‘Milieuvervuilende subsidies één jaar in natuur pompen levert miljoenen groene banen op’ (WWF)

De onderhandelingen over een historisch globaal natuurpact bieden volgens natuurorganisaties een uitgelezen kans om schadelijke subsidies te herbestemmen. Dat heeft volgens een nieuw rapport van WWF ecologische én economische voordelen.

In het rapport onderzoekt WWF de mogelijke impact van het herbestemmen van de 430 miljard euro die overheden wereldwijd nu jaarlijks pompen in zaken zoals fossiele brandstoffen, overbevissing en niet-duurzame landbouw op de werkgelegenheid.

Als overheden de subsidies die stromen naar sectoren die ecosystemen beschadigen slechts één jaar zouden herleiden naar projecten die natuur herstellen, kunnen er tientallen miljoenen groene banen gecreëerd worden. 39 miljoen, om precies te zijn.

Economisch herstel via natuurbehoud

‘Het transformeren van sectoren die biodiversiteitsverlies veroorzaken, biedt opportuniteiten’, zegt Guido Broekhoven, beleidsadviseur van het WWF. ‘Het kan kansen creëren voor de natuur, maar ook voor de mens en onze economie.’

Een beter behoud en beheer van natuur zoals parken, oceanen, bossen en wildernissen, zijn essentieel om de natuurlijke systemen te beschermen waarvan mensen afhankelijk zijn. Het is ook een cruciale stap in het behalen van de klimaatdoelstellingen.

In mei drong een VN-rapport er bij overheden op aan om bij de post-pandemische stimuleringspakketten in te zetten op de bescherming van biodiversiteit en het klimaat. Zo werd er onder meer voorgesteld im subsidies voor fossiele brandstoffen en landbouwchemicaliën te gebruiken voor activiteiten die de natuur koesteren.

‘Plundering van bossen en oceanen’

Uit het nieuwe WWF-rapport blijkt dat een billijke herverdeling van het jaarlijkse subsidiebedrag 39 miljoen nieuwe banen zou opleveren in sectoren die de natuur ten goede komen. Die herverdeling over landen moet dan wel gebeuren op basis van hun bevolkingsaantal. In Oost-Azië-Pacific, Zuid-Azië en Afrika bezuiden de Sahara zou de groene jobcreatie het grootst zijn.

Het betreft banen in de recyclage, het duurzaam bosbeheer, de kleinschalige landbouw en betere voedselopslag, aldus Broekhoven. De covid-19-pandemie heeft volgens hem aangetoond dat overheden krachtdadig kunnen optreden wat het herleiden van financiën betreft.

Ook Charles Barber, biodiversiteitsexpert bij het Amerikaanse World Resources Institute, zegt dat het herleiden van de financiële prikkels voor de ‘plundering van onze bossen en oceanen’ naar het versterken van natuurlijke systemen veel kan opleveren. Het kan niet alleen banen maar ook een duurzamere toekomst creëren.

Nieuw Parijsakkoord

Naar verwachting zullen ongeveer 195 landen het eens raken over een tekst van een nieuw mondiaal pact om de planten, dieren en ecosystemen van onze planeet te beschermen. Qua schaal en ambitie is dat vergelijkbaar met het klimaatakkoord van Parijs.

Dat zal gebeuren tijdens een tweedelige VN-conferentie die al drie keer moest uitgesteld worden door de pandemie. In oktober gaat ze online van start.

Het uitfaseren van subsidies die schadelijk zijn voor het milieu is een ‘no-brainer’ volgens Li Shuo, beleidsadviseur bij Greenpeace China. Dat zou volgens hem het absolute minimum moeten zijn waar landen bij de onderhandelingen voor moeten gaan.

Rijke landen zouden armere landen ook meer moeten steunen om de biodiversiteit te beschermen, in plaats van te beweren dat ze aan hun verplichtingen hebben voldaan door simpelweg de geldkraan dicht te draaien voor vervuilende industrieën, voegt hij eraan toe.

Volgens Guido Broekhoven kan het WWF-rapport overheden argumenten bieden om schadelijke subsidies te schrappen. ‘Het huidige ambitieniveau dat we bij de voorafgaande onderhandelingen zien, is veel te laag’, zegt hij.

–

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij IPS-partner Thomson Reuters Foundation