de maak, maar geen twee minuten later lijden Naessens en Bryan Verboom in hun jeugdig enthousiasme balverlies waarna Lucas Biglia met een lucky vrijschop gelijkmaakt. Weg titel. “De prijs van de onervarenheid”, luidt het.
Fast forward naar vorige donderdag, heenwedstrijd Europa Leagueplay-offs tegen APOEL Nicosia, opnieuw in het Vanden Stockstadion. Vlak nadat Aleksandar Trajkovksi de 2-0 laat liggen, lobt Alexandrou de gelijkmaker binnen. Weg bijna zekere kwalificatie voor de Europa Leaguepoules. Opnieuw luidt de conclusie in de kranten: “Essevee liet nooit zijn (melk)tanden zien en mist de ervaring om een wedstrijd op een hoog niveau naar z’n hand te zetten.” Hét verschil echter met de titelmatch in de play-offs: bij de 1-1 tegen Nicosia ging de vorig seizoen nagenoeg onkreukbare Davy De fauw in de fout, niet voor de eerste keer.
Tekenend voor het Essevee van de seizoensaanhef: niet alleen de melktanden van de youngsters vertonen soms nog groeipijntjes, ook de wijsheidstanden van de routiniers spelen te dikwijls op. Door een uitstekende mentaliteit, geluk, klasseflitsen van Thorgan Hazard en Ibrahima Conte tegen ‘makkelijke’ tegenstanders als Lierse en Bergen kostte dat voorlopig slechts vier punten. Maar of Francky Dury op het rapport dat hij na elke match opstelt al een teamscore van 75 procent – zijn norm voor ‘heel goed’ – genoteerd heeft, valt te betwijfelen. Natuurlijk waren de twee wedstrijden tegen PSV geen referentie, maar ook in de Jupiler League viel in Dury’s commentaar na de match telkens te horen: “Wij waren niet top.”
Het vlotte voetbal dat Zulte Waregem vorig seizoen op de mat legde, was immers alleen in het laatste uur op Club Brugge te zien. In de andere wedstrijden vielen vooral de overhaasting/onnauwkeurigheid in balbezit en bij de laatste pass, de verloren fysieke duels, de gemiste kansen en de gaten in de doorgaans stabiele verdediging op. En dat heeft verschillende oorzaken.
1 Hoewel de mentaliteit voorbeeldig is en Zulte Waregem zich al mentaal heel weerbaar toonde – 1-0 winst tegen KV Kortrijk na de storm rond de aanvoerderswissel, terugkeren na een vroege 1-0 op Club Brugge -, zogen de stamnummer-, transfer- en kapiteinsperikelen veel energie weg. Fysiek én mentaal, ook bij dragende spelers als Mbaye Leye, Franck Berrier, Davy De fauw en Karel D’Haene.
Gekoppeld aan de extra belasting van de Europese campagne en een vrij smalle kern waarmee Dury sowieso niet veel roteert, kostte dat vaak de vereiste finesse. Onder meer de benen van draaischijf Thorgan Hazard schreeuwden om zuurstof. Niet verwonderlijk: ondanks een conditionele achterstand en amper twee weken trainen startte hij tot dusver in alle matchen. Zijn klasse dreef nog altijd boven – dankzij zijn assist en vrijschop won Essevee op Lierse -, maar te vaak bleef Hazard steken in goede bedoelingen, ook bij corners en vrije trappen.
2 Dury worstelt met een onevenwicht op het middenveld. In laatste instantie, na een lange transfersoap, mocht hij zijn granietblok Junior Malanda weer verwelkomen. Die acteerde meteen weer op een hoog niveau, maar een evenwaardig alternatief voor de aanjagende, balvaste en infiltrerende Delaplace, die naar Lille vertrok, heeft hij nog niet gevonden. Hazard, Skúlason en Berrier begonnen al naast Malanda als verdedigende middenvelders, maar geen van hen heeft op die positie de specifieke kwaliteiten van het Franse loopwonder, die heel complementair was met Malanda. Skúlason is in Dury’s ogen te veel een controlerende speler, Hazard en Berrier zijn te aanvallend gericht. Niet toevallig dringt de coach sterk aan op de komst van Sven Kums (SC Heerenveen), in wie hij wel een geschikte vervanger voor Delaplace ziet.
3 Het onevenwicht op het middenveld leidt tot een grotere druk op de verdediging. In Dury’s systeem is, aangezien de backs heel hoog spelen, het centrale vierkant immers cruciaal. Daarenboven halen De fauw, D’Haene en Verboom niet hun hoge niveau van vorig seizoen. Essevee telt in de competitie weliswaar slechts drie tegendoelpunten, maar te vaak door meer geluk dan kunde en dankzij de falende afwerking van de tegenstander, zoals tegen KV Kortrijk en Club Brugge. Twee goals (op Lierse en Oostende) incasseerde de defensie ook al na een actie dwars door het centrum, wat vorig seizoen zelden voorviel. Toen mocht Sammy Bossut zijn prima rapport (29 tegendoelpunten in 30 reguliere competitiematchen) voor een belangrijk deel danken aan zijn medespelers, nu mogen De fauw en co vooral hun doelman prijzen.
4Zeven doelpunten in vijf matchen – waaronder een penalty en een rechtstreekse vrijschop – is niet slecht. En hoewel Dury geregeld nog meer switchte van een 4-2-3-1 naar een 4-4-1-systeem (of omgekeerd) om de tegenstrever te verrassen, vlotte het aanvallend nog niet zoals vorig seizoen. De offensieve impulsen van backs Verboom en De fauw waren een pak minder en ook het rendement van het duo Franck Berrier/Mbaye Leye bleek veel lager. Na de play-offs vorig seizoen stonden er, samengeteld, 31 goals, 18 assists en 9 voorassists op hun teller – goed voor een voet in 70 (!) procent van de Esseveedoelpunten. Hun rapport in de voorbije vijf matchen: 0 goals, 1 assist (Leye) en 1 voorassist (Berrier). Die twee laatste bij de gelijkmaker op Club Brugge, niet toevallig in de enige echt goede wedstrijdhelft tot dusver van Zulte Waregem, Berrier én Leye. Dat een uitblijvende, lucratieve transfer door hun hoofd spookt, is daar allerminst vreemd aan.
Conclusie
Gezien het puntenaantal nog geen grote (sportieve) zorgen voor Dury, maar echt gerust zal hij pas zijn als zijn team de zware drieklapper Nicosia (uit) / Anderlecht (thuis) / Racing Genk (uit) goed overleeft én Zulte Waregem de gevraagde versterkingen (Sven Kums, Mushaga Bakenga (Cercle) en nog een verdediger) binnenhaalt. Berrier (KV Oostende?) vertrekt immers zogoed als zeker, Bruno Godeau staat lange tijd aan de kant met klierkoorts en ook Leye is voor x-weken out met een knieblessure, al zal hem dat wellicht voorlopig aan de Gaverbeek houden. Misschien een geluk bij een ongeluk…
DOOR JONAS CRETEUR – BEELDEN: IMAGEGLOBE
Dury worstelt met een onevenwicht op het middenveld.