In 61 landen in de wereld, dat wil zeggen in 1 land op 3, is de vrijheid van godsdienst volledig of ernstig beperkt. En het wordt erger. Dat schrijft de internationale katholieke hulporganisatie Kerk in Nood in haar tweejaarlijkse rapport over religieuze vervolging.
Concreet komt het er volgens Kerk in Nood op neer dat 62 procent van de mensheid in landen leeft waar ze niet vrij zijn om hun religie te belijden, te uiten of te veranderen. In 47 van deze landen is de situatie verslechterd sinds het vorige rapport, terwijl slechts negen landen tekenen van verbetering vertoonden.
De helft van de landen met de strengste beperkingen op godsdienstvrijheid ligt in Afrika, waar de toename van jihadistische activiteiten, vooral in de Sahel-regio, een bron van grote zorg blijft, schrijft de organisatie. Maar ook Azië is een continent van bijzondere zorg, aldus Kerk in Nood. China blijft proberen om totalitaire controle uit te oefenen over alle gebieden van de samenleving, inclusief religie. In India manifesteert door de staat gesponsord etno-religieus nationalisme zich onder andere in de vorm van strenge antibekeringswetten.
Kerk in Nood noteerde de afgelopen twee jaar overigens een toename van de schendingen van alle mensenrechten, inclusief religieuze vrijheid. ‘Een combinatie van terroristische aanslagen, vernieling van religieus erfgoed en symbolen (Turkije, Syrië), manipulatie van kiesstelsels (Nigeria, Irak), massasurveillance (China), proliferatie van antibekeringswetten en financiële beperkingen (Zuidoost-Azië en Midden-Oosten) verhoogden de onderdrukking van alle religieuze gemeenschappen’, luidt het.
Minderheden
De situatie treft vooral religieuze minderheden. De onderzochte periode, van januari 2021 tot december 2022, werd gedomineerd door de coronapandemie. Die was volgens Kerk in Nood vooral ‘catastrofaal’ voor een aantal religieuze minderheden die ongestraft het doelwit waren terwijl de internationale aandacht elders was. Maar er zijn ook gevallen waarin vervolging de religieuze meerderheidsgroepen treft, zoals in Nigeria en Nicaragua.
Tot slot zijn er in veel westerse landen ook alarmerende tekenen van de verspreiding van ‘cancelcultuur’ en de toegenomen sociale en politieke druk om zich te conformeren aan ideologische trends. ‘Individuen die vanwege hun geloof geen standpunten innemen die specifiek overeenkomen met de heersende ideologische eisen (cancelcultuur) werden bedreigd met juridische sancties. Sociale media waren een belangrijke factor in deze trend’, aldus het rapport.
