Maurits Vande Reyde (Open VLD)

‘Wie gelooft er nog in de speculatietaks?’

Maurits Vande Reyde (Open VLD) Vlaams Parlementslid (Open VLD) en oud-voorzitter van Jong VLD

‘De speculatietaks is de Mbark Boussafavan de fiscaliteit: niemand wil hem echt, toch is hij er, en kost hij ons een hoop geld’, schrijven Maurits Vande Reyde (Voorzitter Jong VLD) en Maarten de Bousser (Jong VLD).

‘De speculatietaks kost ons een hoop en remt speculatie helemaal niet af, integendeel. Beter nu snel afschaffen dan nog langer aan economische zelfkastijding doen’, vinden Maurits Vande Reyde en Maarten De Bousser.

Een maand na zijn invoering wordt steeds meer duidelijk wat iedereen op voorhand eigenlijk al wist: de speculatietaks is een maat voor niks. Wie huis,-tuin en keukenaandelen binnen de zes maanden van de hand doet, is in de ogen van de fiscus een speculant en betaalt daar nu dus 33% strafbelasting op.

Gisteren kwamen de eerste effecten naar boven. Onelinebroker Lynx zag de aandeeltransacties ineenstorten met maar liefst 43%. Die daling was eerder al voorspeld in een enquête van Binckbank. Ook economisten als Geert Noels en Michel Maus, niet meteen bekend als de voorvechters van guur grootkapitaal, waarschuwen al langer voor de effecten van het politieke misbaksel. Nu al lijkt het zeker dat de speculatietaks helemaal niets gaat opbrengen.

Dat op zich is nog niet zo’n probleem, de economische schade van deze belasting is dat wel. Vooral KMO’s van bij ons betalen het gelach. Zij moeten het hebben van de gewone beurshandel om aan financiering te raken. Dat dreigt nu op te drogen. Duurdere financiering betekent minder investeringen. Minder investeringen is minder groei. We hebben hard geprobeerd, maar er is echt geen goede zijde aan de speculatietaks te bedenken.

‘Wie gelooft er nog in de speculatietaks?’

Totale waanzin trouwens dat hij net nu wordt ingevoerd, in een periode waarin de rente op spaargeld historisch laag ligt. Dan zou het kopen van aandelen net gestimuleerd moeten worden, zodat bedrijven goedkoper kunnen innoveren en investeren. Ook voor eenvoudige spaarders zijn beleggingen in de economie nog één van de weinige haalbare vluchtwegen voor een beetje rendement bovenop inflatie. Dat wordt nu bruusk afgesloten.

Bovendien zitten er veel vreemde kronkels in de taks. Zo geldt hij wel voor gewone aandelen, niet voor vastgoed, fondsen, grondstoffen en sommige derivaten. Geen wonder dat online bank Lynx in die laatste producten ineens een sterke groei kende, weg van gewone aandelen. De logica wat wel en niet onder de belasting valt is totaal zoek.

Als een aandeel daalt ben je er trouwens ook aan voor de moeite: verliezen zijn niet in te brengen. Uitgezonderd: minwaarden op een aandeel waarmee je ook meerwaarde boekt. Dus: stijgt een aandeel en verkoop je het, dan dok je 33% belasting. Maar koop je even daarna krak hetzelfde aandeel en keldert de koers, dan betaal je voor beide verkopen niets. Ook al doe je dat allemaal op een paar dagen tijd. Het moet een stevige nacht geweest zijn op kabinet van Johan Van Overtveldt om dat te bedenken.

We kunnen zo nog even doorgaan. Ongeacht vanuit welke invalshoek je het ook bekijkt: het blijft een absurd gedrocht waar niemand beter van wordt. Daarom waarschijnlijk dat geen enkele politieke partij hem nog durft te claimen. De speculatietaks is de Mbark Boussafa van de fiscaliteit: niemand wil hem echt, toch is hij er, en kost hij ons een hoop.

Dat is tekenend voor de meeste belastingen op vermogen. Meer emotie dan rationaliteit, politieke symboliek in plaats van fiscale logica. De Franse president Hollande voerde in 2013 een rijkentaks in van 75 procent waar niemand het nut van inzag. Hij kon twee jaar de schijn hoog houden, alvorens in te binden. Hopelijk voor onze bedrijven en spaarders doet minister van financiën Johan van Overtveldt er minder lang over.

Partner Content