Islamoloog en veiligheidsexpert bij de federale politie Alain Grignard over de terreurdreiging in België.
Grignard: Antiterreurspeurders hebben op zich geen moeilijkere taak dan andere rechercheurs. Alleen moeten wij de verdachten wel achter tralies krijgen vóór ze de eigenlijke feiten gepleegd hebben. Zoniet zijn de gevolgen dramatisch. Maar arresteer en veroordeel maar eens iemand die nog geen hoofdmisdaad heeft gepleegd. Voor de strafbaarheid is het niet de ideologie die telt, maar wel de methode om ze te realiseren. Het is niet strafbaar om een boek als Mein Kampf in je bibliotheek te hebben, net zo min als alle boekjes van Osama Bin Laden. Wat telt, is wat je ermee aanvangt. Want zolang concrete aanwijzingen ontbreken dat ze zouden overgaan tot een aanslag, verklaren die verdachten, vaak tijdens ellenlange rechtsprocedures: ‘Het was om te lachen, ik deed het enkel om indruk te maken.’
België is tot op heden van een aanslag gespaard gebleven. Hoe komt dat?
Grignard: Er is ook nog nooit een hoog alarm geweest. Maar daarnaast hebben de veiligheidsdiensten goed werk geleverd. De afgelopen twaalf jaar zijn er met de regelmaat van de klok belangrijke interventies geweest. In 1995 was er de veroordeling van de Algerijn Ahmed Zaoui en twaalf van zijn kompanen. In 2001 was er de arrestatie van Nizar Trabelsi, later volgden nog de veroordelingen van Mohammed Saber in 2004 en de leden van de GICM twee jaar later. De voorbije jaren werd het netwerk rond Muriel Degauque en Malika El Aroud opgerold. Telkens weer zaten we kort op de bal. Wie het rijtje afgaat, zal zien dat iedereen die is aangehouden ook effectief veroordeeld werd.
Was er in die zaken wél een aanslag gevolgd?
Grignard: Dat zullen we nooit weten. Maar in bepaalde gevallen ben ik geneigd om ‘ja’ te antwoorden. De kliek rond El Aroud bijvoorbeeld, vormde een grote bedreiging.
(HCA)
