Wie heeft de eerste stap gezet ?

“We zijn vanzelf naar elkaar toegegroeid. We hadden heel wat gemeenschappelijke vrienden via het voetbal in Berchem en bovendien bleek dat we dezelfde interesses deelden. Het was niet altijd gemakkelijk om af te spreken wegens mijn drukke agenda : werk, trainingen en wedstrijden. Soms gingen we naar de bioscoop, maar meestal was ik te moe na een lange werkdag en bleven we gewoon gezellig thuis.”

Kan je Ellen eens beschrijven ?

” Ellen is een heel rustig iemand, altijd goed gezind en ik kan met alle problemen bij haar terecht. Het is plezant om thuis te komen, als je weet dat er een lachend gezicht je opwacht. Als het op training wat minder loopt, kan ik daar ’s avonds met haar over praten en stelt zij me gerust. Ze voelt perfect aan wanneer ik behoefte heb om te praten en wanneer niet.”

Heb jij rituelen voor een wedstrijd ?

“Ja, ik volg toch vaak hetzelfde patroon, vooral qua voeding. Vanaf donderdag eet ik enkel nog pasta. Op de dag van de wedstrijd slaap ik rond de middag nog een tweetal uurtjes. ( Ellen : “Om 9 uur ontbijten we, ’s middags eten we spa- ghetti en ’s avonds pasta met kip of kalkoen, zeker geen rood vlees.”) Ik probeer hoofdzakelijk rust rond mij te creëren. Ik ben op de wedstrijddag redelijk zenuwachtig en ik kan mij dan snel storen aan lawaai of gewriemel.”

Waar vul je het liefst je vrije tijd mee ?

“Op zondag, mijn vrije dag, gaan we meestal op familiebezoek, zowel bij mijn ouders als bij die van Ellen. We vinden dat heel fijn. Daarnaast geniet ik graag van de rustige momenten met Ellen, we hoeven daarom niets speciaal te doen. Een terrasje of een beetje bijpraten, een filmpje zien : meer moet dat voor ons niet zijn. Als ik soms een vrij weekend heb, durven we ook wel eens naar de kust te gaan, of zo.”

Reizen jullie vaak ?

“Niet echt, door mijn sport heb ik daar zelden tijd voor. Dit jaar zijn we naar Rhodos geweest, het was onze eerste vakantie samen. Ik vond het alleszins enorm meevallen. Zon, zee, strand : daar zijn we allebei gek op.” ( Ellen : “Ik heb al redelijk wat gereisd, gaande van Amerika, Spanje, Kroatië tot Griekenland. De mooiste plekjes die ik al zag, waren Dubrovnik en Corsica.”)

Vorig seizoen was je eerste seizoen als profvoetballer, voordien speelde je in de lagere reeksen bij Hoogstraten en Berchem. Had je daarnaast nog een beroep ?

“Ik werkte op een boekhoudkantoor, ik bezit een A1-diploma in boekhouden. Ik deed die job heel graag – ik ben altijd al graag bezig geweest met wiskunde en cijfertjes. Veel mensen hebben een verkeerd beeld van boekhouders. Ik vond het alleszins geen saaie job, er zat behoorlijk wat afwisseling in. Het was wel een zware combinatie met mijn voetbalcarrière. Ik begon ’s ochtends om half- negen en werkte tot vijf uur, daarna ging ik nog trainen. Om tien uur zat mijn dag er dan op en kwam ik doodmoe thuis. Ik heb altijd wel gehoopt op een profcarrière als voetballer. Destijds speelde ik bij de jeugd van Lierse, ik zat in de lichting van Jurgen Cavens en Carl Hoefkens. Zij stootten door, terwijl ik een stapje moest terugzetten om er uiteindelijk toch te geraken. Dat ik nu weer in de ploeg sta met die jongens is een leuke meevaller. Cavens is een goede vriend.”

Heb je hobby’s ?

“Niets speciaal. Ik heb er geen moeite mee om niets te doen en zappend in de zetel te liggen. Rustig thuis een DVD bekijken, maakt niet uit welk genre, meestal kiest Ellen. Ook qua televisieprogramma’s heb ik geen voorkeur. Een grote lezer ben ik niet, gewoon dagelijks mijn krant en elke week Sport/Voetbal Magazine.”

door Matthias Stockmans