Waarom hebben we omslachtige seks en kunnen enkel vrouwen nakomelingen ter wereld brengen? Britse onderzoekers onderzochten het nut van de man bij meelkevers.
Wetenschappers zijn al langer in dubio over waarom de man bestaat en waarom meercellige organisme zich al eeuwenlang voortplanten via seks. Dat is omslachtig omdat slechts de helft van de nazaten – de dochters – zelf ook voor nakomelingen kan zorgen.
Onderzoekers van de Britse University of East Anglia wilden weten waarom de seksuele selectie, de strijd om de voortplanting, van Charles Darwin dit voortplantingssysteem in stand houdt, in plaats van een systeem waarin alle individuen nakomelingen kunnen baren, zoals dat in zuiver vrouwelijke aseksuele dierenpopulaties het geval is. Ze publiceerden hun bevindingen in het vakblad Nature.
Hoewel mannetjes af en toe een grote rol hebben in de opvoeding van hun kinderen, zoals bij zeepaardjes, pinguïns en de mens, is het ‘sterke’ geslacht eigenlijk niets meer dan een parasitaire spermproducent die een vrouwtje van zijn keuze opstrijkt, zoals bij de insectenorde van de waaiervleugeligen.
Vrouwen mogen hun mannetje uitkiezen
Een verklaring voor het feit dat we ons voorlopig nog steeds op de ’traditionele’ manier voortplanten is de genetische gezondheid van een soort. Het is een goede zaak voor de genetische toekomst van onze soort dat vrouwen de ene (sterkere) man boven de andere kunnen uitkiezen. Beter dan wanneer seks zuiver een kwestie van toeval zou zijn.
Om daar absoluut zeker van te zijn deden de Britse onderzoekers een uitgebreid experiment dat het selectie-element uit seks haalde. Het experiment vergde 10 jaar en maar liefst vijftig generaties meelkevers.
Kevers met veel en weinig vrouwtjes
In de ene groep werden kevers willekeurig verdeeld in monogame koppeltjes. Andere soortgenoten hadden minder geluk en werden in groepen ondergebracht waar minder vrouwtjes dan mannetjes verbleven, soms maar 10 wijfjes voor 90 mannetjes. De vrouwtjes in die groep hadden dus een grote keuzevrijheid, terwijl vrouwtjes in de eerste groep helemaal geen keuze hadden.
De keverfamilies leefden zeven jaar in peis en vree onder die omstandigheden, tot de onderzoekers overgingen tot testen. Ze wilden weten hoe veerkrachtig elke groep omsprong met inteelt, aangezien in elke generatie een broer met een zus paarde.
Mannetjes zijn dan toch nuttig
De resultaten spraken boekdelen. De groepen waar wijfjes de grootste seksuele selectie gegund werd, overleefden 20 generaties inteelt. De groepen waar weinig tot geen overtollige mannetjes leefden stierven uit na de tiende generatie, omdat ze meer gevaarlijke mutaties hadden opgebouwd in hun genetische code. Die stapelen zich snel op bij inteelt.
Seksuele selectie geeft de kevers dus een serieuze voorsprong. Vrouwtjes om wie vele mannetjes strijden hebben veel keuzemogelijkheden en zullen dus minder snel paren met genetische losers. Zonder mannetjes zouden genetische fouten zich continu opstapelen tot een soort uitsterft.
(NC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier