Beiden kregen ze de sportmicrobe met de paplepel mee. Koen Baeyens werd ook volleyballer en coacht nu eersteklasser Herentals. Zijn vriendin Natalia maakt haar weg in de muziek.

Y ou make me weak. You make me strong. You got me higher than the sun ! Uit volle borst zingt Natalia tijdens de fotosessie in het Herentalse Cinécafé het welluidende refrein van haar nieuwe single. Haar vriend voelt zich zichtbaar minder in zijn sas. De micro hanteren lukt hem nog, maar klank produceert Koen Baeyens nauwelijks. “Hij durft nooit luid te zingen”, weet Natalia. Sinds ongeveer een jaar zijn ex-volleybalinternational en huidig coach van Herentals (koploper in eerste nationale) Koen Baeyens (33) en zangeres Natalia Druyts (23, bekend van onder meer Idool 2003 en Eurosong) een koppel.

Jullie leerden elkaar kennen in een fitnesscenter. Dat wil zeggen dat Koen niet de enige sportieve is ?

Natalia Druyts : “Nee, dat klopt. Vroeger heb ik nog competitie gezwommen en momenteel zwem ik nog een tweetal keren per week recreatief. Om uit te blinken begon ik veel te laat : op mijn veertiende deed ik voor het eerst mee aan wedstrijden. Ik trainde vijfmaal per week, maar elke dag zes uur in het water liggen zag ik niet zitten.”

Gaan jullie nog altijd samen fitnessen ?

Natalia : “( Triomfantelijk.) Alleen ik nog !”

Koen Baeyens : “Actief sporten staat bij mij de laatste tijd op een laag pitje. Ik train af en toe nog mee, maar de dag nadien beklaag ik me dat meestal omdat ik dan last ondervind van mijn knie. Beachvolleyballen wil ik wél nog op een behoorlijk niveau blijven doen. Op het zand moeten je knieën veel minder schokken opvangen.”

Koen is de neef van topcoach Dominique Baeyens. Ook jij komt ook uit een sportieve familie, Natalia.

Natalia : “Mijn vader, Willy, behoorde vroeger tot de top in het hamerslingeren en het kogelstoten. Nu zetelt hij nog in verscheidene sportraden. De sportmicrobe heb ik van hem meegekregen.”

En volleybal ligt je blijkbaar ook. Je gaf met brio de eerste opslag van de Champions-Leaguewedstrijd van Maaseik tegen Odintsovo.

Natalia : “De dag voordien oefende ik daar dan ook uren op samen met Koen.”

Koen : “We probeerden eerst nog te trainen op een sprongservice, maar dat lieten we uiteindelijk wijselijk zo ( lacht).”

Hoe moeilijk is het om de vriend te zijn van een BV ?

Koen : “Aanvankelijk vergt het een aanpassing, ook voor haar trouwens…”

Natalia : ( Knikt instemmend).

Koen : “… maar je leert daarmee leven, hé. Soms stoort het me dat je bijna nergens rustig kunt zitten. Maar kom, je moet dat erbij nemen.”

Natalia : “Gelukkig hadden we al een relatie vóór Idool. Anders zou het heel moeilijk geweest zijn om elkaar beter te leren kennen.”

Jaloers mag je waarschijnlijk niet zijn, Koen ?

Koen : “Het zou niet mogen, nee, maar ik bén wel jaloers. Maar goed, we maakten duidelijke afspraken en we weten wat we aan elkaar hebben. Van de roddels die er soms de ronde doen, trekken we ons in elk geval niets aan.”

Krijg je veel brieven van verliefde fans, Natalia ?

Natalia : “Dat gebeurt wel, ja.”

Koen : “Zelfs één keer van een ingenieur van over de veertig. Er stak bovendien een foto bij van die man.”

Natalia : “Ja, maar al bij al valt het mee, hoor. Het merendeel van de fanmail vind ik tof. Zo krijg ik – van jonge meisjes maar ook van oudere vrouwen of mannen – mooie gedichtjes opgestuurd of onlangs nog een zelfgemaakte armband met pareltjes. Heel fijn.”

Voor een volleybalcoach doen ze zoiets niet, hé.

Koen : “( Lacht.) Dat is zo, steeds vaker staat er in de brieven aan Natalia ‘Doe de groeten aan Koen’ of zo. En haar fans vragen geregeld ook een handtekening aan mij… Maar het aantal handtekeningen dat ik als volleyballer moest zetten, ligt voorlopig nog hoger ( lacht).”

Het coachschap bij Herentals is geen fulltime professionele job voor jou ?

Koen : “Momenteel niet. We trainen drie avonden in de week en, maar niet altijd, ook op zaterdagvoormiddag. De rest van de tijd begeleid ik Natalia een beetje : ik doe wat papierwerk en probeer zo vaak als ik kan haar optredens bij te wonen.”

Ga jij vaak kijken naar wedstrijden van Herentals ?

Natalia : “Als het me al lukt, wil dat zeggen dat ik een vrije dag heb. Een thuismatch volgen vind ik dan nog plezant, maar op verplaatsing kan ik niet spreken van een vrije dag. De toeschouwers zitten dan dikwijls meer naar mij te loeren dan naar het volleybal.”

Zien jullie veel raakpunten tussen de showbizz en de sportwereld ?

Natalia : “Je treedt op voor een publiek, dat soms juicht maar soms ook jouwt. Dat geldt zowel voor een topsporter als voor een artiest. En als zanger of zangeres moet je evenzeer over een goede fysieke conditie beschikken, zeker als je een langer concert geeft.”

Koen : “Je stem klinkt niet altijd even goed en in sport bestaat er ook zoiets als de vorm van de dag. Wielrenners hoor je al eens zeggen : ‘Ik heb slechte benen.’ Zat ik niet in de wedstrijd, dan had ik als volleyballer ook het gevoel dat ik een halve meter minder hoog sprong.”

Een andere gelijkenis vormt misschien de stress, de plankenkoorts, de zenuwen voor een wedstrijd of voor een optreden ?

Koen : “Toen ik zelf nog speelde, kende ik nauwelijks zenuwen. Wat gezonde spanning, een adrenaline-opstoot : meer niet. Als trainer besef ik nu wat stress voor een wedstrijd betekent. Nooit meegemaakt ! Het viel zelfs al voor dat ik de opstelling van mijn ploeg niet kon opschrijven omdat mijn hand zo fel bibberde van de zenuwen.”

Natalia : “Je moet altijd een beetje zenuwen hebben, dat drijft je. Maar eigenlijk ondervind ik zelden last van echte plankenkoorts. Koen is voor mijn optredens zenuwachtiger dan ik.”

Zijn het ook twee machowerelden ?

Natalia : “Koen is alvast een macho ( lacht). Vooral als hij zelf speelt, heeft hij iets over zich…”

Koen : “Ik heb altijd – hoe zal ik zeggen – met ballen gespeeld, met een gezonde agressiviteit. Dat komt bij buitenstaanders of bij tegenstanders arrogant over, maar het gaat erom jezelf op te peppen. Op die manier kon ik boven mezelf uitstijgen.”

Ben je ijdel ?

Koen : “Ben ik ijdel ?”

Natalia : “Hij wil er goed uitzien. Macho is hij in elk geval. Op en top.”

Koen : ( Lacht luid).

Looks spelen ook een belangrijke rol in de muziekwereld.

Natalia : “Tja, maar je lichaam verzorgen vind ik vooral belangrijk voor jezelf, om je goed te voelen in je vel.”

Je droomde er altijd al van om het tot zangeres te schoppen.

Natalia : “Ja ! In de vriendenboekjes schreef ik bij ‘Wat wil je later worden’ of bij ‘Hartenwens’ steevast ‘zangeres’. Je denkt dan wel dat het nooit zal lukken, maar zie…”

En hoe zit dat met Koen Baeyens en volleybal ?

Koen : “Zoals je al aangaf, groeide ik op in een volleybalmilieu. Ik werd er echt ingeduwd. Op mijn dertiende stopte ik even, ik wilde gaan ijshockeyen. Gewoon om tegendraads te zijn ( grijnst). Toen ik opnieuw met volleybal begon, nam ik het serieuzer op, wilde ik zo hoog mogelijk raken. Ik denk dat ik het maximum uit mijn carrière haalde. Alleen : ik moest iets te vroeg stoppen door mijn knieproblemen. Tot je vijf-, zesendertigste zou je in principe moeten meekunnen.”

Nu zal je het als trainer moeten waarmaken.

Koen : “Tot mijn acht-, negenentwintigste zei ik bij mezelf : ‘Ik wil nooit trainer worden.’ Maar toen ik kapitein werd, dacht ik dat het misschien toch iets voor mij zou zijn.”

Natalia : ” Big Boss. Haantje de voorste, hé ( proest het uit).”

Koen : “Nu wil ik er alles voor doen om er het beste van te maken.”

Je staat met Herentals bovenaan in de eerste klasse. Dat is de bestuurders van de ereklasseploegen allicht ook niet ontgaan.

Koen : “Andere teams namen nog geen contact met mij op, maar tijdens oefenwedstrijden tegen ereklassers komen collega’s of spelers me wel eens jennen : ‘Ah hier, de succestrainer.’ Ach, we staan nu op kop, maar twee nederlagen en dat is al niet meer zo. Het kan snel omslaan. Dat is ook een raakpunt met de showbizz.”

Natalia : “Inderdaad.”

Koen : “Ik ben me ervan bewust dat ik nog veel moet leren, maar ik steek niet onder stoelen of banken dat ik ambitieus ben. Slagen we er met Herentals in de promotie te bewerkstelligen en blijf ik aan het sportieve roer, dan wil ik het hoe dan ook anders aanpakken. Meer trainen beschouw ik als een must om meer specifiek te kunnen werken met bepaalde spelers.”

Welke ambities koester jij, Natalia ?

Natalia : “Internationaal doorbreken zou fantastisch zijn. Dan kan Koen misschien coach worden in het buitenland (grijnslachje). Maar dat valt natuurlijk nog af te wachten. Laat ons maar met de voetjes op de grond blijven en de vingers kruisen dat ik in België succesvol blijf.”

Sommige mannen vinden het niet zo fijn dat hun vrouw of vriendin meer verdient dan zij…

Koen : ( Pikt in.) O, zij verdient veel meer dan ik ( lacht). Maar met die gedachte heb ik geen problemen.”

Natalia beschikt over talent om te sporten. Jij ook om te zingen, Koen ?

Koen : “Nee.”

Natalia : “( Fel.) Ik weet niet ! Hij durft nooit door te zingen, maar hij kan wel toon houden.”

Koen : “Een paar maanden geleden kon niemand backstage in het Sportpaleis op een bepaald liedje komen. Ik begon het stilletjes te zingen en toen zei Bob ( Savenberg, manager van Natalia, nvdr) me dat ik toch wat talent had.”

Natalia : “Veel heeft te maken met durf. Ik vind het tof om hem te horen zingen, maar hij doet het nooit luidop.”

Houden jullie van dezelfde muziekgenres ?

Natalia : “Disco vooral. R&B ook.”

Koen : “Zelfs de alternatievere dingen waar ik van houd, vind zij vaak goed. Toen ik voor het eerst bij haar thuis kwam, zag ik een cd van Rage Against The Machine. Die muziek zette ik vroeger áltijd op voor een wedstrijd.”

Natalia : “Ik ken die cd uit het hoofd. Maar Rage Against The Machine is het enige in dat genre dat mij bevalt. Iron Maiden of zo zet ik nooit op.”

Slotvraagje voor jou, Koen : hoe sta je tegenover seks voor de wedstrijd ?

Koen : “Ik raad het mijn spelers af. Maar als trainer is dat heel ontspannend, hé ( lacht).”

En voor een optreden ?

Natalia : “De pannen hoeven nu niet van het dak te vliegen, maar het moet kunnen. Het is omdat het in Sport Magazine verschijnt dat ik daarop antwoord, want anders zou het niet waar geweest zijn ( lacht).”

door Roel Van den broeck

‘Met de gedachte dat Natalia meer verdient dan ik heb ik geen probleem.”Om die eerste opslag over het net te krijgen heb ik uren getraind.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content