Tijdens de transferperiode haalde Moeskroen met de Kameroener Mathieu Assou-Ekotto (29) een ex-speler in huis. Tussen 1998 en 2000 speelde hij onder Hugo Broos voor de Henegouwse club. “Onder Broos heb ik nooit de kans gekregen om mij te bewijzen”, zegt hij. “Omdat ik mij met deze situatie niet kon verzoenen, ben ik vertrokken.” Toch keert hij nu terug dankzij technisch directeur Gil Vanden-brouck. “Ik hou aan mijn periode bij Moeskroen goede herinneringen over. Vorig seizoen al sprak ik met Vandenbrouck over een terugkeer naar Le Canonnier, maar het bleef bij een gesprek. Nu zocht Moeskroen iemand om de gaten op het middenveld te vullen.”
Mathieu Assou-Ekotto stapte vorig jaar transfervrij van Standard naar Willem II over. Na een halfjaar stond de deur opnieuw open voor de Frans-Kameroense middenvelder. De keuze was niet eenvoudig, de verdedigende middenvelder zat ook aan tafel met het bestuur van Brussels. “Bij Brussels heb je Albert Cartier, een trainer die me veel geleerd heeft tijdens mijn periode bij La Louvière. Het is iemand die uit elke groep het beste kan halen. Ik kon dus kiezen tussen een persoon of een ploeg. Ik heb voor de ploeg Moeskroen gekozen. Vooral omdat zij een goede medische en technische staf bezitten. Verder kunnen ze ook nog rekenen op bekende voetballers zoals Steve Dugardein, Olivier Besengez, Alex Teklak, Geoffray Toyes en Kevin Hatchi. Het was eenvoudig om mij hier aan te passen, al zijn er na zes jaar wel enkele koerswijzigingen. Zo liggen de ambities dit jaar niet meer in Europa maar wordt er gesproken over het behoud in de eerste klasse.”
Toenmalig Moeskroentrainer Vandenbrouck kondigde aan dat hij zijn nieuwe speler wil inzetten om meer diepte te brengen in het spel. Assou-Ekotto zelf wil vooral zijn ervaring binnen de ploeg gebruiken. “Als we voor het behoud in de eerste klasse willen spelen, moeten we alle minpunten wegwerken. Ik kan daarbij mijn ervaring gebruiken. Nooit heb ik aan mijn eigen capaciteiten als voetballer getwijfeld.”
Die ervaring heeft hij opgedaan bij acht verschillende clubs in tien jaar. Lens, Cré-teil, Valenciennes, Grenoble, La Louvière, Standard en Willem II. “Er zijn verscheidene redenen waarom ik steeds in januari van ploeg veranderde. Het is niet dat je bij kleinere clubs minder leert, integendeel : mentaal word je daar veel sterker. Bij La Louvière moest ik vertrekken omdat de voorzitter de investering in mij wou terugverdienen. Bij Willem II kon ik het, ondanks de vele speelkansen, niet vinden met de visie van trainer Dennis van Wijk. Bij Standard zat ik vaak op de bank. Ook zag ik daar de kans om mee te spelen met de Kameroense nationale ploeg aan mijn neus voorbijgaan. Eerst mocht ik niet spelen, nadien weer wel. Daardoor heb ik een belangrijke kans in mijn carrière gemist. Ondanks alles koester ik geen wraakgevoelens, ik ben al fier dat ze mij opriepen voor een van de grootste Afrikaanse landenselecties.” Ondanks de vele transfers heeft Assou-Ekotto zich nu voorgenomen om lang op Le Canonnier te blijven. “Ik wil een sportieve doelstelling voor een langere termijn, daarom tekende ik bij Moeskroen een contract van tweeënhalf jaar.”
PATRICE SINTZEN
