Ramp Lampedusa: overlever getuigt

“We waren al 24 uur onderweg vanuit Tripoli, wanneer de boot water begon te maken”, vertelt Teame, één van de 155 vluchtelingen die de scheepsramp voor Lampedusa overleefde. “De kapitein maakte een vuur om de aandacht te trekken van andere boten, maar hij stond vlakbij de motor, en ineens was er overal vuur”. Mensen sprongen in het water, in shock. Er voeren twee andere schepen langs, maar zij kwamen de vluchtelingen niet redden. “Sommigen konden zwemmen”, getuigt Teame, “maar anderen niet. Zij verdronken gewoon, het was vreselijk”. Natnael kwam op dezelfde dag aan op Lampedusa, met een andere boot. Hij vertelt over de onmenselijke omstandigheden waarin de vluchtelingen zich bevinden, nog voor ze de oversteek naar Europa maken: “zoveel mensen worden dagenlang vastgehouden door de kidnappers in Libië, mensen die niemand kent”. Nu hij de reis heeft meegemaakt, zou hij tegen zijn lotgenoten, die nog in Libië zitten, willen zeggen dat ze een andere manier moeten zoeken. “Dit is geen goede manier”. Natnael en Teame komen allebei uit Eritrea. Teame wil niet herkenbaar in beeld komen, uit angst voor represailles tegen zijn familie in hun thuisland. Zoals zij proberen jaarlijks tienduizenden vluchtelingen vanuit Afrika en het Midden-Oosten de oversteek te maken naar Europa. Elk jaar zijn er honderden die de reis niet overleven. Donderdag vatte een boot met 520 vluchtelingen aan boord vuur, en zonk. Maar 155 mensen overleefden de ramp. Er zijn al 211 lichamen geborgen, de anderen liggen waarschijnlijk onder het wrak, dat 47 meter diep op de zeebodem ligt.

“We waren al 24 uur onderweg vanuit Tripoli, wanneer de boot water begon te maken”, vertelt Teame, één van de 155 vluchtelingen die de scheepsramp voor Lampedusa overleefde. “De kapitein maakte een vuur om de aandacht te trekken van andere boten, maar hij stond vlakbij de motor, en ineens was er overal vuur”. Mensen sprongen in het water, in shock. Er voeren twee andere schepen langs, maar zij kwamen de vluchtelingen niet redden. “Sommigen konden zwemmen”, getuigt Teame, “maar anderen niet. Zij verdronken gewoon, het was vreselijk”. Natnael kwam op dezelfde dag aan op Lampedusa, met een andere boot. Hij vertelt over de onmenselijke omstandigheden waarin de vluchtelingen zich bevinden, nog voor ze de oversteek naar Europa maken: “zoveel mensen worden dagenlang vastgehouden door de kidnappers in Libië, mensen die niemand kent”. Nu hij de reis heeft meegemaakt, zou hij tegen zijn lotgenoten, die nog in Libië zitten, willen zeggen dat ze een andere manier moeten zoeken. “Dit is geen goede manier”. Natnael en Teame komen allebei uit Eritrea. Teame wil niet herkenbaar in beeld komen, uit angst voor represailles tegen zijn familie in hun thuisland. Zoals zij proberen jaarlijks tienduizenden vluchtelingen vanuit Afrika en het Midden-Oosten de oversteek te maken naar Europa. Elk jaar zijn er honderden die de reis niet overleven. Donderdag vatte een boot met 520 vluchtelingen aan boord vuur, en zonk. Maar 155 mensen overleefden de ramp. Er zijn al 211 lichamen geborgen, de anderen liggen waarschijnlijk onder het wrak, dat 47 meter diep op de zeebodem ligt.