
De symfonie van Storck
Soms bedriegen herinneringen. Van de indrukwekkende 4-0 waarmee de Rode Duivels de Hongaren afstraften op het EK 2016 in Frankrijk, blijven een fantastische Eden Hazard bij, of een trefzekere Michy Batshuayi. Vergeten wordt makkelijk dat er tot twintig minuten voor affluiten stevig gekampt werd, ondanks een hemelsgroot verschil in kwaliteit op het bord. Het Hongarije van Bernd Storck maskeerde toen zijn zwakheden achter een perfect afgesteld tactisch voetbalplan.
Vandaag is de Duitser trainer van Royal Excel Mouscron. Storck, binnengehaald op het einde van de zomer als vervanger voor Frank Defays, is een adept van uitgekiend positiespel. Het concept, uitgewerkt door Pep Guardiola maar ook toegepast door Maurizio Sarri en Antonio Conte, kan het best omschreven worden als een manier van aanvallen in zone. De manager van Manchester City definieert het als volgt: ‘De meeste mensen denken dat zonevoetbal enkel op het verdedigende aspect staat, maar je kan ook aanvallen in zone. Wanneer je spitsen ver van de bal staan en wachten tot de bal hun kant uit komt, is dat aanvallen in zone.’
Op het veld ogen de bewegingen van de spelers van Mouscron als een symfonie. Elke keer als Mbaye Leye afhaakt, volgt er een infiltratie op de rechterkant, waar Leye een gat laat. Aan de overkant zorgen Nikola Gulan en Benson Manuel ervoor dat ze zich nooit tegelijk op dezelfde verticale lijn bevinden, om zo twijfel te zaaien in de organisatie van de tegenstander, die zo zijn vaste ijkpunten verliest.
Gestart tegen de zijlijn, later steeds vaker naar het midden schuivend, had Benson, de kwieke vleugelspeler die door Genk is uitgeleend, een voet in beide goals van de bezoekers. En dat terwijl de Ghelamco Arena een onneembare vesting was geworden sinds de komst van trainer Jess Thorup.
Het voetbal van Mouscron oogt goed georkestreerd. Een benadering die nogal rigide kan overkomen, maar die toelaat perfect in te spelen op de sterktes en zwaktes binnen de kern. Afgeschermd door de stevige Frank Boya kunnen de centrale verdedigers hun actieradius beperken. Aan de overzijde is Taiwo Awoniyi op papier de enige puntspeler, maar hij kan rekenen op de manoeuvres van Leye om de 4-3-3-startpositie om te vormen in een tweespitsensysteem, het tactisch plan waarin de Nigeriaan het best tot zijn recht komt.
Dat blijkt ook uit de statistieken. Awoniyi onder Storck al goed voor drie goals en één assist.