Jullie huis hier in Lokeren wordt opgevrolijkt door behoorlijk wat trouwfoto’s ?

“Een blijde gebeurtenis in je leven moet je aan iedereen kunnen tonen, hé. We zijn heel fier dat we voor elkaar kozen, iets dat onder andere gebeurde dankzij de goedkeuring van God. We kennen elkaar sinds het begin van 2002, toen ik in een hotel in Abidjan aan de receptie werkte. Ik vond Lezou vanaf het begin wel een sympathiek en grappig persoon, met wie ik later nog eens een afspraakje maakte. Een half jaar later trouwden we al. Als het klikt, moet je niet te lang wachten.”

Je wil nog verder studeren ?

“Dat is toch de bedoeling. Graag zou ik in Brussel aan de universiteit of eventueel aan een hogeschool boekhouden volgen. In Ivoorkust volgde ik hotelbeheer en toerisme. Het zijn richtingen die elkaar goed aanvullen.”

Hier vervul je momenteel de taak van huisvrouw. Bevalt dat ?

“Niet altijd. Zeker als je overdag de handen vol hebt met twee kinderen. Maude is nog maar twee maanden, waardoor ze constant om aandacht vraagt en veel hulp nodig heeft. We moeten ook geregeld naar de dokter voor allerlei spuitjes. Dat zorgt wel voor wat stress. Gelukkig is Christ heel zelfstandig en helpt hij me waar nodig. Veel tijd gaat uiteraard naar de dagdagelijkse bezigheden, zoals wassen en eten klaarmaken. Ik kook geregeld Afrikaans, maar omdat die voeding nogal vet is, komt er hier ook veel rijst, kip en pasta op tafel. Het moet gezond zijn, hé ( grijnst). Ik leef samen met een topsporter.”

Wat zou je toeristen in Abidjan aanraden te bezoeken ?

“Het loont echt de moeite om eens langs te komen. Ook al heerst er in ons land momenteel een zware economische crisis, toch zijn er nog tal van bezienswaardigheden : een mooie basiliek, verschillende folkloristische dansen, la plage, de typische markten. Maar verwacht in je hotel niet de luxe die je in Europa gewoon bent. Het is er allemaal niet zo netjes en verzorgd.”

Hoe blijf je in contact met het thuisfront ?

“Door elke drie maanden eens terug te keren om niet te veel de voeling te verliezen met de familie en de vrienden. Verder sturen we geregeld ook e-mails, met berichten en foto’s en telefoneer ik vaak. De rekeningen vallen wel duur uit, maar ja, ik hoor toch nog liever iemand persoonlijk. Een stem brengt veel gevoelens teweeg. Het intikken van een boodschap op de computer is toch niet hetzelfde.”

Hou je van dieren ?

“Thuis hadden we een hond, maar die is jammer genoeg onlangs overleden. Het zijn heel lieve beesten. Ik ben totaal geen voorstander van katten, die zijn veel valser. Als je met een baby in de buurt komt, reageren ze vaak jaloers en zouden ze kleine kinderen pijn doen.”

Hoe kan je Lezou karakterieel het best omschrijven ?

“Hij is bijzonder lief, attent, goedlachs, positief ingesteld en altijd de kalmte zelf. Lezou zal niet te snel panikeren, probeert alles zo snel mogelijk onder controle te krijgen. Enig minpunt is dat hij het woord pardon niet snel over zijn lippen krijgt. Daar moet je hem soms al eens toe dwingen.”

Met wie zou je eens een goed gesprek willen voeren ?

“Met God, maar dat is geen realistische gedachte. Dat besef ik maar al te goed. Toch fascineert Hij me enorm. Ik kom uit een katholieke familie, waar we geregeld naar de kerk gingen en er veel aandacht besteed werd aan bidden voor een betere toekomst. Met God zou ik willen discussiëren over het mysterie van het leven en of er eventueel iets volgt na de dood. Ik brand hier dagelijks kaarsen, om ongeluk te vermijden. Het helpt.”

door Frédéric Vanheule