‘Warmterecords op de Noordpool laten zien dat we dringend nood hebben aan een ernstig klimaatbeleid’

‘2020 wordt meer dan waarschijnlijk het warmste jaar ooit, en boven de noordpoolcirkel worden temperaturen van 38 graden gemeten. Maar onze politici, die blijven onderkoeld’, schrijft Kamerlid Tinne Van der Straeten van Groen. Ze pleit voor een ambitieuzer klimaatbeleid.

In het gebied boven de noorpoolcirkels worden temperaturen gemeten tot 38 graden, dat is 17 graden warmer dan normaal. Het klimaat verandert, en dat is niet langer een ver-van-ons-bed-probleem Bij ons klimt het kwik deze dagen boven de 30°. In het voorjaar zorgden stormen Ciara en Dennis in ons land voor 300 miljoen euro schade. Snel gevolgd door aanhoudende droogte en oproep tot waterrantsoen. In Australië woekerden bosbranden die een oppervlakte aan natuur van meer dan drie keer België in vlammen deed opgaan. 2019 was één van de warmste jaren ooit gemeten en deze trend zet zich dit jaar verder. 2020 is nog maar halfweg, maar het wordt meer dan waarschijnlijk het warmste jaar ooit.

Flatten the curve

De coronacrisis is zoals een meteorietinslag op aarde. Een externe schok die we onvoldoende snel zagen aankomen en waarop we enkele weken te laat hebben gereageerd. De klimaatverandering heeft nog een veel grotere impact. Het is als een botsing met een andere planeet, met als voordeel dat we het zien aankomen. Zo omschreef Olaf Sleijpen van de Nederlandse Nationale Bank het eerder deze week.

Warmterecords op de Noordpool laten zien dat we dringend nood hebben aan een ernstig klimaatbeleid.

Corona creëerde een verbondenheid ongeacht waar we wonen. Quarantaine in Brussel, Tokyo, Madrid of New York: we keken allemaal op dezelfde muren van ons huis. Allemaal voelden we de pijn bij het afscheid van geliefden zonder begrafenis, zonder koffietafel. Allemaal maakten we de intrede mee van mondmaskers in het straatbeeld. Er was ook de solidariteit met hulpverleners, het respect voor mensen die bleven werken. Het virus creëerde een bijzondere samenhang: het virus was overal hetzelfde, al was de impact overal anders. Sommige landen werden harder getroffen, sommige reageerden sneller of trager. Het doel was overal hetzelfde: de curve laten dalen.

In de strijd tegen klimaatverandering is het niet anders. De impact laat zich overal voelen. Wat wij als land en als Europa doen, heeft een impact aan de andere kant van de wereld. De Coronacurve werd afgevlakt door een gezamenlijke en volgehouden strijd. Net dat is ook nodig om de CO2-curve drastisch te laten dalen. Dit lukt als we er samen onze schouders onder zetten.

Uit de crisis investeren

De aanpak van Corona toont dat de overheid op zo’n moment heel goed in staat is om het heft in handen te nemen: experten te verzamelen, advies in te winnen en beslissingen te nemen. Soms ook om beslissingen bij te sturen als ze niet de gewenste impact hadden.

Die sterke, sturende overheid is ook voor de klimaatcrisis nodig. De overheid die ons op enkele weken tijd overtuigde van de anderhalvemetersamenleving, diezelfde overheid kan zorgen voor een 1,5 graden-economie.

De temperatuurstijging wereldwijd beperken tot 1,5 graden is wat alle landen overeenkwamen op de klimaatconferentie in Parijs. Dan is er geen andere weg dan nu, de komende 10 jaar, een scherpe daling van de CO2-uitstoot te realiseren. Sommige fronsen de wenkrbrauwen: nu de gezondheidscrisis onder controle lijkt, doemt de economische en sociale crisis op. Maar wie kiest om klimaat en economische en sociale relance apart aan te pakken, komt straks voor beiden te laat.

We hebben proefondervinderlijk vastgesteld dat de pauzeknop indrukken van de wereldeconomie de CO2-uitstoot niet structureel laat dalen. Toen de economie opnieuw aantrok na de financiële crisis van 2008-2009, gingen ook de CO2-emissies opnieuw omhoog. Zo kan alvast één fabeltje van de zogenaamde ‘ecorealisten’ in de vuilnisbak. Het is niet het klimaatbeleid dat onze economie schade toebrengt. Het is klimaatbeleid dat onze economie kan laten heropleven.

Ver moeten we niet kijken. Tegen eind dit jaar produceren de windparken op zee groene stroom voor 2,2 miljoen gezinnen. België is wereldwijd het 4de land voor wind op zee. De windmolens zorgen voor 16.000 nieuwe jobs tegen 2030. Ze hebben een positieve impact hebben van 1 miljard euro per jaar op het bnp, zorgen voor een (netto) positieve impact op de overheidsfinanciën en een betere handelsbalans. Kansen liggen ook in de bouwsector. Onze gebouwen zijn oud, verslinden energie en staan in voor 30% van de CO2-uitstoot in België. Ook hier gaan klimaatwinst en economische meerwaarde hand in hand: minder CO2, meer jobs, en een positieve impact op het BBP.

De oplossing is dus niet de economie opheffen, maar wel een andere economie bouwen. Het stenen tijdperk kwam niet ten einde doordat de stenen op waren maar omdat er betere technologieën kwamen. Dat is nu ook het geval. Andere keuzes liggen voor het grijpen. Net door klimaat in het hart van de relance te plaatsen, vermijden we dat we voor het klimaat straks jaren te laat komen. Klimaatambitie is wat burgers vragen, wat wetenschappers zeggen en waar bedrijven klaar voor zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content