Niet altijd is het manipuleren van wedstrijden meteen duidelijk te zien. Lierse-Anderlecht van februari 2005, een match uit de zaak-Ye, was er zo één.
Half februari 2005 mag dit blad op het Lisp een week meelopen met Liersetrainer Paul Put in de aanloop naar de topper Lierse-Anderlecht. Achteraf wordt dat een van de wedstrijden waarin zal gerefereerd worden in de zaak- Ye. Het uitgangspunt van de reportage op dat moment is: waarom ziet iedereen Paul Put graag? Put heeft charme, een goeie babbel en is een van de coming men in het Belgische voetbal.
Geen deur blijft gesloten, zelfs de videoanalyse waarmee de spelers de tactiek voor de komende match ingelepeld krijgen, mag bijgewoond worden door de journalist en de fotograaf, al kijken de spelers daar nog vreemd van op. Veel later zal blijken dat die analyse toch geen nut had, omdat alles vooraf in beperkt comité doorgenomen is.
Put moet na het uitvallen van Stef Wils een nieuwe rechtsachter zoeken en vindt die verrassend met aanvaller Laurent Delorge. ‘Ik heb weer mijn toverdoos moeten openmaken’, zegt hij na afloop.
Dé man van de match is Lierseverdediger Laurent Fassotte. Die krijgt, mee opgerukt bij een vrije trap, toevallig een slecht weggekopte bal van Olivier Deschacht in de voet, lijkt hem naast te trappen, maar via een been van een Anderlechtspeler gaat de bal toch in doel: 1-0 voor Lierse. Voor rust torpedeert doelman Yves Van Der Straeten de doorgebroken Aruna zonder zelfs maar oog te hebben voor de bal, aldus het wedstrijdverslag. Nenad Jestrovic mist voor Anderlecht een strafschop, waardoor Lierse dreigt te winnen, maar geen nood. Vijf minuten voor tijd schopt Fassotte Deschacht lomp omver in de zestien meter. Dit keert faalt Jestrogoal niet. ‘Dom en stom van mij’, foetert Fassotte op zichzelf.
Na afloop blijft een door geldzorgen geplaagd Lierse (dat maar met moeite zijn licentie krijgt) in de middenmoot hangen. Eind november 2005 wordt Put door de nieuwe eigenaar Leo Theyskens ontslagen na een 0-4-thuisnederlaag tegen Cercle. Twee maanden later barst de zaak-Ye los, en blijkt dat de Chinees had geëist dat die Lierse-Anderlecht met groot verschil werd verloren. Na de wedstrijd wijt iedereen de ontgoochelde thuisgezichten aan het feit dat de zege in extremis te grabbel werd gegooid, niet aan het feit dat Ye boos zou zijn. Ook de aanwezige journalist die Put volgde had nog geen vermoeden dat hij naar een fake wedstrijd zat te kijken.
