Zowel in de natuur als in het lab kunnen diamanten onzuiver worden.
Diamanten zijn kristallen van het element koolstof en worden diep in de aardmantel gevormd. Magmastromen, die ontstaan door vulkanische activiteit, kunnen ze richting het aardoppervlak stuwen.
Veel diamanten bevatten onzuiverheden in de vorm van druppeltjes met een zoutachtige samenstelling. Wetenschappers presenteren nu in het vakblad Science Advances een model dat verklaart hoe die druppels worden gevormd.
De druppels zouden ontstaan na contact tussen de diamantvormende laag met de oceaanbodem, op plekken waar die laatste diep onder een landmassa gedrongen wordt. Het zou gaan om zones die meer dan 110 kilometer diep liggen en waar een druk heerst die 4000 keer hoger is dan op atmosferisch niveau.
De wetenschappers simuleerden die omstandigheden in piepkleine laboratoriumexperimenten, maar konden zo toch de vorming van kleine zoutkristallen uit oceaansediment aantonen. Die kunnen in diamanten terechtkomen. Er is dus geen rechtstreeks contact met zeewater nodig, zoals tot nu toe werd aangenomen.
Fysicus Milos Nesdalek (UHasselt) en zijn collega’s publiceerden onlangs in Science een nieuwe toepassing van hun werk met artificiële diamanten. Door in een loepzuivere kunstdiamant één koolstofatoom te vervangen door een stikstofatoom en een ander atoom weg te laten, konden de wetenschappers hun diamant omtoveren tot een ‘qubit’ of kwantumbit: een bouwsteentje voor de razendsnelle kwantumcomputers van de toekomst. Het grote voordeel van deze nieuwe qubit is dat hij werkzaam is bij kamertemperatuur.
