Voormalig kroonprins Hamza bin Hussein, een halfbroer van koning Abdullah, heeft blijkens een mededeling die het paleis verspreidt beloofd ’trouw te blijven’ aan de koning. Enkele uren eerder meldde de prins zelf dat hij zijn mond niet zal houden, en ondanks zijn huisarrest zal blijven communiceren met de buitenwereld.
‘Ik zal trouw blijven aan het nalatenschap van mijn voorouders’, citeert het paleis een brief van de prins. En nog: ‘De belangen van het vaderland moeten boven alle twijfel verheven zijn. We moeten allemaal achter de koning staan om Jordanië en zijn nationale belangen te beschermen’.
De autoriteiten beschuldigen hem ervan in samenwerking met buitenlandse groepen Jordanië te willen destabiliseren.
Eerder op maandag had koning Abdullah aan zijn oom, prins Hassan, gevraagd te bemiddelen. Na de ontmoeting ondertekende Hamza volgens het paleis de hoger geciteerde verklaring. ‘In het licht van de ontwikkelingen van de afgelopen dagen, plaats ik mezelf in de handen van Zijne Majesteit de Koning… en zal ik Zijne Majesteit de Koning en zijn Kroonprins altijd helpen en steunen’, gaat het verder.
‘Onaanvaardbaar’
Eerder verspreidde Hamza zelf een boodschap:
‘Ik wil mijn huis niet verlaten omdat ik de toestand nog niet verder wil doen escaleren, maar uiteraard zal ik niet gehoorzamen als ze me zeggen dat ik niet kan tweeten of niet kan communiceren met mensen … Dat is, denk ik, onaanvaardbaar in welke vorm ook.’
Toen Abdullah in 1999 zijn overleden vader Hoessein opvolgde, werd Hamza kroonprins.Sinds eind 2004 is de prins niet langer troonopvolger – dat werd een zoon van Abdullah.
Sinds zaterdag is Hamza onder huisarrest geplaatst nadat ‘een complot’ zou zijn ontdekt om het land te destabiliseren. Minstens 16 mensen werden volgens de BBC gearresteerd.
Hamza ontkende betrokkenheid bij een samenzwering of poging tot staatsgreep, maar gaf in video’s wel kritiek op de beleidslui in het land (‘corrupt en incompetent’). ‘Ik ben niet de persoon die verantwoordelijk is voor de ineenstorting van het bestuur, voor de corruptie en voor de incompetentie die de afgelopen 15 tot 20 jaar heerst in onze bestuursstructuur.’