‘Vrouwen wilden met me naar bed in ruil voor een plaats op de lijst’
Jean-Marie Dedecker vindt zichzelf een echte macho, maar vrouwen zijn volgens hem wel evenveel waard als mannen. Alleen wordt hun carrière vaak gefnuikt door wat hij ‘de roep van de baarmoeder’ noemt.
‘Als een vrouw carrière wil maken, moet ze daar dezelfde prijs voor betalen als een man’, zegt politicus Jean-Marie Dedecker. ‘Wie de top wil bereiken, moet nu eenmaal offers brengen. Veel vrouwen zijn daar niet toe bereid en verkiezen een nine-to-five-job zodat ze de kinderen op tijd van school kunnen halen. Waarom denk je dat er tegenwoordig zo veel vrouwelijke magistraten zijn? Omdat je dan minder uren hoeft te kloppen dan als advocaat.’
Is het dan het moederschap dat de carrière van veel vrouwen in de weg staat?
Dedecker: Natuurlijk. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig maar niet gelijk, want wij hebben geen baarmoeder. En het is de roep van de baarmoeder die veel carrières fnuikt. Dat heb ik als judocoach bijvoorbeeld zien gebeuren met Ingrid Berghmans. Plots had ze een vaste relatie, wou ze meer thuisblijven en begon ze aan kinderen te denken. Toen wist ik dat haar carrière voorbij was.
Hoe vrouwvriendelijk is de Wetstraat eigenlijk?
Dedecker: In de politiek heb ik al heel snel geleerd dat macht wel degelijk erotiseert. Ik heb het meegemaakt dat vrouwen zomaar aan me zaten te frunniken of aanboden om met me naar bed te gaan in ruil voor een plaats op de lijst. Ze hebben me trouwens ooit ook respectievelijk 25.000 en 50.000 euro geboden voor de eerste plaats op de Europese lijst, maar dat waren dan weer mannen. Iedereen gebruikt de wapens die hij heeft, en bij vrouwen is het vaak hun seksualiteit. Tijdens mijn jaren in de politiek heb ik veel vrouwen op een horizontale manier een verticale carrière zien maken. Dat is van alle tijden, het gebeurt ook vandaag nog. Wel is het altijd weer de vrouw die de schuld krijgt, terwijl de man natuurlijk evenveel verantwoordelijkheid draagt. Sommige machtige mannen omringen zich gewoon met potentiële bedpartners.
Tijdens mijn jaren in de politiek heb ik veel vrouwen op een horizontale manier een verticale carrière zien maken.
We hebben zo het gevoel dat u geen groot voorstander bent van vrouwenquota.
Dedecker: Natuurlijk niet. Ik ben voor gelijke uitgangsposities, maar met quota wordt een gelijke uitkomst nagestreefd en dat is verkeerd. Kijk naar de quota in de politiek: al vijftien jaar lang moeten partijen uit alle macht zoeken naar vrouwen om hun lijsten te vullen. Voor de vijf eerste plaatsen staan ze te dringen, maar haast niemand heeft zin om onder aan de lijst te staan.
Waarom is het zo moeilijk om genoeg geschikte vrouwen te vinden?
Dedecker: Omdat vrouwen minder geïnteresseerd zijn in politiek. Bij elke politieke meeting zijn er veel minder vrouwen dan mannen in de zaal. Als er dus weinig vrouwen in de politiek zitten, is dat omdat ze hun rechten niet ten volle benutten en niet omdat ze geen kansen krijgen.
Heeft die moeizame zoektocht naar vrouwen ook gevolgen voor de kwaliteit van vrouwelijke mandatarissen?
Dedecker: Natuurlijk. Of beter: doordat de helft van de verkiezingslijsten met vrouwen moet worden gevuld, krijgen veel bekwame mannen geen kans.
Er zitten toch niet alleen bekwame mannen in het parlement?
Dedecker: Dat beweer ik ook niet. De Belgische politiek draait om twintig mensen en al de rest is ballast. Daar weet ik alles van. (grijnst)
Het volledige VrouwenMaat-interview met Jean-Marie Dedecker leest u deze week in Knack.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier