1 Hebben degenen die je ooit de ‘kleine Scifo’ noemden je daardoor gemotiveerd of eerder de benen afgesneden?

“Met zo’n vergelijking kan je hoofd op hol slaan, maar bij mij is dat niet gebeurd. Allebei kregen we onze vorming bij La Louvière, hebben we Italiaans en Belgisch bloed. Daarom heeft men ons vergeleken. Mijn vader sprak me vaak over hem, onze families kennen elkaar en ik heb nog een paar ooms die op straat gevoetbald hebben met hem.”

2 Over Aleksandar Jankovic hoor je sinds zijn komst bij Mechelen alleen maar goeie dingen. Jij zette daar vraagtekens bij, meteen na je vertrek bekritiseerde je de manier waarop hij met spelers omgaat. Heb je daar nu spijt van?

“Ik geef niet gauw kritiek op mensen, ik vind ook niet dat ik hard was in mijn oordeel over hem. Ik zei alleen dat het niet meer klikte tussen ons. In het begin van het seizoen liep alles goed, plots had hij geen vertrouwen meer in mij en spraken we amper nog met mekaar. Zodra een trainer niet meer met je praat, weet je als speler dat je een probleem hebt. Ik heb ervaring genoeg om te beseffen dat je op zo’n moment nog maar één ding kan doen: zo snel mogelijk een nieuwe club zoeken. Je kan het niet altijd met iedereen vinden, zo gaat dat in het wereldje. Maar ik wil ook beklemtonen dat Jankovic veel kwaliteiten heeft als trainer.”

3 Bij Mechelen hebben ze een petitie opgestart opdat je niet zou vertrekken, en er is een Facebookpagina ‘Alessandro Cordaro lieveling van het Mechelse publiek’ met zowat 1500 ‘likes’. Heb je die zelf gemaakt, of heb je hulp gevraagd aan Stijn Stijnen wat het informaticagedeelte betreft?

“Ik zweer je dat ik die niet zelf heb gemaakt. Het was een initiatief van een paar supporters, die me direct bij mijn komst in de armen gesloten hebben. Bij alle clubs waar ik gespeeld heb, had ik een goed contact met de fans, maar bij Mechelen was het net nog iets meer speciaal. Men beschouwde me als een echte Kakker, ik werd vergeleken met Björn Vleminckx wat inzet betreft, en men wilde me graag lang houden. Van die petitie hoorde ik toen de onderhandelingen over mijn transfer nog bezig waren, maar ze kon me niet op andere gedachten brengen. Naast mijn verzuurde relatie met de trainer was er het signaal van de directie, die aan Zulte Waregem toestemming gaf om met mij te praten. Daaruit leidde ik af dat men mijn contract niet zou verlengen en eerder geneigd leek me te verkopen. Ik ben ook geen plotse bevlieging van Francky Dury. Hij wou me vijf jaar geleden al, toen ik bij Mons vertrok.”

4 Toen Zulte Waregem met je onderhandelde, was er ook sprake van interesse uit Bulgarije en Marokko. Was dat gemeend, of gewoon een manier om je looneisen te kunnen opdrijven?

“Het was echt, en ook voor mij een verrassing. Ik had nooit gedacht dat Bulgaarse en Marokkaanse clubs me kenden. Een concreet bod was er niet, alleen maar interesse van makelaars die namens die clubs informeerden. Maar ik vond die landen geen optie. Het interesseert me om op een dag in het buitenland te voetballen, maar niet in Bulgarije of Marokko.”

5 Je koos er meteen voor om in Waregem zelf te gaan wonen in plaats van lange verplaatsingen te maken. Is dat niet iets wat clubs meer zouden moeten verplichten voor nieuwe spelers na het tragische ongeval van Malanda?

“Veel clubs doen dat al en dat is maar goed ook. Als je op 100 kilometer van je club woont, stap je niet op het trainingsveld met frisse benen en ben je niet altijd alert als je ’s avonds moe terugrijdt. Het ongeluk van Malanda is hier zwaar aangekomen. Francky Dury meldde ons zijn overlijden op het einde van de stage. Die was goed verlopen, we zaten aan tafel toen hij opstond om te zeggen dat Malanda verongelukt was. Er is toen flink gehuild.”

Alessandro Cordaro (28) stapte net over van KV Mechelen naar Zulte Waregem.

DOOR PIERRE DANVOYE

“Francky Dury wou me vijf jaar geleden al, toen ik bij Mons vertrok.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content