Macron wendt zich tot Europese burgers met oproep tot ‘nieuw begin voor Europa’

‘Sinds de Tweede Wereldoorlog is Europa nooit zo belangrijk geweest als nu. En toch is Europa nog nooit in groter gevaar geweest’, zo schrijft Emmanuel Macron in een bijdrage die dinsdag verschijnt in kranten in alle lidstaten van de Europese Unie. Premier Charles Michel steunt het voorstel van Macron.

Drie maanden voor de Europese verkiezingen van eind mei schetst Macron in de bijdrage een actieplan om de Europese Unie diepgaand te hervormen. Vrijheid, bescherming en vooruitgang moeten het leidmotief zijn. Tegen eind 2019 wil hij een “Europese Conferentie” in het leven roepen om concrete voorstellen uit te werken, die een antwoord bieden op ‘de valstrikken van het nationalisme’ en die andere dreiging, ‘de status quo’.

Macron ambieert onder meer verstrekkende voorstellen op het vlak van defensie en economisch beleid. Zo slaat hij de bladzijde van de door Brussel geblokkeerde fusie tussen Alstom en Siemens om met een pleidooi voor een hervorming van de Europese concurrentieregels. Zo wil hij Europese bedrijven een voorkeur geven bij openbare aanbestedingen. Bedrijven die de Europese strategische belangen of fundamentele waarden met voeten treden, moeten volgens de Franse president bestraft worden, of helemaal geweerd uit Europa.

Hij citeert onder meer respect voor milieunormen, gegevensbescherming en een billijke belastingsbijdrage als criteria.

Brexit

Ondanks de brexit blijft Macron ook oog houden voor Groot-Brittannië. Het staatshoofd wil de Britten associëren bij een ‘Europese veiligheidsraad’ om ‘collectieve beslissingen’ van de Europese Unie op vlak van defensie voor te bereiden.

Daarnaast breekt hij een lans voor een verhoging van de defensieuitgaven en een wederzijdse bijstandsclausule die in de praktijk aangewend kan worden. Ook de Schengenzone zonder binnengrenzen passeert de revue. Macron ambieert op dat vlak onder meer ‘een gemeenschappelijke grenspolitie’, ‘een Europees asielbureau’ en ‘een Europese solidariteit waaraan elk land bijdraagt’.

Macron werd in 2017 verkozen als president van Frankrijk met een sterke pro-Europese agenda. In september van dat jaar zette hij zijn ideeën uiteen in een veelbesproken toespraak aan de Sorbonne-universiteit. In eigen land heeft zijn populariteit echter een flinke duik genomen. Dat culmineerde onder meer in het aanhoudende protest van de gele hesjes.

Michel akoord

Premier Charles Michel (MR) ‘steunt’ de voorstellen van de Franse president Macron.

‘De voorstellen komen overeen met mijn eigen overtuigingen op verschillende cruciale punten. Vooral als Emmanuel Macron pleit voor een Europa dat vrijheid en democratie beschermt’, zegt Michel, die het belang benadrukt om te strijden voor betrouwbare informatie, en tegen iedere vorm van desinformatie in de EU.

Macron wil een ware Europese ‘sociale bescherming’ uitbouwen. Ook dat kan rekenen op goedkeuring van Michel, die zelf recent pleitte voor een Europees minimumloon. Daarnaast schaart Michel zich achter het idee om een ‘Europese veiligheidsraad’ op te richten, ‘waarbij het Verenigde Koninkrijk betrokken is’. Die moet ‘collectieve beslissingen’ van de Europese Unie over defensie voorbereiden.

De liberaal staat bovendien achter verschillende economische voorstellen. ‘Je moet werk maken van eerlijke en rechtvaardige concurrentie, maar tegelijkertijd waken over onze strategische investeringen. Het is belangrijk om onze Europese belangen te verdedigen. We zijn voor wederkerigheid in handel, maar we moeten niet naïef zijn’, zei Michel.

Michel wil verder een Europese ‘green deal’, op een moment dat ‘het probleem van de energietransitie moet aangepakt worden’. Het voorstel om een ‘Europese conferentie’ op te richten, waarbij burgerpanels betrokken worden, krijgt eveneens de steun van Michel. ‘De Europese burgers moeten absoluut dat debat voeren. De Europese Unie is iets meer dan zestig jaar oud, we moeten dat nieuwe elan teweegbrengen.’

‘We staan voor een moment van waarheid met de Europese verkiezingen. De burgers moeten zich uitspreken. Willen ze een verdeeld Europa, of een Europa dat een hoge borst opzet om hen te beschermen met een ambitieus en realistisch project?’, besluit Michel.