Student en stagiair bij Knack Wim Kopinga verhuisde anderhalf geleden van Nederland naar Gent en sindsdien is zijn kennis van België behoorlijk uitgebreid. Hij pende 10 dingen neer die hem hier opvielen.
Voordat ik 1,5 jaar geleden naar Gent verhuisde, was mijn kennis van België ongeveer het volgende:
– Twee talen. (Blijken er drie)
– Brugge (één weekend geweest)
– Het sportpaleis (achter in de auto onderweg naar Frankrijk gezien vanaf de snelweg)
– De Ardennen (survival-weekenden met school/sport)
– Canvas (uit de tv-gids)
Een vrij beperkte kennis. Sinds ik in Gent woon is de kennis behoorlijk uitgebreid. De volgende tien dingen zijn mij tot nu toe het meest opgevallen:
Oplossingen
De manier waarop dingen op straat gerepareerd worden. Dat David Helbich, een Duitse kunstenaar in Brussel, de term ‘Belgian solutions‘ bedacht heeft, zegt al genoeg. De Belgische oplossingen zijn functioneel, maar hoeven niet mooi te zijn. Helbich ziet verkeersborden met dubbelzinnige boodschappen, fluo kegels die de putten in de weg moeten verdoezelen en trappen die nergens naar leiden. Een aantal weken geleden zag ik nog een zebrapad waar een hek aan beide kanten stond, oversteken moet inmiddels tien meter verderop.
Huizen
Mooi hoeft dus niet. Blijkt behalve uit praktische oplossingen in de openbare ruimte ook uit de lelijke huizen die er in dit land zijn. Er is zelfs een Facebookpagina voor: ‘Ugly Belgian Houses’. In Nederland zijn er ook genoeg lelijke huizen, maar daar is eenheid. Hier kan ieder huis naast elkaar verschillen. Ook de combinatie van huizen naast elkaar is vaak niet om aan te zien, laat staan huizen in/voor elkaar. Nederland slaat door in eenheid en het plannen met zijn ‘Vinexwijken’, maar over die karakterloze kant hoef ik het nu niet te hebben.
Wegen
De wegen zijn hier over het algemeen erbarmelijk. Als er drie druppels vocht uit de lucht komen vallen is er al een spray van tien meter achter iedere auto. Het lijkt alsof het stormt. Als u de grens oversteekt naar Nederland ziet u dat het daadwerkelijk miezert en maakt het asfalt ook nog eens veel minder geluid. Maar als het droog is worden de wegen er niet veel beter op. Een gat in de weg? Belgen strooien er wat nieuw asfalt in, en opgelost. De weg vernieuwen hoeft pas wanneer de gaten niet meer te ontwijken zijn. Dan zijn er nog de verkeersborden, of een gebrek daaraan. Een bord op een kruising is onhandig. Een aantal meter voor een kruising lijkt me beter. In Nederland rijd ik overal makkelijk naar toe, in België heb ik altijd gps nodig en die begrijpt het soms zelfs niet.
Grote broer
Ik vergelijk in dit stukje België met Nederland. Maar voor een Nederlander is dat eigenlijk best onnatuurlijk. Hier wordt alles met Nederland vergeleken, maar wij doen dat andersom niet. De Vlaming weet ook écht veel meer van Nederland dan andersom. Ik had het laatst met een kennis over premier Elio Di Rupo. Die dacht dat Di Rupo de president is van de Europese Centrale Bank. Dit voorbeeld is absoluut geen uitzondering. Af en toe waait er wat over, maar de kennis is zeer beperkt. Een kleiner land zich eerder vergelijkt met een buurland dat groter is. De Belgen vergelijken zich met Nederland en wij vergelijken ons waarschijnlijk eerder met Duitsland. Maar dan nog is de kennis van de Belgen over Nederland veel groter dan onze kennis van de Duitsers. Het grootste deel van de bevolking zal bijvoorbeeld slechts één Duits politicus kunnen noemen: Angela Merkel. Jullie kennen onze koning, koningin, politici, popsterren, presentatoren, voetballers, cabaretiers, hoofdsteden, omroepen, en sinds het afgelopen jaar zelfs Prem Radhakishun.
De taal
Nederlandse toeristen, mijn vrienden ook, vinden het leuk om dingen als ‘allee manneke, doe mij een pinteke’, of iets dergelijks te zeggen. Ze hebben geen idee hoe ze zich voor lul zetten en hoe irritant het is, ook voor mij. Omdat ik Nederlander ben, voel me soms verplicht te vermelden dat ik in Gent woon en geen toerist ben, waardoor ik iets minder hatelijk aangekeken word.
Maar de taal is wel degelijk opvallend in Vlaanderen. Een accent is in Nederland – op de uithoeken na – niet aanwezig. Maar in Vlaanderen hoor je bijna altijd waar iemand vandaan komt. Soms kost het me zelfs moeite om een zin waarbij de G’s en de H’s door elkaar gehaald worden te begrijpen.
Als iemand geen accent heeft, zijn er altijd nog de leenwoorden die anders uitgesproken worden. In Vlaanderen ben je ergens fan van. In Nederland ben je ergens ‘fen’ van. In Vlaanderen ga je naar een camping, in Nederland naar een ‘kemping’.
Maar dat de Belgen een opvallender accent hadden wist ik al. Dat er andere meervoudsvormen gebruikt worden vind ik vreemder. Het woord hek bijvoorbeeld. Of is het enkelvoud hekken? En dan het meervoud hekkens? Vreemd.
Voormiddag
Toen ik net verhuisde moest ik een afspraak maken om televisie en internet aan te sluiten. De telefoniste stelde voor om een monteur in de voormiddag langs te sturen. Dus stelde ik 13.00 uur voor. Voor mij logisch, aangezien ik van het begin van de middag uitging. Dat de Vlamingen het eind van de ochtend de ‘voormiddag’ noemen kostte tijd om tot me door te dringen en blijf ik vreemd vinden.
Azerty toetsenbord
Het AZERTY toetsenbord wordt vrijwel alleen in Frankrijk en België gebruikt. Het werkt prima om Frans mee te typen, maar voor het Nederlands is een QWERTY toetsenbord veel handiger. Waarom gebruiken Vlamingen dit dan niet?
Beleefd
Ik vind Vlaamse radio en televisie saaier dan de Nederlandse. Dit heeft met één simpel gegeven te maken: Vlamingen zijn te beleefd. Bij een talkshow is het interessant als je recht voor de raap bent. Bij radio is dit al helemaal belangrijk.
Ik luister in Nederland vaak naar 3FM, vergelijkbaar met Studio Brussel. De muziek vind ik op StuBru velen malen beter dan op 3FM, want daar wordt te veel Rihanna gedraaid. Toch luister ik liever een paar keer per uur naar een zichzelf herhalende zangeres die levensmoe lijkt, dan naar goede muziek met een saaie DJ. Iemand die naar uw programma belt, hoeft u niet drie keer in gesprek te bedanken voor het bellen. Dat haalt de vaart eruit. En in een talkshow hoeft u niet beleefd te zijn en te wachten tot de ander uitgesproken is. Praat er doorheen en maak uw punt. Dan bent u iets minder lief, maar kijk ik wél naar interessante televisie.
Ik heb het hier al met verschillende Vlamingen gehad die het met me eens waren, maar misschien waren ze gewoon beleefd.
Racistischer
Een paar weken geleden tikte de VN België nog op de vingers voor de aanpak van racisme. Niet vreemd als je het mij vraagt.
Onlangs belde ik naar een overheidsloket, waar ik doorverbonden moest worden met een woordvoerder. De vrouw aan de telefoon kon niet op de naam van die persoon komen en vroeg het een collega: ‘hoe heet hij nu weer? Die zwarte.’ Geen uitzondering. Afgelopen week hoorde ik iemand, zonder enige bijbedoeling, het over Afrikanen hebben. Hij had het over ‘die zwartjes’. In Nederland kan – en gebeurt – dit echt niet in een kantooromgeving.
Biersnob
België is een bierland. Ik vertel u niets nieuws. Maar bier in een tuincentrum? En dan ook nog speciaalbier! Eurotuin in Merelbeke zet zelfs ‘maandelijks een speciaal Belgisch bier in de kijker.’ Onwerkelijk. En fantastisch. Ik merk dat wanneer ik nu een kroeg binnenstap ik ervan uitga dat er minstens zes speciaalbieren verkrijgbaar zijn. Nogal een ontgoocheling als je na een tijdje weer in Nederland bent en er keuze uit Amstel of Heineken is.
Misschien klinkt deze opsomming negatief. Maar ik merk dat de meeste dingen die mij opvallen positief zijn. De taal is veel leuker, door de verschillende huizen wordt de omgeving levendiger en doordat mensen beleefder zijn wordt het ook minder snel ordinair. De dingen die ik in het begin vervelend vond, begin ik nu te waarderen. Dat strakke, opgeruimde Nederland is in ieder geval een stuk saaier.
Wim Kopinga
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier