Russisch NAVO-ambassadeur Dimitri Rogozin legt uit waarom zijn land niet gelukkig is over de manier waarop het westerse militaire bondgenootschap in Libië optreedt.
‘Een Russisch spreekwoord zegt dat wie tussenbeide komt als een koppel ruzie heeft, zelf in de klappen deelt.’ Dimitri Rogozin, ambassadeur van Rusland bij de NAVO, is pessimistisch over de uitkomst van de militaire interventie van de organisatie in Libië. ‘De Europeanen begrijpen niet dat het daar in feite om een conflict tussen bevolkingsgroepen gaat. Het moet zijn dat ze in Europa niet meer vertrouwd zijn met volksstammen sinds de Kelten, de Franken en de Germanen van het toneel verdwenen zijn.’
Resolutie 1973 van de Verenigde Naties stelt dat de NAVO in Libië alleen de burgerbevolking mag beschermen en een vliegverbod mag instellen, zij het dan ‘met alle mogelijke middelen’. Rogozin vindt het gevaarlijk om buiten de lijnen van dat mandaat te kleuren. ‘Ik sta ervan versteld dat het Westen zich opnieuw laat meeslepen in een oorlog. Wij maken ons geen illusies over Muammar Khaddafi en zijn regime, maar er is daar een burgeroorlog aan de gang. Het is daarom bijvoorbeeld idioot dat het wapenembargo niet geldt voor de Libische oppositie.’
Geen bezettingsmacht
Waarom Rusland de VN-resolutie van 17 maart dan toch heeft ondertekend? Rogozin: ‘Dat was een persoonlijke beslissing van president Dimitri Medvedev die in Rusland op kritiek stuitte. Misschien naïef van hem, maar vergeet niet dat het initieel ging over de bescherming van de bevolking van de stad Benghazi. Ik ben niet gelukkig met de interpretatie van sommige landen. Veel flexibeler dan dat kunnen de Russen zich niet opstellen. Een bezettingsmacht is een brug te ver.’
