De Vlaamse arbeidsmarkt kent een hoge werkzaamheidsgraad voor hooggeschoolden tussen 25 en 49 jaar. Tegenover kwetsbare groepen daarentegen gaapt nog een grote kloof. Dat blijkt uit een recent rapport van Steunpunt Werk en het Departement Werk en Sociale Economie. Bij die groepen liggen belangrijke opportuniteiten om de werkzaamheidsgraad naar tachtig procent te brengen, een doelstelling van de Vlaamse overheid, stelt het Steunpunt.
De cijfers uit het rapport gaan over de periode 2019-2020. De felle contrasten in de Vlaamse arbeidsmarkt vallen op. Zo bereikt de werkzaamheidsgraad in de groep hooggeschoolden een percentage van meer dan negentig procent. Kwetsbare groepen schommelen rond de vijftig à zestig procent. De groep van personen met een migratieachtergrond van buiten de Europese Unie, telt bijvoorbeeld een werkzaamheidsgraad van 59,1 procent. Voor mensen met een korte scholing gaat het om 53,7 procent, voor personen met een arbeidshandicap om 46 procent. 55-plussers tot slot tellen een werkzaamheidsgraad van 55,7 procent.
Vlaanderen kent op dit moment bovendien een erg hoog aantal vacatures. “Kwetsbare groepen kunnen bijdragen om die vacatures op te vullen”, zegt Sarah Vansteenkiste, professor aan de KU Leuven en diensthoofd van Steunpunt Werk. “Daar liggen veel opportuniteiten.”
Het is evenwel niet evident om die specifieke groepen richting de arbeidsmarkt te leiden. Hoe komt het dat kwetsbaren niet altijd de weg naar een job vinden? “Er komen soms specifieke vaardigheiden kijken bij functies, waar mensen met weinig scholing of een beperking moeite mee hebben”, vertelt Vansteenkiste. “Het blijft belangrijk om voldoende in te zetten op opleiding, bijscholingen en levenslang leren.”
Ook lokale besturen zouden betrokken kunnen worden als mensen uit kwetsbare situaties naar een job zoeken. Zij kunnen lokaal maatwerk bieden, voor elke persoon individueel. Vansteenkiste geeft het voorbeeld van een huisvrouw of -man die niet werkt, maar wel vrijwilligerswerk doet. “Die personen zouden richting de arbeidsmarkt kunnen gestuurd worden. Huisartsen en andere welzijnsorganisaties, die mensen vertrouwen, kunnen ook daar hun steentje bijdragen. Beleidsoverschrijdend werken, over verschillende diensten heen, is ook van groot belang.”