Brengt het voorzitterschap van Paul Magnette een coalitie tussen PS en N-VA dichterbij?
Nu Elio Di Rupo voor de derde keer Waals minister-president wordt, lijkt hij het voorzitterschap van de Parti Socialiste finaal te lossen. Behoudens ongevallen wordt Paul Magnette halverwege oktober de nieuwe voorzitter.
Hoewel Magnette in 2007 door Di Rupo zelf bij de partij werd gebracht, zat er de laatste tijd enige ruis op de lijn tussen de twee. Preekte Magnette de voorbije maanden vooral de linkse passie, dan had Di Rupo het vooral over ‘verantwoordelijkheid’. Toch ziet politoloog Vincent Laborderie (UCL) geen grote omslag als Magnette weldra het voorzitterschap overneemt. ‘Magnette kon zich makkelijker links opstellen zolang hij geen voorzitter was. Ik vermoed dat hij zijn discours zal aanpassen aan zijn functie.’
Ik kan me voorstellen dat Di Rupo bereid zou zijn om zichzelf op te offeren en premier te worden.
De switch aan de top maakt deel uit van uit de stoelendans die zich dezer dagen bij de PS ontspint. Oude gloriën zoals Rudy Demotte, Jean-Claude Marcourt en André Flahaut kregen in de Waalse regering en de Franse Gemeenschapsregering geen ministerspost meer. Van de nieuwe PS-ministers was enkel Pierre-Yves Dermagne al eens zes maanden minister. ‘En de stoelendans is nog niet voorbij’, voorspelt Pierre Verjans, professor politieke wetenschappen aan de Universiteit van Luik. ‘Als de PS en de N-VA eruit zouden komen en een akkoord zouden vinden, kan ik me voorstellen dat Di Rupo bereid zou zijn om zichzelf op te offeren en premier te worden.’
Het dient gezegd dat Magnette als voorzitter van de PS een coalitie niet onmiddellijk dichterbij brengt. In de zoektocht naar coalitiepartners verkiest Magnette Ecolo boven de MR, om van de N-VA nog te zwijgen. Anderzijds ziet Verjans wel mogelijkheden nu voormalig economieminister Marcourt mee de federale onderhandelingen zal leiden. ‘Marcourt is een realist en een pragmaticus. Hij snapt goed hoe de krachtsverhoudingen liggen. Hij is een van de enige PS-ministers van Economie die ooit lof hebben gekregen van werkgeversorganisaties. Als de noodzaak daar is om een regering met de N-VA te vormen, zal hij bereid zijn om toegevingen te doen die veel PS’ers niet zouden aandurven.’
Tegelijk met de voorzittersverkiezingen organiseert de PS verkiezingen waarbij nieuwe afdelingsvoorzitters worden aangeduid. ‘Misschien komt daar wel de grootste verandering’, voorspelt Verjans. ‘Bij de PS hebben de afdelingen een enorm vermogen om aan de partijlijn te weerstaan. Ten tijde van het Publifin-schandaal ging de Luikse federatie pal achter Stéphane Moreau staan, tegen de partijconsignes in. Ook Elio Di Rupo is er niet in geslaagd om de Parti Socialiste te centraliseren.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
