Renaud Emond maakte zondag zijn eerste doelpunt sinds 363 dagen voor Standard. Vooraleer de spits tegen Waasland-Beveren inviel, sprokkelde hij exact één minuut speeltijd. Een reconstructie van zijn crash en rode cijfers in Luik.
De luxe-invaller was zielsgelukkig zondagavond. Hij had eindelijk nog eens gespeeld en vooral: de weg naar doel teruggevonden. Een gekke penalty, dwars door het midden, maar wel eentje die hij zelf had afgedwongen. Renaud Emond genoot, zeker toen het publiek ‘O, o, o, Renauuuuud Emooond’ zong bij de 5-0. ‘Ik geloofde er bijna niet meer in, ‘ vertelde de spits na affluiten, ‘maar ik liet me ook nooit gaan. Ik ben er, nog altijd levend en tevreden.’ Een normale reactie wanneer je vanuit de hel komt en je de andere kant weer kunt opkijken.
Een terugkeer in de tijd.
‘Standard, Waasland-Beveren en Renaud Emond vonden een akkoord over een transfer: de jonge aanvaller tekende net een overeenkomst voor vijf seizoenen bij onze club.’
We lazen het op de officiële website van Standard, eind augustus 2015. Toenmalig sportief directeur Axel Lawarée geloofde sterk in de mogelijkheden van Emond. ‘We volgden hem al enige tijd, met veel aandacht keken we naar zijn mooie vooruitgang. Wij denken nu dat het juiste moment daar is voor hem om een nieuwe stap te zetten. Renaud is jong, Belg, kent de competitie en maakt zijn doelpunten.’
Op dat moment klopt die bewering volledig. Enkele maanden later legt de speler in kwestie in de pers uit wat Standard voor hem qua gevoel oproept: ‘Sclessin blijft iets speciaals. Bijvoorbeeld omdat ik daar met Waasland-Beveren voor het eerst scoorde op het hoogste niveau. Dat was een waanzinnig moment. Ik herinner me zelfs nog goed dat de commentator van de RTBF mijn naam verkeerd uitsprak. Het bewijs dat ze mij niet echt kenden.’ Nochtans was er al sinds begin 2015 sprake van zijn komst naar Sclessin. ‘Het doet altijd plezier dat te horen’, reageerde Emond toen vereerd. ‘Zeker als de interesse concreet blijkt. Voor een Waal is dat gewoonweg top.’
Standard slaagt erin om zijn voornaamste concurrenten te dribbelen. De aanwerving van Emond gebeurt voor de neus van Anderlecht, Club Brugge en RC Genk, waar de Luxemburger, afkomstig uit Virton, ook hoog op het verlanglijstje stond. De transfer lijkt op een perfect moment plaats te vinden, want de van Kortrijk overgenomen Ivan Santini slaagt er niet in zich door te zetten en de van Lyon gehuurde Mohamed Yattara botst stevig met hoofdtrainer Yannick Ferrera.
DODELIJKE CIJFERS
Ondertussen de balans opmaken, dat klinkt als de totale ondergang, het grote ongeluk. Die hel valt gemakkelijk te staven met enkele statistieken en data, vóór zijn bevrijding afgelopen weekend tegen zijn ex-werkgever.
Bij Waasland-Beveren was de oud-aanvaller van Excelsior Virton goed voor 19 doelpunten in 56 competitiewedstrijden in twee jaar en een paar weken tijd. Vorig seizoen geraakte Emond bij Standard aan 25 duels, maar bijna allemaal stukken van matchen. Vijfmaal werd de spits voortijdig gewisseld, 17 keer viel hij in tijdens een partij, slechts drie ontmoetingen werkte hij compleet af, waaronder eentje tegen een amateurteam in de eerste ronde van de Croky Cup. Zijn laatste volledige kampioenschapswedstrijd voor de Rouches gaat terug tot 4 oktober 2015.
Dit seizoen oogt alles nog magerder: 66 minuten amper, over drie verschillende competities. Emond kreeg 31 minuten in de (met 2-1 verloren) supercup tegen kampioen Club Brugge, 34 in de Croky Cup en exact één in de Jupiler Pro League onder Aleksandar Jankovic. In totaal komt Emond dus aan 22 (gedeeltelijke) matchen in het kampioenschap sinds zijn komst, en slecht twee goals. Voor zijn laatste officiële doelpunt moeten we al teruggaan naar 25 oktober 2015, op bezoek bij Charleroi.
Emond beleeft dus een horrorjaar, met slechts heel sporadisch eens een reden om te glimlachen. Nochtans begint alles in september 2015 met een heel optimistische noot in de pers. ‘Indien mogelijk wil ik scoren in elke wedstrijd’, zegt hij. ‘Ik maakte toch ook veel doelpunten voor Waasland-Beveren en ik ben ervan overtuigd dat ik bij Standard meer kansen zal krijgen.’ De opmerking dat hij misschien wat body mist om het volledige gewicht van de Luikse aanval te dragen, lacht Emond weg: ‘Ik heb andere kwaliteiten, zoals mijn plaatsing voor doel. Ik weet altijd heel goed waar de bal zal komen.’
Ook oud-international Alex Czerniatynski werd gevraagd om commentaar. ‘Renaud kan misschien een uur slecht zijn en dan met een doelpunt alles dichtgooien. Een beetje zoals Aleksandar Mitrovic.’ Vader Philippe Emond is ervan overtuigd dat zijn zoon kan omgaan met de verhoogde druk: ‘Hij werd snel opgeleid om de kritiek te counteren.’
Eind september maakte Emond zijn eerste doelpunt in het kampioenschap. Eind oktober volgt dan zijn tweede en laatste in een match met inzet. In het begin speelde hij nog wekelijks, maar bijna nooit een gehele wedstrijd. Goed om weten daarbij is dat de aanvaller werd getransfereerd tussen het ontslag van Slavoljub Muslin en het aantreden van Yannick Ferrera. Die laatste had dus geen enkele inspraak in de komst van Emond. En nooit hadden we ook de indruk dat hij als spits paste in diens plannen.
Een beetje vrolijkheid ontwaren we in december vorig jaar. Ondanks het feit dat zijn speeltijd in vrije val is, wordt Emond door de lezers van krantengroep Sudpresse voor de provincie Luxemburg aangeduid als Sportman van het Jaar. Achter hem volgt er mooi volk met Thomas Meunier (Club Brugge), atleet Julien Watrin, Timoty Castagne (RC Genk) en coach Frank Defays.
ENORM GERAAKT
Sinds eind januari dit jaar wordt Emond niet meer systematisch opgenomen in de wedstrijdkern. In maart laat de Luxemburger nochtans horen: ‘Ik heb nog altijd de intentie me door te zetten bij Standard. Ik beschik over een vijfjarig contract, ik wil dat het lukt.’ Een beetje troost krijgt hij nog op 20 maart met een invalbeurt van een kwartier tijdens de 2-1-zege in de bekerfinale tegen Club Brugge. Daarna volgen nog twee speelmomenten tijdens PO2.
Vanaf het begin van de seizoensvoorbereiding wordt het allemaal nog wat ingewikkelder. Er volgt zelfs een kortstondige verwijdering uit de A-kern. Ferrera spreekt zich vrij van zijn verantwoordelijkheid wanneer hij over het onderwerp wordt geïnterpelleerd door de media. ‘Stel je vragen aan andere mensen, niet aan mij.’ Het bestuur verwijt hem echter die beslissing. Wie hakte die knoop dan door? ‘Ferrera verklaarde aan Emond dat die maatregel van boven kwam’, zegt Didier Frenay, die makelaar van de spits. ‘De trainer zou ook hebben gezegd dat hij veel dingen wil aanvaarden, maar niet beslissingen die hij zelf niet nam.’
Franco Iovino, die de speler vertegenwoordigt voor het agentschap van Frenay, en vader Philippe Emond besluiten om voorzitter Bruno Venanzi op te zoeken. Heel discreet nemen ze het gesprek op, in de veronderstelling dat hen het mogelijk kan dienen bij een eventuele clash. Er zijn clubs geïnteresseerd, Standard zal hem niet tegenhouden. Maar aangemoedigd door zijn pa beslist Emond toch op Sclessin te blijven, zelfs al zijn het moeilijke tijden. Zijn naam circuleert nochtans bij Waasland-Beveren, Lokeren, KV Kortrijk, Excel Mouscron en zelfs AS Saint-Etienne.
In september volgt een nieuwe tegenslag, wanneer zijn naam niet wordt ingeschreven op de spelerslijst voor de Europa League. Ook Jankovic gelooft duidelijk niet in zijn potentieel. Op Twitter lanceert Emond een ontroerend bericht: ‘Ik wil uit de grond van mijn hart iedereen bedanken die me steunt. Dat raakt me enorm.’ Sindsdien is er niks meer terug te vinden op de sociale media.
DOOR PIERRE DANVOYE – FOTO BELGAIMAGE
