Jo Vandeurzen (CD&V)

Ouderenzorg is geen verdeelde, maar gedeelde zorg

Jo Vandeurzen (CD&V) Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin

‘De vergrijzing van de bevolking stelt Vlaanderen voor een stevige uitdaging’, schrijft Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). ‘De vraag wie en op welke wijze de mogelijks klimmende vraag naar zorg en ondersteuning zal financieren, vergt een grondig debat.’

We werden onlangs eens te meer overspoeld door berichtgeving dat de woonzorgcentra massaal prijsverhogingen zouden aanvragen. SP.A-volksvertegenwoordiger Jan Bertels schuwde het niet om over de toename van de dagprijzen in de woonzorgcentra foute gegevens over te maken aan de pers.

Zo beweerde hij dat sinds 2015, 40 procent van de woonzorgcentra een dagprijsverhoging zou hebben aangevraagd. Indien hij mijn antwoord op zijn schriftelijke vraag correct had gelezen, dan had hij kunnen vaststellen dat het om 10 procent gaat. Het echte debat gaat echter niet over de juiste lezing van een schriftelijke vraag, wél over een gedeelde bezorgdheid voor de financiële toegankelijkheid van onze ouderenzorg van vandaag én morgen.

Laat het duidelijk zijn: als we het hebben over zorg en welzijn in het algemeen en ouderenzorg in het bijzonder, staan wat mij betreft de financiële toegankelijkheid én de kwaliteit van zorg onbetwistbaar voorop.

Ouderenzorg is geen verdeelde, maar gedeelde zorg

De dagprijzen van woonzorgcentra omvatten de leef- en woonkosten, alsook een deel van de zorgkost die (historisch gegroeid) niet volledig door de ziekteverzekering gedekt werd. De federale overheid is er in het verleden nooit in geslaagd de effectieve zorgkost van de woonzorgcentra te financieren. Vlaanderen heeft deze situatie sinds de zesde staatshervorming – die ingang vond op 1 juli 2014 – geërfd. Net op het ogenblik dus dat het aantal ouderen in Vlaanderen fors aan het toenemen is.

De vergrijzing als uitdaging

De vergrijzing van de bevolking stelt Vlaanderen dan ook voor een stevige uitdaging. We leven met zijn allen langer én worden gezonder oud. Op zich is dat goed nieuws. Bevolkingscijfers van het Nationaal Instituut voor de Statistiek (Observaties 2015) tonen aan dat er in 2015 171.247 85-plussers zijn in Vlaanderen. In 2061, voorspelt men, zijn dat er 484.679. Deze stijging tekent zich in Vlaanderen sterker af dan in Wallonië en Brussel. De realiteit leert ons ook dat met het toenemen van de jaren de vraag naar zorg of ondersteuning toeneemt.

De vraag wie en op welke wijze de mogelijks klimmende vraag naar zorg en ondersteuning zal financieren is uiteraard terecht en bekommert velen. Het vergt allicht een debat ten gronde. Dit debat zal moeten gaan over de mate waarin we als samenleving onze solidariteit wensen te handhaven ten aanzien van kwetsbare doelgroepen, waaronder zorgafhankelijke ouderen, zonder dat we toekomstige generaties treffen en belasten.

Vlaanderen beschikt over enkele doeltreffende instrumenten om de financiële toegankelijkheid en betaalbaarheid te bewerkstelligen. Neem de uitkering van de Vlaamse zorgverzekering die rekening houdt met de zorgzwaarte van de oudere, maar ook de tegemoetkoming van de hulp aan bejaarden die rekening houdt met de zorgzwaarte én het inkomen van de oudere. De zorgkas zal deze vanaf 2017 uitbetalen, waardoor deze ook het uniek loket wordt.

We beseffen goed dat de antwoorden op de zorgnoden van de Vlaamse senioren van vandaag en morgen niet beperkt kunnen blijven tot het klakkeloos vermenigvuldigen van de antwoorden uit het verleden

Daarnaast kan Vlaanderen ook met de algemene middelen inzetten op een betere financiering van de zorg. Zo heeft de Vlaamse Regering voor het jaar 2016 voor 1.226 bewoners van woonzorgcentra een hogere financiering in de zorgkost voorzien, de zogenaamde RVT-erkenningen.

Historisch ongekend groeipad

Niet alleen heeft de Vlaamse regering in 2016 de kaart van een betere financiering van de zorg getrokken, ook hebben we enorm ingezet om het aanbod aan kwaliteitsvolle woonzorg uit te breiden. In 2016 komen er maar liefst 3.159 woongelegenheden bij. Met een historisch ongekend en volgehouden groeipad willen we de toegankelijkheid bewaken. Het mag trouwens duidelijk zijn dat we de innovatie en ontwikkeling van nieuwe concepten van ouderenzorg stimuleren. We beseffen immers goed dat de antwoorden op de zorgnoden van de Vlaamse senioren van vandaag en morgen niet beperkt kunnen blijven tot het klakkeloos vermenigvuldigen van de antwoorden uit het verleden. Wie onze visie daarop en de concrete acties wil lezen, kan dat hier.

Ondertussen hebben we onze nieuwe bevoegdheid, namelijk het al dan niet toestaan van dagprijsverhogingen, onderbouwd met transparante criteria, waarbij we ook de belangen van bewoners en kandidaat bewoners ter harte nemen. Een onderzoek is lopende om in te schatten hoe de prijscontrole best wordt ingezet. Voor het eerst werd alles in het werk gesteld om met een nulmeting een duidelijk zicht te krijgen op de prijzen in onze 797 Vlaamse woonzorgcentra. Systematische inspecties en een goede set kwaliteitsindicatoren moeten ons in staat stellen de kwaliteit van de dienstverlening te garanderen. Uit een grootschalige bevraging bij bewoners blijkt dat overigens in veruit de meeste situaties het geval te zijn.

Ouderenzorg is geen verdeelde, maar gedeelde zorg. Laten we het de volgende maanden vooral over dat laatste hebben.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content