Stijn Meuris bestormt de scène met ‘Tirade #5 – De stilstand’: ‘Beste regering, draai “Ik hou van u”‘

© Sara De Graeve

Stijn Meuris bestormt de scène met Tirade #5 – De stilstand, een solo gegroeid uit verwarring en met de ambitie de wereld minder angstaanjagend te maken.

Op radiozender Willy, waar u een van de dj’s bent, draaide u onlangs het woeste Hand of God van Nick Cave. Vat de sfeer van die song uw stemming?

Stijn Meuris: Mijn stemming is vooral verwarring en boosheid, en dat heeft niet alleen te maken met hoe de overheid tijdens de pandemie de cultuursector behandelt. Corona zette op scherp wat al lang aan de gang was. We zijn collectief de weg kwijt. De wereld kreunt onder een collectieve verdwazing. Kijk naar de jaren waarin Donald Trump president van Amerika was. Hallucinant. En als je erop terugblikt, wordt het nóg hallucinanter. Alsof we met z’n allen in een apocalyptische film verzeilden. Heb je Don’t Look Up, de satirische film van Adam Mc Kay, gezien? Het scenario werd vóór de pandemie geschreven, maar alles waar we nu mee kampen, zit erin. Ik groeide op tijdens de Koude Oorlog. Dat was een gevaarlijke tijd, maar er heerste evenwicht. Vandaag lijkt alle evenwicht weg. Dat maakt deze 57-jarige witte, hoogopgeleide westerse man oprecht bang. Ik voel me niet meer gewapend tegen wat komt.

Dus greep u naar de pen.

Meuris: Ja. Dit is mijn vijfde Tirade, geschreven zonder subsidie. Ik ben absoluut voor subsidies, maar ik wil kunnen bijten in de hand die me voedt. Ik vertaal mijn angst naar een verhaal met humor. Noem me geen stand-upcomedian. Plak ‘spoken word’ op wat ik breng. Ik put uit wat in 2021 is gebeurd. Van het gedicht van Amanda Gorman tot de politici Bart Somers en Hilde Crevits, die een nieuwe dimensie gaven aan de term ‘politiek vluchteling’ door uit een raam te vluchten om de pers te omzeilen. Ik zet de feiten grotesk aan. Daardoor worden ze grappig, maar ze blijven wel pijnlijk.

Waarom noemde u deze tirade De stilstand?

Meuris: Om twee redenen. Precies een jaar geleden werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. Op 22 december 2020 kreeg ik een hartaanval. Ik zit hier dankzij de uitmuntende medische machine die toen in werking trad. Voor de andere reden kan ik, helaas, mijn hartinfarct als metafoor gebruiken. Stel dat ik die dag in een ziekenhuis was beland waar zeven spoedartsen me onderzochten, vervolgens uren vergaderden, stemden over wat er moest gebeuren en dan merkten dat de stemming ongeldig bleek, dan was ik dood. Zo werken onze politici. Ik kijk naar het Belgische beleid als een koe naar een trein. Ons land staat stil door het beleid. En door hoe we het verleerden écht naar elkaar te luisteren. De samenleving is verkrampt.

Nick Cave leidt uw solo in met de woorden ‘ Something’s gotten hold of my heart’.

Meuris: Die zin paste perfect en komt uit de gelijknamige song op zijn coverplaat Kicking against the Pricks. Voor de rest zit er geen muziek in deze solo. Toch was de helende kracht van muziek het afgelopen jaar cruciaal voor me. Muziek zou terugbetaald moeten worden als medicijn. Door een ‘Mu-Ziekenfonds’, misschien? (lacht) Nu repeteren we met Noordkaap. Repeteren is energie tanken. Dit voorjaar touren we. Het is bizar hoe songs uit de nineties als Een heel klein beetje oorlog of Het zou niet mogen zijn relevant blijven. Als de Noordkaaptrein bolt, wil ik nieuwe nummers schrijven. De goesting is groot, de berg thema’s gigantisch. (grijnst)

Welk nummer draaien ze het best aan de regeringstafel?

Meuris: Beste regering, draai alstublieft Ik hou van u in de plaats van Een heel klein beetje oorlog. Probeer elkaar én ons eindelijk graag te zien in de plaats van elkaar af te breken.

Tirade #5 – De stilstand van Stijn Meuris reist tot 5 maart door het land. De tournee van Noordkaap start eind januari. Info: stijnmeuris.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content