Precies 26 spelers stelde Lierse dit seizoen in 7 competitiewedstrijden op, maar de juiste formule is nog lang niet gevonden. En dus betaalde de trainer de prijs: na een 1 op 21 werd Aimé Anthuenis zondag ontslagen. Nochtans had voorzitter Maged Samy eerder gedeclameerd dat er van een vertrek van Anthuenis geen sprake kon zijn, maar naïef moet je zijn om dat soort uitspraken te geloven.
Al na het binnenhalen van de titel in tweede klasse was er bij Lierse twijfel of Aimé Anthuenis aan boord zou blijven. Dat bleek geen goeie basis om in een sfeer van sereniteit aan de competitie te beginnen. Anthuenis kreeg het team niet op de rails en wisselde spelers zo veelvuldig van positie dat sommigen er radeloos van werden. Er werd hem hier en daar ook een gebrek aan communicatie aangewreven en dat is vreemd voor een man die eigenlijk altijd van een dialoog hield en voor vele spelers als een vaderfiguur gold.
Maar het zou goedkoop zijn om de schuld van de malaise uitsluitend in de schoenen van Aimé Anthuenis te schuiven. Dat vooral spelers die naast de basis vielen over de trainer klaagden, is inherent aan het voetbal. Zelfkritiek is daar een loos begrip. Een club die, op dat niveau, met een kern van 33 man werkt, rolt het tapijt uit voor veel intern ongenoegen. Ook al draagt Aimé Anthuenis, die kennelijk nooit spelers genoeg had, mee de verantwoordelijkheid voor die grote kern. Veel meer dan voor de invulling van de namen.
Zo groeide Lierse ergens ook uit tot een tikkende tijdbom. Heel sterk zal de (nieuwe) trainer moeten zijn om uit deze imposante selectiegroep een eenheid te smeden. Dan pas zal ook blijken of deze groep echt meer waard is dan wel verkeerd werd samengesteld.
Opmerkelijk gemakkelijk herstelden Anderlecht, Club Brugge en AA Gent zich afgelopen weekend van hun Europees avontuur. Maar het is alarmerend dat Belgische clubs het ook in de Europa League zo moeilijk hebben tegen middenmoters. AA Gent slikt drie domme tegendoelpunten op Levski Sofia, Anderlecht krijgt voetballes van Zenit Sint-Petersburg en blijkt in de eerste helft constant uit positie te lopen, Club Brugge klimt op voorsprong tegen PAOK Saloniki maar kruipt dan om onbegrijpelijke redenen achteruit.
Je vraag je af hoe dat soort fouten op dat niveau steeds weer kan gebeuren. En wat er met de conclusies vervolgens wordt gedaan. Afspraken die niet worden nageleefd, het gemis aan tactische intelligentie op het veld, het onvermogen om zelf bij te sturen, het zit ingeworteld in het Belgisch voetbal en het vindt ook zijn verlengstuk in de nationale ploeg. En geen trainer die bij machte is om dat om te gooien. Dan tel je op Europees vlak niet mee. Zoals Anderlecht ook moet ervaren. De club wilde na het binnenhalen van de titel ook in de Cham-pions League verder doorstoten maar constateert dat zelfs de Europa League een maat te groot is. Ook al omdat de transferpolitiek die werd gevoerd niet bepaald een voltreffer is.
Uit de jongste leescijfers van het Centrum voor Informatie over de Media (CIM), blijkt dat dit blad wekelijks door 561.800 mensen in België wordt gelezen. In een periode dat tijdschriften het niet gemakkelijk hebben, is dit een stijging van 27 procent tegenover vorig jaar. Wij wensen u, onze lezer, daarvoor oprecht te bedanken. Voor de redactie is dit een stimulans om op de ingeslagen weg verder te gaan en het blad verder uit te bouwen. Met diepgaande en verhelderende verhalen, met nuance en duiding, met reportages die zich distantiëren van de vluchtigheid van de sport en de waan van de dag, met veel aandacht voor vormgeving en het visuele aspect.
Op 6 oktober verandert de lay-out van dit blad, op 27 oktober brengen we een speciale bijlage naar aanleiding van onze 30e verjaardag. Die verfrissing, met onder meer een paar nieuwe rubrieken, moet Sport/Voetbalmagazine nog beter en toegankelijker maken. Meer dan ooit moet de nationale en internationale actualiteit de basis zijn om dieper te graven. Zonder onze journalistieke filosofie te verloochenen.
door JACQUES SYS
Wekelijks 561.800 lezers.
