De ‘zwevende kiezer’ bestaat niet

Uit een onderzoek van de KU Leuven blijkt dat partijvoorkeur nog altijd een reflectie is van fundamentele waardepatronen, eerder dan van vluchtige media-indrukken.

Het Centrum voor Politicologie van de KU Leuven onderzocht hoe politieke voorkeuren tot stand komen en bekeek het stemgedrag bij ruim 2.000 koppels tussen 40 en 50 jaar.

Vaak luidt het dat kiezers “zwevend” zijn geworden: ze stellen de keuze tot op het laatst uit en bepalen hun stem op basis van media-optredens en persoonlijkheden. “Dat beeld klopt niet” zegt coördinator Marc Hooghe.

Uit de enquête bleek maar liefst 60 procent van de ondervraagden bij dezelfde partij uit te komen als de partner. “Dat zelfs in een versnipperd partijlandschap als het Vlaamse toch nog 60% van de mensen een partner heeft met een gelijke partijvoorkeur toont aan dat kiesgedrag niet enkel gebaseerd is op mediaoptredens en andere vluchtige motieven, maar ook nog altijd een structurele sociologische realiteit weerspiegelt”, zegt Hooghe.

“Oude verbanden spelen nog altijd een belangrijke rol. Als we weten welk opleidingsniveau iemand heeft, welk beroep en of hij of zijn gelovig is, dan kunnen we nog altijd tamelijk goed de partijvoorkeur voorspellen. Het sterke verband tussen de partijvoorkeur van twee partners in een relatie, wijst in dezelfde richting.” (Belga/TE)