Ook onder Claude Puel blijft Lyon dominant.
Al meer dan zeven jaar lijkt in de Ligue 1 niemand aan Lyon te kunnen tippen. Hoewel de club intussen al vaak van coach veranderde, blijven de resultaten opperbest. Het team dat momenteel onder leiding staat van Claude Puel, draagt stilaan ook diens stempel. “Het verschil met zijn voorgangers is dat hij ‘algemeen manager’ op zijn visitekaartje mag zetten”, legt Jean-Luc Gatellier, journalist bij L’Equipe, uit. “Dat Lyon zo vaak van coach veranderde, komt omdat het niet gemakkelijk is om samen te werken met voorzitter Jean-Michel Aulas, die ook graag over de sportieve aspecten zijn zegje wil hebben.” Puel heeft echter van meet af aan duidelijk gemaakt dat hij niet gediend was met die inmenging. “Aulas was al jaren gek van Puel en vroeg hem elk jaar om te komen. Hij heeft nu zijn zin gekregen, maar hij lijkt tegelijk voor het eerst ook tot het besef gekomen te zijn dat sommige items een zaak van de trainer en van niemand anders zijn”, voegt Gatellier eraan toe.
Puel mag alvast de verdienste opeisen dat hij de technische staf weer op één lijn heeft gekregen want fysiektrainer Robert Duverne en keeperstrainer Joël Bats konden het absoluut niet vinden met zijn voorganger Alain Perrin. Bovendien slaagde Puel erin om de spelersgroep weer meer discipline bij te brengen. “Dat hij Rijsel naar een hoger niveau tilde en eerder met Monaco kampioen werd, verschafte hem natuurlijk de nodige adelbrieven”, zegt Gatellier ook nog. Opvallend is voorts dat Puel vooral discretie hoog in het vaandel voert. Hij schafte de dagelijkse persconferentie af, spelers mogen geen interviews meer geven op de parking, hij plaatste zeilen om het trainingsveld aan het zicht te onttrekken en hij laat nooit in zijn kaarten kijken want bij elke wedstrijd geeft hij een lijst van 20 namen. Qua spelsysteem probeert hij zo veel mogelijk uit te gaan van een stevige organisatie, omdat hij beseft dat dit de enige manier is om eindelijk eens heel ver te raken in de Champions League. Lyon blijft ondertussen ongestoord aan de leiding in Frankrijk. “Het oogt misschien allemaal minder spectaculair, maar het team legt een regelmaat aan de dag die tegenwoordig nog weinigen gegeven is”, besluit Gatellier.
Moumouni Dagano, de oud-spits van Genk die vorig seizoen bij Sochaux speelde en nu uitkomt voor het Qatarese Al Khor, is een van de kandidaten voor de Loden Bal, een ‘bekroning’ van Les cahiers du football voor de slechtst presterende spelers. De andere genomineerden zijn Frédéric Piquionneen Kader Keita(Lyon), Stéphane Dalmat(Sochaux), Evertonen Souza(PSG), Gaël Givet(Marseille), Michaël Gravgaarden Douglao(Nantes), Patrick Kluivert (ex-Rijsel), Jerko Leko(Monaco) en Ronald Zubar(Marseille).
Ivan Klasnic, de Kroatische spits van Nantes die tot nu toe nog de weg naar de netten niet had gevonden, scoorde twee keer tegen Lyon.
Alain Perrin boekte zijn eerste overwinning als coach van Saint-Etienne. Zijn nieuwe ploeg won van Le Havre met 2-0.
Santos Mirasierra, de supporter van Marseille die bij de onregelmatigheden tijdens de Champions Leaguewedstrijd op het veld van Atlético Madrid werd aangehouden, werd veroordeeld tot 3,5 jaar gevangenisstraf. Het proces leidde tot heel wat discussies in Frankrijk en diverse spelers, onder wie Didier Drogba en Franck Ribéry, uitten openlijk hun twijfels over de manier waarop de Spaanse politie en het Spaanse gerecht tewerk zijn gegaan.
Mamadou Niang, de Senegalese spits van Olympique Marseille, brak zijn middenvoetsbeentje en moet zes weken aan de kant blijven.
Eden Hazard (Rijsel) en Kevin Mirallas(Saint-Etienne) speelden vorig weekend allebei het laatste kwartier.
STéPHANE VANDE VELDE
