Geregeld springt Sambegou Bangoura boven de grijparmen van keepers uit. Hij is beresterk, snel en voor een targetman ook uitzonderlijk wendbaar, maar over zijn voeten is hij nog lang niet tevreden. ‘Ik moet nog zo veel leren.’

Alles komt in orde als een mens maar geduld heeft. Twee uur en drieëntwintig minuten later dan afgesproken verschijnt eindelijk Sambegou Bangoura. ” Excusez-moi, mais…” Hij moest onverwacht met zijn manager naar Brussel, het was wat uitgelopen en hij was ook nog in de files terechtgekomen. Of hij misschien stiekem met Anderlecht onderhandelt ? ” Non, non“, lacht hij. Want behalve goed, jong en geliefd is Sam ook transfervrij eind dit seizoen. “Daarom ook heb ik dan toch beslist om een Fifamakelaar te nemen. Je kunt als Afrikaans profvoetballer in Europa niet meer zonder, is ondertussen mijn ervaring. Ik kreeg veel te veel telefoons en brieven van mensen die ik niet kende, mensen die nog nooit iets voor mij gedaan hebben, maar wilden dat ik meteen voor hen tekende. Zo naïef ben ik niet als sommige managers denken. Alfred Raoul, die al lang mijn privézaken regelt, heeft mij Laurent Dechaux aanbevolen. Hij is nu mijn vaste manager.”

Je bent de eerste Afrikaan van Lokeren die zal kunnen profiteren van het Bosman-arrest. Je zit in een uitstekende situatie om ontzettend veel geld te verdienen, zelfs als je bijtekent in Lokeren. Want 250.000 euro tekengeld en dertig tot veertig procent op de latere transfersom is geen utopie, Sam.

Sambegou Bangoura : Neen, dat weet ik. Dit is een voor mij voordelige situatie waarvan ik zeker wil profiteren, maar geld is niet het enige. Ik wil ook vooral op sportief vlak de goeie keuze maken. Waar kan ik nog leren en vooruitgang maken, in België of in het buitenland ?

Niet meer in Lokeren ?

Dat sluit ik niet uit. Het is eerder voor anderen dan voor Lokeren interessant dat ik vrij ben, maar we zijn nog altijd aan het onderhandelen. Een jaar Lokeren extra kan, maar het probleem is dat Lokeren altijd zijn goeie spelers wil verkopen. Stel dat ik nog een jaar blijf, in welke ploeg speel ik er dan ? Kan ik in die ploeg nog progressie maken ? Of ik teken of niet zal niet alleen van de financiële voorwaarden, maar van de sportieve ambities van Lokeren afhangen.

Als het wat meezit, zal je aan deze situatie misschien wel een miljoen euro overhouden. Wat zou je daarmee doen, Sam ?

Het is niet alleen voor mij, hé. In Guinee is een hele familie die erop vertrouwd dat ik hen help, familie van vaderszijde en familie van de kant van mijn overleden moeder. Hoeveel mensen ik er precies onderhoud, kan ik niet zeggen, omdat mijn vader vier vrouwen heeft en ik niet het exacte aantal kinderen ken dat hij heeft. Ik ben dus helemaal niet alleen voor mezelf in Europa. De helft van wat ik hier verdien, gaat naar mijn familie.

Wat doe je met de andere helft ?

Van een deel leven wij en een ander deel investeert monsieur Raoul in Conakry in mijn après-carrière, in mijn toekomst, in immobiliën onder andere.

Vanaf 1 januari, zes maanden voor het verstrijken van je contract, mag je van de Fifa officieel tekenen voor een andere club. Als je tegen dan niet hebt bijgetekend, wil Lokeren je dan meteen verkopen. Anders word je misschien niet meer opgesteld.

Daar is nog niet mee gedreigd en ik verwacht ook niet dat het zal gebeuren. Maar moest het wel gebeuren, dan zou ik dat niet pikken. Dan sluit ik zelfs niet uit dat ik naar Amerika vertrek om er te gaan basketten ( voor Bangoura begon te voetballen, was hij drie keer Basketbalspeler van het Jaar in Guinee, nvdr). Weet je, juist toen ik beslist had om voetballer te worden, omdat je in Guinee meer kansen krijgt als voetballer dan als basketter, kreeg ik de kans om een toernooi te gaan spelen in Amerika. Van de twaalf vrienden van mij die toen zijn meegegaan, zijn er enkele die zich voor de terugkeer verstopt hadden, achtergebleven.

Ondertussen bestelde Lokeren met Fofana al je vervanger.

Ik weet niet of het is om mij te vervangen of om samen met mij in de spits te spelen.

Het is ook een targetman, Sam, een type-Bierhoff wordt er op Daknam gezegd. Is hij goed ?

Misschien zelfs beter dan ik, wie weet ( lacht).

In Lokeren wordt er verteld dat Stuttgart in je geïnteresseerd is. Weet jij er iets van ?

Dat heb ik gelezen op teletekst. Een meneer belde mij ook om te zeggen dat Stuttgart naar onze wedstrijd tegen Standard zou komen kijken, maar meer niet. Ik weet niet of er iets van aan is.

Club Brugge wordt al langer genoemd. Is je daar iets van bekend ?

Vorig jaar waren ze geïnteresseerd. Een meneer belde mij toen om dat te zeggen, waarschijnlijk in opdracht van Brugge. Maar verder weet ik daar ook niets van.

Wat weet je wel ?

Ik weet van niets ( lacht), geloof me. Hoe de zaken nu zullen lopen, weet ik echt niet. Alles is bespreekbaar, alles is mogelijk. Ik ben ambitieus, maar niet gehaast. Ik ben 20 jaar, ik heb nog alle tijd. Ik voel me klaar voor een stap hoger, voor Anderlecht, Brugge of Genk, maar ook om te blijven op voorwaarde dat Lokeren ambitieus genoeg is. Ik wil leren, hier of elders. Heel veel geld verdienen en niet spelen, is niet wat ik wil.

Wat vind je van de situatie van je vriend Seyfo Soley bij Genk ?

Hij belde me nog juist voor hij met Genk vertrok naar Athene. Ik denk niet dat hij ongelukkig is, want nog nooit heeft hij mij een woord slecht gezegd over de club. Uiteindelijk heeft hij in het begin meteen gespeeld en stond hij ook op Bergen in de ploeg. Ik vind hem wel eerder een verdedigende middenvelder dan een verdediger. Toen ik hem voor het eerst zag spelen, in Guinee-Gambia, was het op het middenveld. Zijn situatie is… Ik in zijn geval zou geduld hebben, maar niet te veel. Daarom, als ik bij Lokeren vertrek, moet ik echt het gevoel hebben dat het naar een ploeg is waar ik zal spelen.

Youla, een andere vriend, speelt in Turkije. Zegt dat je iets ?

Ik heb nog wekelijks contact met hem. Hij is er gelukkig, maar de dag dat ik uit België vertrek, verkies ik Frankrijk, Engeland, Italië of Spanje als bestemming. In Turkije spelen, is niet mijn doel, tenzij er in Europa geen mogelijkheden zijn.

Wanneer neem je een beslissing ?

Ik denk niet dat het nog lang zal duren. Eén of twee weken misschien nog. Ten laatste als ik met Kerstmis naar huis vertrek, wil ik dat alle problemen opgelost zijn.

De voorbije twee seizoenen was je ook al wel topschutter van Lokeren, met respectievelijk dertien en twaalf goals, maar dit seizoen lijk je makkelijker te scoren. Waaraan ligt dat ?

Het is niet omdat ik nu zes keer gescoord heb ( voor de wedstrijd Moeskroen-Lokeren van het voorbije weekend, nvdr) dat ik gearriveerd ben, hé. Het is nog veel te vroeg om te zeggen : je suis au top. Ik ben nog aan het leren en ik moet in alle opzichten nog veel verbeteren. Ik scoor makkelijker, maar ik wil nog makkelijker scoren, ik wil dit seizoen heel veel scoren en dat zal afhangen van het werk op training. Vooral bal aan de voet voor de goal moet ik nog veel beter worden.

Springen moeten ze je alleszins niet meer leren. Je klimt doorgaans boven de grijparmen van keepers uit – en niet alleen boven van die van Dany Verlinden.

Ja ( lacht). Mijn sprongkracht zal ik wel van de natuur hebben meegekregen, maar het zal ook wel geholpen hebben dat ik gedurende vele jaren basket heb gespeeld. Zeker mijn timing zal het ten goede gekomen zijn, net als mijn wendbaarheid. Van toen ik kon zien, heb ik thuis nooit iets anders gezien van mijn broers en zussen dan basketbal. Wij waren echt een basketfamilie.

Mis je het basketbal niet ?

Ik heb zelfs geen basketbal meer in huis nu ( lacht). In het begin ben ik met Steven De Geest nog een paar keer gaan basketten op een pleintje en als ik in Guinee ben, speel ik nog wel eens, maar hier beperkt het zich tot playstation, met madame of met Steven.

Kan je meer met je handen dan met je voeten ?

Ja, ik probeer met mijn voeten wat ik met mijn handen zo goed kan ( lacht). Mijn techniek moet nog beter, zeker voor de goal, maar dat komt wel, want ik ben gefixeerd op mijn carrière en heb de wil om nog veel beter te worden.

Is het goed voor je carrière dat je getrouwd bent ?

Ja, want Aminata zorgt goed voor mij.

Eén van je gebreken, zegt ze, is dat je ’s avonds te veel alleen weggaat.

Meestal ben ik thuis, maar soms heb ik goesting om weg te gaan met Conte en Sylla. Jongens onder elkaar, weet je wel.

Is één vrouw genoeg ?

Ik wil er alleszins maar één, geen vier zoals mijn vader.

Waarom ?

C’est plus tranquil. Vier vrouwen, dat schept problemen. Zelfs onder de kinderen. Je bent niet van dezelfde moeder, hé. Ik heb het zelf meegemaakt. Dan moet je weer eens naar een andere vrouw van je vader gaan… Het gezin is niet zo hecht. Iedere vrouw wil natuurlijk ook haar man voor haar alleen. Dat zorgt voor spanningen, want het is voor een vrouw gewoon onmogelijk om zo helemaal gelukkig te zijn. Hoe voelt een man zich, hier of in Afrika, als hij zijn vrouw met een andere man zien ?

Hoe word je de vriend van Suad Katana, die tegen niemand een woord zegt, maar met jou soms lang zit te praten en te lachen ?

Ik verplicht hem te praten ( lacht), ik stel hem vragen, hoe het gaat, thuis en zo. Lachen doet hij soms met mijn slecht Engels. C’est un bon monsieur, un gentil homme. Ik kom heel goed overeen met hem. Hij is mijn vriend, als een broer.

Sam is de vriend van iedereen, wordt in Lokeren gezegd, maar wat is er eigenlijk precies gebeurd tussen jou en kinesist Stany Rogiers die is opgestapt ?

Niets. Stanyest un bon monsieur. Ik weet dat hij discussies heeft gehad, maar niet met mij.

Je zou hem eens met de wijsvinger tegen de wang geduwd hebben.

Ik herinner me dat niet meer.

Stany is weg bij Lokeren omdat er te weinig discipline is bij de vele Afrikanen en de club er te weinig aan doet.

Dat moet hij niet zeggen. Afrikanen maken geen problemen. Alle Afrikanen zijn correct en respecteren iedereen. Ze kunnen zich trouwens niet veroorloven problemen te veroorzaken. Wij zijn goed opgevoed, weet je. Hier gebeuren dingen die in Afrika niet gebeuren. Jongeren die tegen hun papa merde zeggen, bijvoorbeeld. Een kind krijgt hier alles wat het wil en als het niet krijgt wat het wil, maakt het problemen. Bij ons heb je dat niet. Stany moet niet van “de Afrikanen” praten, een groep is een groep. Dat onderscheid moet hij niet maken. Als een Afrikaan zorgen nodig heeft, moet hij ze hem die even goed geven als een ander. Weet je, ik was naar dokter Martens geweest en die had gezegd dat er een bandage rond mijn voet moest om te trainen en te spelen. Ik had het Stany gevraagd, maar opeens begon hij vanalles te zeggen, dat hij dat niet moest doen, dat dokter Martens dat zelf maar moest doen. Ik was wat geënerveerd, want ik vond dat hij dat wél moest doen. Ik was geblesseerd en het was tenslotte een specialist die het had gezegd.

Hoe goed is Lokeren ?

Voor de start van de competitie was onze ambitie Europees voetbal af te dwingen en ik denk dat het mogelijk is. Alles is mogelijk in het leven. We zijn op de eerste speeldag toch bijna gaan winnen bij kampioen Genk, dus kan Lokeren volgens mij in de topdrie eindigen dit seizoen. We werken goed, er is een goeie verstandhouding, hebben goeie spelers en een zeer goeie trainer, dus het kan.

Waarom draag je ook tijdens de wedstrijd je twee oorringen ? Bijgeloof ?

Neen, ik laat ze gewoon zitten. Van sommige scheidsrechters moet ik ze uitdoen, van andere mag ik ze blijven dragen, maar het is niet belangrijk. Ik ben niet bijgelovig. Ik ben wel moslim. Ik drink geen alcohol en eet nooit varkensvlees en voor de wedstrijd vraag ik God altijd om de overwinning.

door Christian Vandenabeele

‘Volgens mij kan Lokeren dit seizoen in de topdrie eindigen.’

‘Hoeveel mensen ik in Guinee precies onderhoud, weet ik niet, want ik ken niet het exacte aantal kinderen dat mijn vader heeft.’

‘Als Lokeren mij niet meer opstelt omdat ik niet wil bijtekenen, sluit ik niet uit dat ik naar Amerika ga basketten.’