Zweven zal Mbark Boussoufa niet doen na zijn Gouden Schoen. Maar zijn volle rendement haalde de Marokkaanse international nog niet bij Anderlecht, beweren alle kenners. ‘Het beste moet nog komen.’
In 2006 was Mbark Boussoufa (22) de beste voetballer op de Belgische velden. Dat werd vorige woensdag duidelijk in het Casino van Oostende. Daar kreeg de Nederlandse Marokkaan, amper een halfjaar na de trofee van de Profvoetballer van het Jaar, de Gouden Schoen overhandigd van Jan Ceulemans. Andere opvallende vaststelling : de balvirtuoos van Anderlecht, die afgelopen zomer voor 3,5 miljoen euro werd overgenomen van AA Gent, ging zijn ploeggenoten Mohamed Tchité, Nicolás Frutos en Lucas Biglia vooraf. Karel Geraerts (Standard) is pas de eerste Belg op de vijfde plaats.
Maar de klasseflitsen die de pocketvoetballer etaleerde in het Gentse Ottenstadion kan Boussoufa vooralsnog niet met dezelfde regelmaat tonen bij Anderlecht. Hoe komt dat ?
De ex-ploegmaat : Wouter Vrancken
Wouter Vrancken : “Je moet hem een vrije rol geven, niet te veel beperken in zijn actieradius. Ik heb de indruk dat Mbark bij Anderlecht iets te veel in een keurslijf wordt gedrongen. Mbark blijft een voetballer die veel aan de bal moet komen om zich goed te voelen op het veld. Dan durft hij ook zijn gevreesde acties inzetten. Maar niet alleen Mbark wil nu die bal, er zijn nog drie tot vier anderen die hem in de voeten willen krijgen. Dat is de consequentie van niet langer bij een subtopper maar wel bij een echte Belgische topclub te voetballen.
“Ik hoop dat hij er straks volledig doorkomt, want ik gun het hem echt van harte. Die Gouden Schoen zal hem een ongelooflijke boost geven. Geloof me, hij zal nog potten breken. Mbark denkt en handelt altijd collectief. Hij is helemaal geen vedette, ook al speelt hij in een zogenaamd sterrenteam, naast bijvoorbeeld een Ahmed Hassan. Mbark heeft een heel groot zelfvertrouwen, weet verdomd goed waar hij naartoe wil. Toneel spelen en een masker opzetten zijn niet aan hem besteed. Mbark komt uit voor zijn mening, is altijd supervriendelijk. Het is allemaal echt gemeend.
“Zijn grootste troef blijven natuurlijk zijn voeten. ( grijnst) Gouden voeten, hé. Hij heeft een ontzettend goede balbehandeling én traptechniek. De beste technicus waar ik ooit mee samenspeelde. Georges Leekens maakte hem op anderhalf jaar tijd leper en efficiënter. In het begin zocht hij nog iets te veel de actie. Dankzij de correctie van Leekens verdween die kapbeweging te veel en werd hij super.”
De analist : Gert Verheyen
Gert Verheyen : “Vorig seizoen was hij in die match tegen ons echt outstanding, deels ook door onze zwakte. Ondertussen werd goed duidelijk dat hij bij AA Gent veel meer relaxed en vrijuit speelde. Dat geldt voor alle spelers : als het niet echt moet, voetbal je net iets gemakkelijker. Nu, bij Anderlecht, staat hij wekelijks onder een moordende druk om resultaten te halen én om eerste te zijn en de Champions League te halen. Dat is eigen aan een topclub. Boussoufa werd een van de elf, moet zich nu toch meer schikken in die dienende rol.
“In combinatie met Hassan vind ik hem iets minder. Je kan niet allebei de bal hebben. Als ze samen in de ploeg staan, lijkt het mij alsof Hassan veel meer het spel naar zich toe wil trekken. In de Belgische competitie kan je hen perfect naast elkaar uitspelen, maar in de Champions League is dat moeilijker te verdedigen als optie, wegens een gebrek aan recupererend vermogen.
“Ik vind Boussoufa op zijn best als hij centraal mag opereren, zonder Hassan. Boussoufa is bijzonder plichtsbewust, doet de dingen die de trainer van hem verlangt. Hij wacht de bal niet af, doet altijd zijn werk, ook bij balverlies.
“Boussoufa teert op zijn techniek. Dat betekent niet alleen trucjes doen, maar ook snel en in één tijd spelen, je controles niet missen, efficiënt voetballen. Dat facet beheerst hij perfect. Boussoufa is gewoon een hele goede voetballer, hij zal geen overdreven goochelnummertjes opvoeren om het publiek te amuseren.”
De spelersmakelaar : Brian Berkleef
Brian Berkleef : “Ik ken Mbark vanaf zijn tiende. Toen al merkte ik een ongelooflijke overlevingsdrang. Hij weet precies waar hij naartoe wil. De Gouden Schoen is voor hem nog maar het begin. Hij ligt er echt op gebrand om nog prijzen weg te kapen. Hij wil iets hoger springen, maar weet perfect hoe hoog hij de lat mag leggen.
“De inloopperiode bij Anderlecht zal straks achter de rug zijn. Daar zijn de normen en waarden anders : een grotere beleving en concurrentieslag, veel meer prestatiedruk en een debuut in de Champions League, het allerhoogste Europese podium. Al die aspecten vergen wat aanpassing. Daar komt ook nog bij dat het team nog niet draait zoals het moet. Je merkt dat de trainer nog zoekt naar de juiste en beste samenstelling. Ook voor Mbark had dat een paar duels nadelige gevolgen.
“Maar als je overall kijkt naar zijn manier van voetballen, dan zie je een completere voetballer. Bij AA Gent mocht hij zijn beste eigenschappen naar eigen goeddunken gebruiken en kon hij zijn mindere punten optimaal camoufleren, door die vrije rol. Nu moet hij ook meeverdedigen, meer meters maken en de wedstrijd een andere wending kunnen geven. Dus : meer specialisatie, wat voorheen niet hoefde. Ik constateer alleen maar dat Mbark nog altijd een vlijtige leerling is. In het begin kostte het spel van Anderlecht hem ontzettend veel kracht, waardoor hij frisheid ontbeerde. Maar hij leerde anders te spelen. Mbark stapte binnen in de wereld van het echte werk. Hij doet er ook alles voor, is heel perfectionistisch ingesteld. Een modelprof. Uit de tests bleek dat hij fysiek en conditioneel sterker staat dan ooit. Hij haakt aan, verdrinkt zeker niet. Dat is alleen maar positief voor zijn ontwikkeling, ook als mens.
“Het best functioneert Mbark natuurlijk in een vrije rol. Maar bij een topclub kan je zoiets niet eisen. Dat kunnen alleen de hele groten, zoals Ronaldinho bij Barcelona. En op dat niveau zit Mbark nog lang niet. Hij is niet de speler die stijf aan de linkerkant moet spelen. Mbark is een virtuoos hé, met een fabelachtige techniek, hij moet het balletje voelen.”
De goede vriend : Davy De Beule
Davy De Beule : “Het beste moet nog komen. Wat Mbark bij AA Gent presteerde, vaak als tweede spits, was uitmuntend. Zoiets evenaren is onmogelijk. Hij is de ideale speler voor Anderlecht : een sublieme techniek, heel wendbaar en beweeglijk, loopt zich gemakkelijk en goed vrij. Mbark zorgt niet alleen voor rust door zijn balvastheid, maar kan ook het ritme van de wedstrijd bepalen via een versnelling. Zijn voorzetten, zowel met links als met rechts, zijn echt haarfijn.
“Alles wordt te veel uitvergroot. Je moet ook rekening houden met de positie waar hij nu wordt uitgespeeld, iets meer naar de linkerkant toe. Maar ook daar gaat hij zijn mannetje voorbij. Bovendien moet je er rekening mee houden dat iedereen nu wel zijn passeerbewegingen wat beter kent en zich niet meer laat vangen. Geen enkele verdediger vliegt er nog wild naartoe. Allemaal houden ze wat afstand, omdat ze schrik hebben voor zijn vaak geniale ingevingen.
“Hij werkt nog elke dag aan zijn traptechniek. Vorig seizoen gebeurde het veel dat we nog na de training vrije trappen gaven. Hij jongleert ook graag, is echt balverliefd. Ronaldinho blijft zijn god. Elk kunstje dat hij beheerst, wil Mbark ook zo snel mogelijk onder de knie hebben. En het ongelooflijke is dat het hem eigenlijk vrij spontaan ook lukt. Hij is daarvan bezeten.
“Mbark is een heel open persoon, iemand die zich snel integreert in een groep en sociaal bewogen is. Hij staat echt voor alles open. Nadat hij Engels leerde, trekt hij zich nu ook al wat uit de slag in het Frans. Dat vind ik prachtig. Na succes zal hij nooit zweven, Mbark staat met beide voeten op de grond. Het siert hem. Ik weet dat hij ooit graag voor Barcelona wil voetballen. Maar Mbark beseft ook heel goed dat hij niks in de schoot krijgt geworpen, dat hij alles zelf moet afdwingen. Daar is hij nu volop mee bezig. Zijn motivatie om vooruitgang te boeken is overweldigend.”
FRéDéRIC VANHEULE
