‘Wie betaalt er u, mijnheer Michel? Dat zijn ook mensen die geen 4.800 euro per maand verdienen’

‘Ik ben beledigd’, schrijft leerkracht Barbara Dufour na het interview van Louis Michel in Le Vif. ‘Er zijn veel mensen die elke dag de economie doen draaien en geen 4.800 euro verdienen, zelfs niet bruto.’

Doorgaans hou ik me niet zo bezig met de politieke actualiteit. Niet dat die mij niet interesseert, maar ze doet mij vaak genoeg doet walgen en ik wil mijn geloof in de politiek niet helemaal verlezen. Maar vorige week werd er een grens overschreden, en wel door de heer Louis Michel, in een interview in Le Vif. Deze passage stootte niet zomaar tegen de borst, ze deed me uit mijn vel springen. “Een parlementslid beperken tot een betaalde functie van 4800 euro per maand? Dan zal je een wereldvreemd parlement krijgen, bevolkt door ambtenaren en leerkrachten, maar in de steek gelaten door ondernemers en advocaten. Dat soort maatregelen zal heel veel mensen die de motivatie, het talent, de intelligentie en de opleiding hebben van de politiek afwenden om een job te doen waar ze gewoonweg meer zullen kunnen verdienen. Welke ondernemer zal zijn weekends, zijn avonden en zijn vakantie willen opofferen voor 4800 euro netto per maand?”.

Beste mijnheer Michel, ik voel me diep gekrenkt. Voor alle duidelijkheid, ik voel me gekrenkt in mijn waardigheid als burger.

Ik voel me beledigd in de plaats van al die werkers en ambachtsmannen die geen 4800 euro netto per maand verdienen en die hun talent en intelligentie gebruiken om machines te laten draaien, vee te fokken, te kweken, brood te bakken, leidingen te installeren, een kruidenierswinkel te openen…

Ik voel me gekrenkt voor al die ondernemers die geen 4800 euro netto per maand verdienen en die elke ochtend opstaan, weekend inbegrepen, en laat gaan slapen om een KMO te doen draaien die gebukt gaat onder een moordende concurrentie die jullie, politici, vanuit een knusse zetel invoerden met onrechtvaardige en wereldvreemde wetten.

Ik voel me gekrenkt voor al die ambtenaren en leerkrachten, waar ik deel van uitmaak. Omdat wij mijnheer Michel, ons midden op het terrein bevinden, en permanent met de werkelijkheid verbonden zijn. En voor de meerderheid onder ons, is onze motivatie groot om alle dagen, soms ook ’s avonds en in het weekend, onze onderwijsopdrachten uit te voeren.

Ik voel me gekrenkt voor al degenen die elke dag de economie van het land doen draaien, in de schaduw, zonder 4800 euro netto (minstens 9500 euro bruto) per maand te verdienen. Twijfelt u er één moment aan dat ze in staat zijn het land even goed te beheren als al onze parlementariërs?

Wie betaalt u, mijnheer Michel? Voor een deel zijn dat al die mensen die geen 4800 euro netto per maand verdienen, zelfs niet bruto, en die zich waarschijnlijk net als mij beledigd voelen. Moet je ondernemer of advocaat zijn om in de werkelijkheid te staan?

En moet u aangezien u zelfs het idee van een beperking niet verdraagt, veel meer dan 4800 euro netto per maand verdienen om in dienst te staan van de publieke zaak? U leeft zodanig in uw eigen wereld, mijnheer Michel, dat u zelfs niet bewust bent hoe schaamteloos uw verklaringen zijn. Tenzij u tot elke prijs uw privileges en die van uw naasten wil bewaren?

Politiek is geen spelletje waarvan het doel is je zakken te vullen en waarvan de regels gemaakt zijn door zij die ervan profiteren. Politiek is een engagement om de maatschappij ten dienste van de bevolking te organiseren. Hoog tijd dat u en uw vrienden dat beseffen, want het risico is groot, en misschien zelfs naderend, dat op een dag de kaarten anders zullen liggen.

Barbara Dufour, leerkracht