‘Turkse haatacties in Limburg: waar blijft de reactie van UNIA?’

Haatacties tegen Gülen-aanhangers roepen nare herinneringen op, vindt Werner Janssen. ‘Discriminatie wegens politieke overtuiging moet even ernstig worden genomen als discriminatie wegens huidskleur.’

België is Turkije niet. Maar dat was buiten de gewelddadige aanhangers van Recep Tayyip Erdogan gerekend. Na de mislukte staatsgreep in Turkije trokken die het voorbije weekend woedend de straat op. Met honderden. Op totaal irrationele wijze viseerden ze daarbij de Belgische Gülen-aanhangers, die door Erdogan zowat vogelvrij zijn verklaard. In Brussel, Antwerpen en Gent werden gebouwen van de Gülen-beweging gevandaliseerd. Aan de Koolmijnlaan in Beringen moest het waterkanon worden ingezet tegen relschoppers uit Beringen, Heusden-Zolder, Leopoldsburg, Diest en Mol, die de ruiten van het Gülen-centrum ingooiden. Louter en alleen op gezag van Erdogan namen de demonstranten aan dat de Gülen-beweging verantwoordelijk was voor de coup zat, terwijl het eerste harde bewijs daarvoor nog moet worden geleverd.

We hebben hier een serieus probleem. België is Turkije niet. Het is ongehoord dat men het interne Turkse conflict naar België exporteert. De haatacties van de Erdogan-aanhang zijn zeer verontrustend. Wat te denken van de berichten in de media dat Erdogan-adepten de Belgische Turken oproepen niet langer in de winkels van Gülen-aanhangers te kopen, “tot ze financieel kapot zijn”? Dat roept toch wel erg nare herinneringen op: “Kauft nicht bei…” Wat te denken van berichten dat “Vrouwen van de Gülen-beweging niet langer ‘halal’ zouden zijn”? En hoe zit het eigenlijk met de zwarte lijst waarop zeker 1.224 Turkse Belgen zouden staan die Turkije niet meer in mogen?

Intussen worden mensen uitgescholden voor landverrader en circuleert er op Facebook een zwarte lijst van Gülen-aanhangers, die trouwens niet correct blijkt te zijn. In Nederland heeft de Turkse regering een kliklijn geopend. Sinds de arrestatie van columniste Ebru Umar die zich kritisch had uitgelaten over de praktijk van die kliklijn, weten we allemaal dat je ook als Europees burger niet veilig bent voor intimidatie door de Turkse staat. Vraag maar aan de Duitse komiek Jan Böhmerman en aan de voorzitter van de Duitse Groenen Cem Özdemir. Trouwens: Erdogan gebruikt de mislukte staatsgreep nu als hefboom om de doodstraf opnieuw in te voeren. Griezelige ontwikkelingen allemaal.

Het feit dat drie dagen op rij dergelijke protesten gehouden worden in het midden van de nacht, doet trouwens vragen rijzen bij de politieke vertegenwoordigers van Beringen. Mij maakt het niets uit of een Vlaamse Turk voor of tegen Erdogan is. Ik zou alleen verwachten dat Vlaams-Turkse politici het geweld en de intimidatie openlijk veroordelen. Ik zou alleen verwachten dat zij als eersten zouden de-escaleren. Dat ze zouden proberen bruggen te bouwen.

Maar het tegendeel is het geval. Wat doet SP.A’er Ahmet Koç, ondervoorzitter van de Limburgse provincieraad? Op zijn Facebookpagina roept hij op om de ‘verraders’ geen kans te geven: “Allah, bescherm ons land tegen deze verraders. Sta op landgenoten en vervoeg onze rangen. Geef deze verraders geen kans.” Pardon, “ons land”? De ondervoorzitter van de Limburgse provincieraad? België is Turkije niet.

Tot slot vraag ik me ook af waar de reactie blijft van UNIA, het Interfederaal Gelijkekansencentrum. Op de radio heeft voorzitter Els Keytsman al gereageerd op de gebeurtenissen in Turkije, terwijl daar niet de bevoegdheid van UNIA ligt.

De problemen in Gent, Antwerpen en Beringen zijn een binnenlands probleem. Het gaat hier om een haatmisdrijf tegen politiek andersdenkenden. En dat is de corebusiness van UNIA. Dat Keytsman & co op het geweld en de intimidaties niet wensen te reageren, bewijst dat dit duidelijk geen aandachtspunt is voor UNIA. Toch is discriminatie wegens politieke overtuiging in België al heel lang onderbelicht en mag het even ernstig worden genomen als discriminatie wegens huidskleur, leeftijd, enz.

Vraag is dus waarom UNIA niet reageert op de gebeurtenissen in Beringen. Ligt Ankara ons misschien nader aan het hart dan Beringen?

België is in ieder geval Turkije niet.